Μειώθηκαν οι κενές θέσεις εργασίας στο πρώτο τρίμηνο του 2025 κατά 26,5% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2024 και διαμορφώθηκαν για το σύνολο της οικονομίας σε 52.070 θέσεις, από τις 70.826 κενές θέσεις που είχαν καταγραφεί την ίδια περίοδο το 2024.
Τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χθες από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. και αφορούν το πρώτο τρίμηνο του 2025, έρχονται να επιβεβαιώσουν το πρόσφατο ρεπορτάζ του «Ε.Τ.» της Κυριακής για τον μύθο που καλλιεργείται περί 80.000 κενών θέσεων εργασίας σε τουρισμό και εστίαση.
Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθώς αποδεικνύεται πως είναι αδύνατον δύο κλάδοι της οικονομίας ο τουρισμός και η εστίαση να έχουν περισσότερες κενές θέσεις εργασίας (80.000) από τις κενές θέσεις που αθροίζει το σύνολο των κλάδων της οικονομίας (52.070).
Σημειώνεται ότι η έρευνα για τις κενές θέσεις εργασίας διεξάγεται για την εξέλιξη της μισθωτής απασχόλησης σε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα καθώς και σε δημόσιους φορείς, εκτός από τον πρωτογενή τομέα και τις δραστηριότητες των νοικοκυριών.
Σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ., ο αριθμός των Κενών Θέσεων Εργασίας κατά το Α’ τρίμηνο 2025 παρουσιάζει μείωση κατά 26,5% σε σύγκριση με το Α΄ τρίμηνο 2024 (52.070 και 70.826 αντίστοιχα), έναντι αύξησης 115,6% που παρουσίασε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του Α’ τριμήνου έτους 2024 προς το Α’ τρίμηνο 2023.
Σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο, (το δ΄ τρίμηνο του 2024) οι κενές θέσεις εργασίας εμφάνισαν αύξηση το α΄ τρίμηνο του 2025 κατά 83,6%, ή κατά 23.713 θέσεις.
Οι κενές θέσεις εργασίας δεν οφείλονται τόσο στην άρνηση των εργαζομένων να απασχοληθούν σε θέσεις με χαμηλούς μισθούς όσο στο γεγονός ότι πέφτει η ανεργία και πολλές επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν εργαζόμενους παρότι προσφέρουν ικανοποιητικούς μισθούς. Η αιτία για την έλλειψη εργαζομένων είναι στο δημογραφικό, καθώς αρχίζει να φαίνεται πλέον το πρόβλημα της υπογεννητικότητας που έχει ως αποτέλεσμα να φθίνει το εργατικό δυναμικό της χώρας.
Αν δεν υπάρξει ανάσχεση του φαινομένου με γενναία μέτρα για τη στήριξη της οικογένειας, τότε οι εξελίξεις προδιαγράφονται δυσοίωνες τόσο για το εργατικό δυναμικό που θα έχει εργαζόμενους συνταξιούχους σε θέσεις που άλλα χρόνια καλύπτονταν από 40άρηδες όσο και για το ασφαλιστικό, με αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
