Η κύρια επικοινωνιακή στρατηγική – με τη φράση «Από μια φιλόξενη πόλη στην αγκαλιά της φύσης»– ήθελε το Δήμο Αγρινίου να επιζητά στην «Νοstos» 2017 να προβληθεί ως ενιαίος προορισµός αγνοώντας το προφανές, ότι δηλ. δεν υφίσταται ο ταξιδιωτικός προορισµός «Αγρίνιο». Την τουριστική αγορά και τον εναλλακτικό τουρισμό δεν την ενδιαφέρει η διοικητική διαίρεση αλλά εστιάζει (στο σλόγκαν) στους αναγνωρίσιμους και διακριτούς προορισµούς όπως π.χ Τριχωνίδα, Αχελώος, αρχαίο θέατρο Στράτου κ.τ.λ . Έτσι δαπανήθηκαν πολλά χρήµατα για να εδραιωθεί ένας προορισµός που αντικειµενικά δεν µπορεί να τον αντιληφθεί ως τέτοιον ούτε η ελληνική ούτε η διεθνής τουριστική αγορά. Και μπερδέψαμε ακόμη περισσότερο τον επισκέπτη με τα γκουρμέ πιάτα μας. Εύστοχη θα ήταν η έμφαση στο γαστρονομικό τουρισμό αν υπήρχε σχεδιασμός και μεθοδικότητα αλλά και αυτό απέτυχε κατά την άποψή μας παντελώς αφού προσπαθήσαμε να «πετάξουμε» από πάνω μας, ως Αγρινιώτες, τα παροδοσιακά μας φαγητά και την παράδοσή μας γενικότερα, και σερβίραμε Παϊδάκια αρνιού με μέλι και μουστάρδα σε κρούστα από αρωματικά φυτά, ή καπνιστό χοιρινό σβησμένο με τσίπουρο.
Κρίμα γιατί όπως ειπώθηκε και από τα χείλη των διοργανωτών του περιπτέρου του Δήμου Αγρινίου, πράγματι έχουμε πολλές κρυμμένες αναξιοποίητες δυνάμεις στην περιοχή οι οποίες μπορούν να απογειώσουν το τουριστικό προϊόν, αλλά εμείς δεν πιστεύω ότι κάναμε κάτι για αυτό….Γιατί αν από τους χιλιάδες (όπως ειπώθηκε), που επισκέφθηκαν το περίπτερό μας αποφασίσουν να έρθουν στο Αγρίνιο, έστω μερικοί, γιατί εντυπωσιάστηκαν από αυτά που παρουσιάσαμε σας λέμε με βεβαιότητα πως αν αναζητήσουν αυτό το πιάτο που τόσο πολύ διαφημίσαμε «Παϊδάκια αρνιού με μέλι και μουστάρδα σε κρούστα από αρωματικά φυτά» το σίγουρο είναι ότι θα φύγουν πεινασμένοι και θα νιώθουν ότι τους «εξαπατήσαμε».