Να λοιπόν που μέσω των εκτεταμένων περιορισμών στις μεταξύ μας επικοινωνίες για την αντιμετώπιση του ιού η πανδημία του COVID 19 δεν μας διδάσκει μόνον την αξία της ελευθερίας αλλά και την αξία της συλλογικότητας που εκφράζει τη φυσική ανάγκη του ανθρώπου να έχει σχέση με τους άλλους. Να λοιπόν που σήμερα συνειδητοποιούμε πως δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς τους άλλους και πως κατ’ επέκταση, το Εγώ νομιμοποιείται υπαρξιακά δια του πληθυντικού. Το εγώ αποκτά πλήρες νόημα από τον συγχρωτισμό του με τον άλλον, τον «πλησίον».                                                                                                                                                         Είχαμε ξεχαστεί και είχαμε δώσει μεγαλύτερη σημασία στον εαυτό μας ότι μπορούμε να αναπτύξουμε την προσωπικότητά μας «κατά μόνας» με εφόδιο τα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας απολαμβάνοντας μια αλαζονική αίσθηση αυθυπαρξίας, αυτοδυναμίας και αυτάρκειας που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα ανεύθυνος και υπαρξιακώς διαβρωτικός εγωισμός. Εμείς και οι άλλοι. Το εμβόλιο για τον COVID 19 οποιασδήποτε εταιρείας κι αν είναι, Phiser, Moderna, Asta genec, ή άλλης δεν θα είναι αρκετό για την πορεία μας στο μέλλον αν δεν ανακαλύψουμε το άλλο «εμβόλιο» το αντίδοτο του άκρατου ατομισμού και της ματαιοδοξίας, το ακεσώδυνον, για την υπεράσπιση της συλλογικότητας και των δύο οργανικών συστατικών της: του Ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης.

Δημήτρης Τραπεζιώτης, Δικηγόρος,
π. Δήμαρχος Θεστιέων