Πρὸς τὸ Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,
Θὰ ἤθελα πολὺ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, τὶς δύσκολες καὶ ταραγμένες ἡμέρες ποὺ ἀποπνέουν ἀνησυχία, ἀγωνία, ταραχή, ἀβεβαιότητα καὶ θλῖψι ἀκόμα, νὰ εἶμαι κοντά σας, κοντὰ σὲ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς, ὥστε νὰ συζητήσουμε, νὰ συμπνευματιστοῦμε καὶ νὰ ἐνισχύσουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.
Ὡς Ἐπίσκοπος καὶ, χάριτι Θεοῦ, πνευματικός σας Πατέρας, ἔχω τὴν σκέψι καὶ τὴν προσοχή μου πάντοτε κοντά σας. Κοντὰ σὲ ὅλες τὶς Ἐνορίες, κοντὰ στοὺς καλούς μας ἱερεῖς καὶ σὲ ὅλους τοὺς πιστοὺς, τὰ μέλη τῆς τοπικῆς μας Εκκλησίας.
Ἀναλογίζομαι τὰ πολλὰ προβλήματά σας καὶ τὶς ἀνάγκες σας. Φέρω στὸ νοῦ μου τὰ οἰκονομικά σας προβλήματα, τὶς φροντίδες γιὰ τὴν οἰκογένειά σας, τὶς δυσκολίες στὴν ἐργασία σας, στὴν διακονία τῶν παιδιῶν σας.
Τὸ ὅτι τὰ παιδιά σας εἶναι κλεισμένα στὸ σπίτι, ἡμέρα καὶ νύκτα, αὐτὸ εἶναι ἕνα μεγάλο πρόβλημα∙ κυρίως γιὰ τὰ παιδιά, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς γονεῖς. Πιστέψατέ με, παρὰ τὴν ἀδυναμία μου, προσεύχομαι γιὰ ὅλους σας. Παρακαλῶ τὸν οὐράνιο Πατέρα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀληθινῆς εἰρήνης νὰ σᾶς χαρίζῃ ὑγεία, δύναμι, φωτισμό, θερμὴ πίστι, ἐσωτερικὴ εἰρήνη, ὑπομονὴ καὶ αἰσιοδοξία.
Ὑπάρχει, ἀγαπητοὶ μου, ἕνας μεγάλος πειρασμός. Ὑπάρχει μία ἐπιδημία, μιὰ λοιμικὴ νόσος. Βέβαια, ὀφείλουμε ὡς ἄνθρωποι νὰ προσέχουμε. Μὲ ταπείνωσι νὰ ἀκούσουμε τὶς ὁδηγίες τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης καὶ νὰ τηροῦμε τοὺς ὅρους τῆς ὑγιεινῆς. «Κύριος ἔδωκεν ἐπιστήμην…» (βλ. Σ.Σειράχ 38, 4-6).
Ποτὲ, ὅμως, νὰ μὴν πτοηθοῦμε, νὰ μὴν φοβηθοῦμε, νὰ μὴν λυγίσουμε, νὰ μὴν ἀποθαρρυνθοῦμε. Οἱ ἄνθρωποι χωρὶς πίστι, χωρὶς ἐμπιστοσύνη στὸν Παντοκράτορα Κύριο, χωρὶς κοινωνία μὲ τὸν Χριστό, σὲ ἀνάλογες στιγμὲς καὶ περιπτώσεις, τρέμουν, κλυδωνίζονται καὶ ἀποθαρρύνονται.
Ὅσοι πιστεύουμε στὴν παρουσία, στὴν ἀγάπη, στὴν προστασία τοῦ Κυρίου μας, στὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας μας καὶ τῶν Ἁγίων μας, ἂς δυναμώσουμε τὴν πίστι μας καὶ ἂς εἰρηνεύσουμε. Δὲν θὰ μᾶς ἀφήση ὁ Θεός.
Μὰ θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανείς, ἀφοῦ μᾶς ἀγαπάει ὁ Κύριος γιατί ἐπέτρεψε τέτοια πληγή;
Ἀκριβῶς, ἐπειδή μᾶς ἀγαπάει ἐπιτρέπει αὐτὴν τὴν δοκιμασία. Ἅγιοι ἄνθρωποι, ἅγιοι πατέρες τὸ ὁμολογοῦν. Ὁ οὐράνιος Πατέρας ἐπέτρεψε αὐτὴν τὴν μεγάλη δοκιμασία, γιατί θέλει νὰ ἐπιστρέψουμε κοντά Του, νὰ ἀφυπνισθοῦμε, νὰ συνέλθουμε, νὰ ἔλθουμε σὲ συναίσθησι, σὲ αὐτογνωσία, σὲ συνειδητὴ μετάνοια. Ναὶ, σὲ συνειδητὴ μετάνοια!
