Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το παρόν σχέδιο νόμου διαρθρώνεται σε 5 κεφάλαια και επιχειρεί να ρυθμίσει ζητήματα που αφορούν:
1ον
Την προώθηση και απλούστευση των διαδικασιών για την ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα.
2ον
Την παροχή ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης,
3ον
Την ενίσχυση της ψηφιακής διακυβέρνησης με διαδικασίες που διευκολύνουν την ψηφιακή διεπαφή του Δημοσίου με πολίτες και επιχειρήσεις.
Και τέλος, τη ρύθμιση οργανωτικών ζητημάτων του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η χώρα μας διαθέτει μία από τις παλαιότερες κινηματογραφικές παραδόσεις στον κόσμο.
Ταυτόχρονα, αποτελεί έναν ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό για κινηματογραφικές παραγωγές.
Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει το κατάλληλο πλαίσιο για την ανάπτυξη των εγχώριων κινηματογραφικών παραγωγών αλλά και την προσέλκυση ξένων παραγωγών.
Σήμερα, επικρατεί χάος στη διαδικασία ενισχύσεων στις παραγωγές.
Δίνονται ενισχύσεις χωρίς αξιολόγηση της μετέπειτα πορείας των παραγωγών.
Οι αμοιβές των συντελεστών είναι σε καθεστώς ελεύθερης διαπραγμάτευσης, χωρίς μίνιμουμ αμοιβές.
Το σύστημα προσλήψεων είναι έτσι οργανωμένο που οι εργαζόμενοι αμείβονται με τα ελάχιστα.
Εμφανίζονται ξαφνικά εταιρείες παραγωγής που στήνουν τηλεοπτικές παραγωγές μόνο και μόνο για την επιδότηση.
Δημιουργείται, έτσι, μια ομάδα κρατικοδίαιτων παραγωγών με σειρές αποκλειστικά εγχώριας χρήσης.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν, επιτυγχάνονται έτσι αναπτυξιακοί στόχοι; Και πως;
Θυμίζω λίγο πως φτάσαμε στο Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας, το ΕΚΟΜΕ.
Το 2015 με τον νόμο 4339/15 συστάθηκε το ΕΚΟΜΕ.
Δύο χρόνια μετά, με τον ν. 4487/17 θεσπίστηκε το νομικό πλαίσιο για την ενίσχυση των παραγωγών.
Με το παραπάνω θεσμικό πλαίσιο, το Δημόσιο παρείχε επιχορήγηση σε ποσοστό 35% των επιλέξιμων δαπανών της παραγωγής με τη μορφή του cash rebate.
Μάλιστα, από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων εξασφαλίστηκαν 75 εκατ. ευρώ για τους παραπάνω σκοπούς για τα έτη 2018 έως 2022.
Να θυμίσω επίσης, ότι το Γραφείο Hellenic Film Commission πρωτολειτούργησε το 2007 με πρωτοβουλία του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του τότε προέδρου του, κ. Γιώργου Παπαλιού.
Το Γραφείο αυτό δημιουργήθηκε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για να συμβάλλει στην εξυπηρέτηση ξένων παραγωγών.
Η πλήρης θεσμοθέτησή του έγινε με τον νόμο 3905/2010 οπότε και έγινε αυτόνομη Διεύθυνση εντός του Κέντρου και συγκεκριμένα θεσμοθετήθηκε ως Διεύθυνση Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών.
Στο πλαίσιο αυτό, η δημιουργία του ΕΚΟΜΕ το 2015, ήταν ένα επιπλέον βήμα για την προσέλκυση ξένων παραγωγών.
Ωστόσο, τούτο ως φορέας, δεν θωρακίστηκε με ξεκάθαρες αρμοδιότητες.
Αντιθέτως, στην πορεία φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε για να εκχωρηθούν έμμεσα οι αρμοδιότητες του Hellenic FilmCommission στον ιδιωτικό τομέα.
Χρηματοδοτήθηκε αδρά για να στηρίξει την ανάπτυξη παραγωγών, αλλά εντέλει κατέληξε να ανταγωνίζεται τόσο το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου όσο και το Hellenic Film Commission.
Και δυστυχώς, αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι έχει δημιουργηθεί ένας ακόμα φορέας με θολές αρμοδιότητες.
