Δυστυχώς, τα αρνητικά αποτελέσματα από την επίδραση της πανδημίας και της κυβερνητικής πολιτικής στην εργασία είναι ήδη εμφανή. Η κατάρρευση του τουριστικού και επισιτιστικού τομέα και η επίδραση της στο λιανεμπόριο και τις υπηρεσίες είναι ήδη εμφανή και αποτυπώνονται σε όλα τα στατιστικά μεγέθη. Όμως, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας καταγράφει ιδιαίτερα ανησυχητικά ποσοστά. Τον Αύγουστο του 2020 καταγράφεται αύξηση κατά 12,27% των εγγεγραμμένων στα μητρώα του ΟΑΕΔ σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2019, ενώ οι μακροχρόνιοι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 10,22% στο ίδιο χρονικό διάστημα.

Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα η κυβέρνηση προωθεί την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, την κατάργηση κρίσιμων πόρων του ΟΑΕΔ μετατρέποντας έναν από τους πλέον κρίσιμους φορείς για την καταπολέμηση της ανεργίας σε απλό γραφειοκρατικό μηχανισμό με αβέβαιο μέλλον, ενώ δεν δείχνει να έχει καμία απάντηση στην ενεργητική αντιμετώπιση της παγκόσμιας μετεξέλιξης της μεταποίησης και της βιομηχανίας μέσω του σχεδιασμού και της υλοποίησης προγραμμάτων επανακατάρτισης και εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού.

Αυτή η διαπίστωση αποτυπώνεται με τον πλέον σαφή τρόπο από το γεγονός ότι καμία πολιτική βούληση δεν διαθέτει, ώστε να εκσυγχρονιστούν τα προγράμματα σπουδών των ΕΠΑΣ αλλά και των ΙΕΚ του ΟΑΕΔ. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση θέλει να παραδώσει την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση στον ιδιωτικό τομέα, αποστερώντας από το κράτος κρίσιμα εργαλεία άσκησης εκπαιδευτικής, αναπτυξιακής και εργατικής πολιτικής.

Η περιφερειακή αρχή, δε, περιορίζεται στην υπογραφή συμφώνων συναντίληψης για προγράμματα με το υπουργείο Εργασίας χωρίς να έχει καταθέσει την παραμικρή πρόταση για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Όλα για την επικοινωνία, χωρίς σχεδιασμό και πρόβλεψη για το μέλλον που έρχεται.

Η εμπειρία από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ αποτυπώνει την αδυναμία του ιδιωτικού τομέα να υποστηρίξει μόνιμες θέσεις εργασίας σε παραγωγικούς τομείς, πλην υπηρεσιών, και η σχεδόν αποκλειστική απορρόφηση ανέργων από το Δημόσιο τομέα και καταδεικνύει με τον σαφέστερο τρόπο ότι:

– απαιτούνται πολυταμειακά και πολυτομεακά, ευέλικτα και στοχευμένα προγράμματα τα οποία θα ενισχύουν την παραγωγικότητα κρίσιμων τομέων της ελληνικής οικονομίας όπως η μεταποίηση και ο πρωτογενής τομέας με τη στήριξη θέσεων εργασίας που θα άρουν στρεβλώσεις όπως η μη ισότιμη πρόσβαση στην ενέργεια αλλά και σε άλλους παραγωγικούς πόρους

– το Δημόσιο δεν μπορεί μονίμως να λειτουργεί ως αποσβεστήρας της ανεργίας κρύβοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις ανάγκες που υπάρχουν σε μόνιμες προσλήψεις, αν και αναγνωρίζουμε ότι μέχρι τώρα έχει συνεισφέρει στην κοινωνική συνοχή μιας χώρας η οποία τα τελευταία χρόνια είδε τη γενική ανεργία να φτάνει στο 30% και τη δομική αλλά και την ανεργία των νέων στο 65%

– αποτελεί αδήριτη ανάγκη ο επανασχεδιασμός των προγραμμάτων στήριξης ανέργων που βρίσκονται κοντά στο όριο συνταξιοδότησης, ώστε να στηριχθεί η κοινωνική συνοχή αλλά και η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος

– η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ως μια από τις περιφέρειες με τον υψηλότερο δείκτη γενικής και ειδικής ανεργίας (δομική, νέοι) οφείλει να αποκτήσει εκ νέου ένα καλά σχεδιασμένο και στοχευμένο πρόγραμμα το οποίο θα απαντά επιθετικά στις προκλήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και θα λαμβάνει υπόψη τόσο την ανάγκη μετεξέλιξης του παραγωγικού μοντέλου της περιοχής όσο και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιφέρειας σε πόλους καινοτομίας και τεχνολογίας

Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίζει παθητικά τις προκλήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης προτάσσοντας επιδοματικές πολιτικές για αυτούς που δυνητικά θα χάσουν τις θέσεις εργασίας τους.

Η εργασία είναι δικαίωμα και το κράτος οφείλει να έχει δημοκρατικό και αποτελεσματικό σχεδιασμό για την προστασία της.

Δυτική Ελλάδα-Δικαίωμα στην Πρόοδο