Μὴν τὸ ἀμφισβητήσουμε. Μὴν τὸ ἀρνηθοῦμε, ἀγαπητοί. Μὲ ταπείνωσι καὶ μὲ αὐτομεμψία, ὄχι μὲ ἐγωισμό, μὲ σοβαρότητα καὶ εὐθύνη ἀπέναντι στὴ ζωή μας καὶ στὴ σωτηρία μας, νὰ τὸ ὁμολογήσουμε ὅλοι μας: «ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν … ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μας».
Ἐμεῖς οἱ Πανέλληνες, οἱ λίαν εὐεργετημένοι, οἱ τιμημένοι, ἀφήσαμε τὴ φωνὴ τοῦ Σωτῆρος μας καὶ ἀκούσαμε φωνὲς ἀλλοτρίων, φωνὲς ἀρνήσεως καὶ πλάνης. Ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ἐν πολλοῖς ἀφήσαμε τὴν ἁγιασμένη ὀρθόδοξη χριστιανικὴ ζωὴ καὶ πορευόμαστε σὲ ἀτραποὺς ἐγωπαθείας, φιλαυτίας, ὑλοφροσύνης, ἀποστασίας καὶ φθορᾶς, σὲ χώρους λατρείας τῶν εἰδώλων, τῶν παθῶν καὶ τῶν ἐνστίκτων μας.
Οἱ Πανέλληνες τοὺς τελευταίους χρόνους «ἔφαγαν, ἐχορτάσθησαν, ἐλιπάνθησαν καὶ ἐλάκτισαν τὸν Θεόν», ὅπως λέει ὁ γραφικὸς λόγος. Στὸ βιβλίο τοῦ προφήτου Ἠσαΐου, λέγει ὁ Κύριος: «ἐσεῖς περιφρονεῖτε τὸν λόγο μου, ἐμπιστευόσαστε τὴ βία καὶ τὴ διαστροφή. Ἡ ἀνομία σας αὐτὴ δὲν θὰ εἶναι γιὰ ἐσᾶς δίχως συνέπειες» (Ἠσ. 30,12-13). Καὶ συνεχίζει: «ἂν ἐπιστρέψετε σὲ ἐμένα καὶ ἠρεμήσετε, μονάχα τότε θὰ σωθεῖτε» (Ἠσ. 30, 15).
Ἀγαπητοί, ὁ Θεὸς ζητάει καὶ ἀπό ἐμᾶς σήμερα μετάνοια εἰλικρινῆ, συνειδητή, θερμὴ. Ἄς ἀφήσουμε ὅλοι τὸν παλαιὸ ἑαυτό μας καὶ ἂς ἐπιστρέψουμε εἰλικρινὰ στὴν ὑπακοὴ τοῦ Κυρίου μας. Νὰ γίνουμε ἄνθρωποι πίστεως θερμῆς, ἀγάπης στὸν Χριστό, ὑπακοῆς στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Νὰ γίνουμε χριστιανοὶ θερμῆς προσευχῆς καὶ ἀληθινῆς μυστηριακῆς ζωῆς. Ἔχουμε Πατέρα παντοδύναμο, Πατέρα ἀμετρήτου ἀγάπης, Πατέρα εὐσπλαχνίας καὶ ἐλέους. Ἄς ἐπιστρέψουμε στὸν Λυτρωτή μας, ἄρχοντες, κλῆρος καὶ λαός. Κάθε δοκιμασία θὰ τὴν ἀπομακρύνῃ ὁ Κύριος.
Κουράγιο ἀδελφοί! «Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μας»!
Ἄς σταθοῦμε ὄρθιοι, δυνατοί, εἰρηνικοί, μὲ τὴν γνησία πνευματική μας ζωὴ καὶ τὴν προστασία τοῦ Χριστοῦ μας. Ἄς ἐντείνουμε τὸν πνευματικό μας ἀγῶνα. «Νεφύδριο, ἐστὶ καὶ θᾶττον παρελεύσεται». Ἄς στηρίξουμε καὶ τὸν πλησίον μας καὶ μάλιστα τὰ παιδιά μας. Θὰ ἔρθει καὶ πάλι ἡ εἰρήνη καὶ ἡ χαρὰ τοῦ Κυρίου μας.
Εἰρηνεύεται, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἀγωνίζεσθε, χαίρετε ἐν Κυρίῳ! Ἡ προσευχὴ τοῦ ἀδυνάμου Ἐπισκόπου σας, σᾶς συνοδεύει.
Μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Σωτῆρος μας,
Ὁ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