Ένας φορέας, που επικαλύπτει αρμοδιότητες άλλων φορέων και δομών, δηλαδή εν προκειμένω του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του Hellenic Film Commission.
Σήμερα, διαβάζοντας τις διατάξεις του πρώτου Κεφαλαίου του νομοσχεδίου βλέπουμε να ενισχύεται και να πριμοδοτείται το ΕΚΟΜΕ.
Και τούτο διότι αυξάνεται η επιχορήγηση από 35% σε 40% επί των επιλέξιμων δαπανών της παραγωγής.
Επίσης, αυξάνεται το εύρος των δικαιούχων της ενίσχυσης και συντομεύει χρονικά η διαδικασία ελέγχου.
Και αυτό είναι μία θετική εξέλιξη.
Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.
Συγκεκριμένα:
Ποιο Υπουργείο θα είναι τελικά υπεύθυνο για τη χάραξη πολιτικής για τον κινηματογράφο;
Το Υπουργείο Πολιτισμού ή το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης;
Σε τι εξυπηρετεί αυτή η διάσπαση αρμοδιοτήτων;
Δεν θα μπορούσε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου να μετατραπεί σε Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου & Τηλεόρασης ή Ελληνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Παραγωγών;
Ώστε να έχει την συνολική αρμοδιότητα.
Θα θέλαμε να μας πείτε κ. Υπουργέ, σε ποιες χώρες άραγε ισχύει ανάλογο μοντέλο;
Δηλαδή, να υπάρχει ένα κέντρο κινηματογράφου και ένας παράλληλος οργανισμός που δεν είναι ξεκάθαρος και διαφανής ο ρόλος του;
Και ερωτώ, δεν θα ήταν περισσότερο λειτουργικό να γίνει ένα κοινό Μητρώο Παραγωγών του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του ΕΚΟΜΕ;
Επίσης, θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαριστεί τι θα ισχύσει με το 1,5 % των εσόδων των καναλιών από διαφημίσεις που υποχρεούνται να το δίνουν υπέρ του κινηματογράφου.
Η ΕΡΤ είναι η μοναδική που το καταβάλει, ενώ τα ιδιωτικά κανάλια σφυρίζουν αδιάφορα. Ως πότε και γιατί;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ είναι η ύπαρξη μιας ενιαίας πολιτικής για τον κινηματογράφο και τον πολιτισμό γενικότερα.
Είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο για το πώς αυτό μπορεί να επιτευχθεί.
Δυστυχώς, η προσπάθειά σας που αποτυπώνεται στο νομοσχέδιο, έχει μεν θετικά σημεία αλλά παραμένει προσχηματική και αποσπασματική.
Να θυμίσω, ότι ως αντιπολίτευση το 2017 κατακεραυνώνατε τον ΣΥΡΙΖΑ για το αντίστοιχο σχέδιο νόμου φωνάζοντας για το που θα βρεθούν τα χρήματα. Τώρα, που θα βρεθούν;
Να θυμίσω επίσης, ότι τότε ήσασταν αντίθετοι στην ίδρυση του ΕΚΟΜΕ.
Η θέση σας τότε, ήταν ότι αποτελεί όχημα της εξουσίας για να πετύχει συγκεκριμένους σκοπούς.
Σήμερα, τι άλλαξε ξαφνικά;Να μας απαντήσετε.
Και για να είμαστε κι εμείς ξεκάθαροι από την πλευρά μας.
Ναι, αναγνωρίζουμε την κρίση που περνάει τα τελευταία χρόνια ο χώρος των οπτικοακουστικών παραγωγών.
Ναι, είμαστε εδώ για να στηρίξουμε όλους τους παραγωγούς, μικρούς και μεγάλους.
Αλλά, αυτό να γίνει μόνο με διαφάνεια, αξιοκρατία και διαύγεια!
Αυτό που θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα, είναι πώς θα στηριχθούν οι μικροί παραγωγούς.
Αυτοί που έχουν και τη μεγαλύτερη ανάγκη και δεν στηρίζονται από το Νομοσχέδιο.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Προχωρώ στα επόμενα Κεφάλαια του νομοσχεδίου
Εισάγονται διατάξεις που ενισχύουν την ψηφιακή διακυβέρνηση.
