Ο όρος φιλαναγνωσία θα μπορούσε να προέρχεται από το γαλλικό aimer lire (=αγαπώ το διάβασμα) και στόχος της είναι να προκληθεί το ενδιαφέρον των παιδιών για το διάβασμα, να το αγαπήσουν, να «συνομιλήσουν» με το κείμενο, να εμπλακούν σε αυτό, να καλλιεργηθεί η αισθητική τους, να γίνουν κριτικοί αναγνώστες. Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσα από παιγνιώδεις δραστηριότητες που συνδυάζουν όλες τις μορφές τέχνης, όπως το θέατρο, η μουσική, τα εικαστικά και σχετίζονται με το συγγραφέα, το κείμενο, τη δομή και τις αφηγηματικές τεχνικές του. Έτσι η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων γίνεται παιχνίδι, ενώ ταυτόχρονα οι αναγνώστες-μαθητές μυούνται στη μαγεία της μυθοπλασίας και διασκεδάζουν δημιουργικά. Η φιλαναγνωσία ως στάση ζωής προσφέρει χαρά και απόλαυση, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας και συστηματικής παιδείας, και δεν έχει καταναγκαστικό ή υποχρεωτικό χαρακτήρα. Η ώρα της φιλαναγνωσίας στόχο έχει να καθιερώσει μια σταθερή και φιλική σχέση των παιδιών με το βιβλίο, ώστε αυτά να αποτελέσουν μελλοντικά μια «κοινότητα αναγνωστών». Ο δάσκαλος σ’ αυτήν την προσπάθεια με τις επιλογές του βιβλίου, των δράσεων και των εργασιών που αποφασίζει, παίζει ρόλο εμψυχωτή, διαμεσολαβητή και συναναγνώστη. Έτσι οι μαθητές κ’ τις μαθήτριες της Ε1 τάξης του 16ου Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου κατόπιν παρότρυνσης της δασκάλας τους κ. Μπουρλή Άννας , πήραν μέρος στο διαγωνισμό ανάγνωσης (των περισσότερων) βιβλίων απ’ την αρχή της σχολικής χρονιάς , στα πλαίσια του προγράμματος φιλαναγνωσίας , με σκοπό το διάβασμα και να καταλάβουν την αξία των βιβλίων.
