• Από τον όρμο της Αμφιλοχίας και τον Αμβρακικό κόλπο γενικότερα, αλιεύονται σημαντικές ποσότητες ψαριών όπως γλώσσες, τσιπούρες, μουρμούρια, κέφαλοι, λαβράκια, ζαργάνες, γαύρος, μαρίδες, αλλά και θαλασσινά, όπως σουπιές, καλαμάρια, μύδια, δάκτυλοι και βέβαια η μοναδική γαρίδα Αμβρακικού ή κατά την τοπική διάλεκτο «γάμπαρα». 

Η Ζαργάνα  που ψαρεύεται αυτή την εποχή ανήκει στην οικογένεια των Βελονιδών Η επιστημονική της ονομασία είναι belone belone. Το σώμα της είναι στενόμακρο και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 80 εκατοστά. Επιπλέον είναι πρασινωπό στη ράχη και ασημογάλαζο στην κοιλιά. Διαθέτει ένα κεντρικό κόκαλο, αυτό της σπονδυλικής στήλης, που μάλιστα έχει χρώμα πράσινο. Το βάρος της συνήθως είναι 120-150 γραμμάρια, ενώ σπάνια φτάνει το 1,5 κιλό.
Είναι είδος που του αρέσει να κινείται συνεχώς, πάντα όμως στον αφρό και κοντά στην παραλία. Όταν κινείται μπορούμε και την ξεχωρίζουμε, όταν μένει όμως ακίνητη είναι σαν αόρατη. Αυτή η ιδιαιτερότητά της οφείλεται σε φυσικό χάρισμα, ώστε να κρύβεται από τους εχθρούς της. Την ημέρα γυαλίζει και την νύχτα φωσφορίζει. Είναι αρπακτικό ψάρι, με τα δόντια πιάνει και συγκρατεί τα μικρά ψάρια, τα σκοτώνει και τα καταπίνει.
Τρέφεται με ζωοπλαγκτόν και πελαγικά οστρακόδερμα. Εμφανίζεται από τον Ιούνιο, για να γεννήσει τα αβγά της, αλλά η κοπαδιαστή εμφάνιση αυτού του ψαριού είναι τον Σεπτέμβριο. Η ζαργάνα αποτελεί έναν από τους ωραιότερους μεζέδες. Μπορούμε να την απολαύσουμε τηγανητή με χοντρό αλάτι, που θα τινάξουμε πριν τη φάμε, αλλά και σούπα. Επίσης μπορούμε να την κάνουμε και λιόκαυτη. H ζαργάνα όταν δεν είναι ζωντανή αποτελεί ένα από τα καλύτερα δολώματα για το ψάρεμα των τόννων και των ξιφίων, με την προυπόθεση όμως να είναι φρέσκια.
Σαν ζωντανό δόλωμα είναι το καλύτερο για το πιάσιμο των μεγάλων συναγρίδων.

Μία επίσκεψη ή έστω ένα πέρασμα από την Αμφιλοχία, πρέπει οπωσδήποτε να συνοδευτεί από ένα τραπέζι με θαλασσινά.
 Εκτός της παραλίας της Αμφιλοχίας, θαλασσινά εδέσματα θα βρείτε σε παραθαλάσσια γραφικά ταβερνάκια στο Σπάρτο, τη Μπούκα, το Λουτρό και το Ανοιξιάτικο.