Προφανώς είμαστε θετικοί σε κάθε βήμα που γίνεται προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του κράτους και του περιορισμού της γραφειοκρατίας.
Ωστόσο, θα πρέπει να μας προβληματίσει ότι το τελευταίο διάστημα, ο τρόπος εφαρμογής της ψηφιακής διακυβέρνησης από το Δημόσιο έχει οδηγήσει τους πολίτες σε μια απίστευτη ταλαιπωρία.
Κι αυτό γιατί, το Δημόσιο έχει ουσιαστικά παραλύσει.
Σχεδόν όλες οι Δημόσιες Υπηρεσίες για λόγους ασφαλείας έχουν απαγορεύσει την είσοδο των πολιτών, χωρίς όμως να έχει βρεθεί ένας αποτελεσματικός τρόπος για την εξυπηρέτησή τους στην πράξη.
Παρότι δηλαδή, κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση αυτές οι διατάξεις, αλλά πρέπει να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα, δηλαδή πώς όλα αυτά θα εξυπηρετήσουν πολίτες και επιχειρήσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, βλέπουμε και ρυθμίσεις οργανωτικών ζητημάτων.
Πιο συγκεκριμένα, προοιωνίζονται νέες προσλήψεις για τη στελέχωση της νέας Διεύθυνσης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και όχι μόνο.
Θα σταθώ στο άρθρο 16, που αφορά τη Σύσταση της Υπηρεσίας Συντονισμού Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης.
Κύριε Υπουργέ,
Δημιουργείτε μια νέα δομή στο Υπουργείο, με 45 νέες θέσεις προσωπικού, διευθυντές και τμηματάρχες και κόστος λειτουργίας άγνωστο.
Πως είναι δυνατό να μας καλείτε να ψηφίσουμε μια διάταξη η οποία προκαλεί δαπάνη στον προϋπολογισμό, χωρίς να έχετε προϋπολογίσει τη δαπάνη αυτή;
Μάλιστα, η νέα αυτή Υπηρεσία, θα υπάγεται απευθείας στον Γενικό Γραμματέα.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στην διοικητική υπαγωγή δομών σε πολιτικά πρόσωπα.
Η κάθε δομή πρέπει να υπάγεται διοικητικά στην αντίστοιχη ιεραρχία.
Εν προκειμένω η Υπηρεσία Συντονισμού Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης να υπάγεται στον αρμόδιο γενικό διευθυντή.
Ο Γενικός Γραμματέας άλλωστε, εποπτεύει όλες τις δομές.
Το Υπουργείο σήμερα έχει 4 γενικές γραμματείες, 6 ιδιαίτερα πολιτικά γραφεία και 1 Γραφείο Τύπου.
Σίγουρα λοιπόν, δεν υπάρχει μείωση των μετακλητών που η κυβέρνηση επιθυμούσε.
Και δεύτερον, σε μία από αυτές τις Γενικές Γραμματείες υπάρχει ήδη η Γενική Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, η οποία αναπτύσσεται σε 3 Διευθύνσεις και 10 τμήματα και στα οποία προβλέπονται 118 θέσει υπαλλήλων.
Σ’αυτήν υπάγονται ήδη οι Διευθύνσεις σχετικά με την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, τα Τομεακά Έργα του Δημοσίου Τομέα και την Ψηφιακή Στρατηγική.
Πολύ φοβάμαι, ότι θα ανακύψουν ζητήματα επικάλυψης και σύγχυσης αρμοδιοτήτων.
Άρα, η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί για τη νέα Υπηρεσία είναι για λόγους σκοπιμότητας.
Αν διαφωνείτε, θα πρέπει να μας δώσετε εξηγήσεις.
Σύσταση θέσεων μετακλητών έχουμε και στο άρθρο 21.
Και σας ερωτώ, για ποια μείωση μετακλητών μιλούσατε;
Ολοκληρώνοντας, αναμένουμε τις τοποθετήσεις των φορέων και θα κάνουμε ειδικότερες παρατηρήσεις στη συζήτηση επί των άρθρων.
Επί της αρχής επιφυλασσόμαστε για την Ολομέλεια.
Ευχαριστώ.
