Το  Μουσικό Σχολείο Αγρινίου εντυπωσίασε με το το μιούζικαλ «West Side Story» των Leonard Bernstein, Arthur Laurents και Stephen Stondheim σε μετάφραση Γιώργου Πέτρου, το οποίο ανέβηκε στη σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου .
Ηταν μια  συνεργασία του Μουσικού σχολείου με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στο πλαίσιο της επετείου των είκοσι χρόνων λειτουργίας του Μουσικού Σχολείου Αγρινίου

Το West Side Story αποτελεί μια ελεύθερη διασκευή της ιστορίας του «Ρωμαίου και της Ιουλιέτας» του Shakespeare με φόντο την Αμερική της δεκαετίας του ΄50 με έντονα κοινωνικά προβλήματα, νεανική εγκληματικότητα και συγκρούσεις συμμοριών με διαφορετική φυλετική, κοινωνική και πολιτισμική προέλευση.

Η διαμάχη των Μοντέγων και των Καπουλέτων μεταφέρεται στη σύγκρουση δύο εφηβικών συμμοριών, των Jets (=Σίφουνες) και των Sharks(= Καρχαρίες).
Οι Jets είναι λευκοί Αμερικανοί δεύτερης γενιάς, πολωνικής καταγωγής. Οι Sharks είναι Πορτορικάνοι μετανάστες πρώτης γενιάς.

Μέσα σε ένα εκρηκτικό κλίμα μεταξύ των δύο συμμοριών, προβάλλεται ο έρωτας του Tony, πρώην μέλους των Jets και της Maria, αδελφής του αρχηγού των Sharks. Ένας έρωτας σαν του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας, που προσπαθεί να γεφυρώσει τις αντιθέσεις, έχει όμως δραματικό τέλος και στις δύο περιπτώσεις.

Το έργο αυτό με την απαιτητική και πολύπλοκη μουσική σύνθεση αφενός (ηχητικότητα της jazz band και στοιχεία της λατινοαμερικάνικης μουσικής)και την τολμηρή θεματική και αναφορά σε υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα αφετέρου αποτελεί καμπή στο αμερικανικό μουσικό θέατρο, που μέχρι τότε το χαρακτήριζε η ελαφρή θεματολογία και το «happy end». Στους στίχους των τραγουδιών (“America”) εκφράζονται τα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα των Πορτορικάνων μεταναστών, ενώ ταυτόχρονα στηλιτεύεται ο ρατσισμός των λευκών Αμερικανών.

Ο ρατσισμός εντούτοις ήταν υπαρκτός ακόμα και στις επιλογές των ηθοποιών έτσι, ώστε να μην καταφέρουν ούτε το Broadway (στην θεατρική εκδοχή) ούτε το Hollywood(στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου) να επιλέξουν και να επιβάλουν για τον κύριο γυναικείο ρόλο μιαν ηθοποιό-τραγουδίστρια με αυθεντική λατινοαμερικάνικη καταγωγή.

Χαρακτηριστικά σημεία του West Side Story (ιδίως η χορευτική σκηνή με το διάσημο Mambo) έχουν επηρεάσει καθοριστικά, τουλάχιστον τρεις ολόκληρες γενιές

στον χώρο του ψυχαγωγικού αλλά και του ευρύτερου μουσικού θεάτρου – μεταξύ αυτών και σύσσωμο το ελληνικό θεατρικό και ιδίως το κινηματογραφικό μιούζικαλ της δεκαετίας του 1960.

Το West Side Story σε γενικές γραμμές έχει πολλές αντιστοιχίες με το σαιξπηρικό έργο και στους χαρακτήρες αλλά και σε σκηνές, όπως ο χορός στο γυμναστήριο και η σκηνή του μπαλκονιού.

Το West Side Story πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κρατικό Θέατρο της Washington, και στο Winter Garden Theater του Broadway στην Νέα Υόρκη το 1957 και κέρδισε το βραβείο του καλύτερου μιούζικαλ της χρονιάς αυτής.

Η διάσημη κινηματογραφική εκδοχή του έργου (με τον ελληνικής καταγωγής ηθοποιό Τζωρτζ Τσακίρη στον ρόλο του Bernardo και τη Nathalie Wood στον ρόλο της Maria) γυρίστηκε και πρωτοπαίχτηκε το 1961.Την επόμενη χρονιά (1962) κέρδισε δέκα βραβεία oscar.

Επιμέλεια κειμένου: Ελένη Μαρσέλλου
(Στοιχεία από: Μηνά Αλεξιάδη «Πενήντα χρόνια WEST SIDE STORY: ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα υπό ιδιαίτερες συνθήκες στον μουσικοθεατρικό κόσμο του μιούζικαλ»)