Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2025
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Πρός τό χριστεπώνυμον πλήρωμα
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Ποιά φωτοχυσία τοῦ κόσμου τούτου μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ τὸ ὑπερκόσμιο φῶς του ἀστέρα ποὺ φωτίζει τὴν ἅγια αὐτὴ νύχτα; Ποιά μεγαλειώδης τελετὴ μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μέ τὸ προσκύνημα τῶν ποιμένων; Μὲ τὴν ἄδολη καὶ ἀθώα καρδιά τους; Ποιά χαρὰ τῶν ἐρευνητῶν καὶ τῶν ἐπιστημόνων γιὰ μιὰ ἀνακάλυψη μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ τὴν χαρὰ τῶν σοφῶν μάγων ποὺ φτάνουν ἀπόψε μπροστὰ στὴν πηγὴ τῆς ἀλήθειας; Ποιός ἔνδοξος ἡγέτης τοῦ πλανήτη μας μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ σὲ μεγαλεῖο μὲ τὸ Θεῖο βρέφος, τὴν αἰτία καὶ τὸ νόημα τῶν πάντων, ποὺ ἀπόψε ἀναπαύεται σὲ ἕνα ταπεινὸ λίκνο, κάτω ἀπὸ τὸ γεμᾶτο λατρεία βλέμμα τῆς Παναγίας Μητέρας Του;
Ὅ,τι συμβαίνει αὐτὴ τὴν νύχτα ὑπερβαίνει τὴν ἀνθρώπινη λογική. Ὅ,τι συμβαίνει αὐτὴ τὴν νύχτα ἀντιστρέφει τὰ δεδομένα αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἡ δύναμη τῶν ὅπλων δίνει τὴν θέση της στὴν δύναμη τῆς ἀγάπης. Οἱ ἐπιφανεῖς, δῆθεν εἰρηνοποιοὶ τοῦ πλανήτη μας, ἀποσύρονται καὶ ἀφήνουν τὸν δρόμο ἀνοιχτὸ στὸν νεογέννητο ἀρχηγὸ τῆς εἰρήνης. Ἐκεῖνοι ποὺ ἔμαθαν νὰ πιστεύουν σὲ ἕναν θεὸ δυνάστη καὶ τιμωρό, ἄτεγκτο κριτὴ καὶ αὐστηρὸ δικαστὴ τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀποροῦν, πῶς, ὁ ἴδιος ὁ δημιουργός, ὁ προδομένος ἀπὸ τὸ ἴδιο Του τὸ πλάσμα καταδέχθηκε νά γεννηθεῖ σ΄ ἕνα ταπεινό σπήλαιο γιά τήν σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητος! Ἐκεῖνοι ποὺ πίστεψαν σὲ Θεὸ παντοδύναμο ἀλλὰ μακρινὸ καὶ ξένο μὲ τὴν ὀδύνη τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, ἐκπλήσσονται, καθὼς Τὸν βλέπουν νὰ κατεβαίνει στὴν γῆ γιὰ νὰ συναντήσει τὸν ἄνθρωπο, νὰ ἐπωμιστεῖ τὶς συνέπειες τοῦ προπατορικοῦ του ἁμαρτήματος καὶ νὰ ἀπαντήσει στὴν ἀνθρώπινη κτηνωδία μὲ τὸ πέλαγος τῶν οἰκτιρμῶν καὶ τῆς θεϊκῆς Του συγγνώμης.
Δὲν γεννήθηκε ἄνθρωπος στὴν γῆ ποὺ ἡ ψυχή του νὰ μὴν δίψασε γιὰ Θεό καί νά μήν αἰσθάνθηκε τὸν ἴδιο πόθο: Νὰ ξαναβρεῖ ἡ ζωὴ τὴν χαρὰ, τὴν γαλήνη καὶ ὁ ἄνθρωπος, ἐπιτέλους, νὰ ἀποτινάξει ἀπὸ τὴν ψυχή του τὸν βαρύ φόβο τοῦ θανάτου. Τὸν φόβο ποὺ σκορπάει στὴν ζωὴ τὴν ταραχή, τὴν ματαιότητα καὶ τὴν ἀπελπισία. Τὸν φόβο ποὺ συγκλονίζει τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη καὶ τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες. Τὸν φόβο ποὺ δὲν ξεχνιέται, ὅσο πλοῦτο καὶ ὅση ἐξουσία καὶ ἂν συσσωρεύσει ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος γιὰ νὰ ξεχάσει τὴν τραγωδία του.
Ἦρθε ξανὰ ὁ καιρὸς τῆς εἰρήνης πάνω σὲ τούτη τὴν γῆ, μέσα στὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες, μέσα στὴν κάθε ψυχή. Ὁ δρόμος πρὸς τὸ σπήλαιο τῆς συμφιλιώσεως Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων εἶναι πλέον ἀνοιχτός. Δὲν εἶναι ὅμως ὁρατὸς ἀπὸ ὅλους. Κανεὶς δὲν πρόκειται νὰ φτάσει στό ὁλοφώτεινο σπήλαιο τῶν Χριστουγέννων, ἐὰν δὲν ἀναγνωρίσει καὶ δὲν δοξολογήσει τὴν ἀπέραντη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Ὅμως, καὶ αὐτὸ δὲν ἀρκεῖ. Κανεὶς δὲν πρόκειται νὰ φτάσει στὴν ὁλοφώτεινη σπηλιὰ ἂν δὲν συντρίψει τὴν πέτρινη καρδιά του καὶ δὲν τῆς ἐπιτρέψει νὰ δεῖ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους σὰν φίλους καὶ ἀδελφούς.
Μποροῦν, ἄραγε, τέτοια συναισθήματα νὰ χωρέσουν σὲ μιὰ κοινωνία ἀδίστακτης ἀντιπαλότητος καὶ ἁρπαγῆς; Μπορεῖ ἄραγε ἡ ἀγάπη νὰ βρεῖ τὸν δρόμο τῆς καρδιᾶς μας, διαπερνῶντας τὸ τεῖχος τῆς μοχθηρίας καὶ τῆς ἐκδικήσεως ποὺ ἔχουμε ὀρθώσει γύρω της; Ἔχουμε τὸ κουράγιο νὰ ἀναγνωρίζουμε τὶς καταστροφικὲς ἐπιλογές μας καὶ νὰ ἀλλάξουμε ζωή; Ὅλα δείχνουν πὼς οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις μας δὲν ἐπαρκοῦν. Ὅλα δείχνουν πὼς ἡ κακία καὶ τὸ μῖσος εἶναι παντοδύναμα.
Ἀπόψε, ὅμως, ἡ ἐλπίδα ξαναγεννιέται. Ἀπόψε, ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων, ὁ Κύριος τῆς ἀγάπης, ὁ Κύριος τῆς συγγνώμης, γκρεμίζει τὸ προαιώνιο τεῖχος ποὺ ὕψωσε ἡ ἀνθρώπινη ἀποστασία καὶ ἀνοίγει ξανὰ τὴν ἀγκαλιά Του. Κι ἂν ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη ξεπερνάει τὶς δυνάμεις μας, ἔρχεται Ἐκεῖνος νὰ κάνει τὶς καρδιές μας κομμάτι τῆς δικῆς Του καρδιᾶς. Ἂς μὴν ἀμφιβάλλουμε: Οἱ σπόροι τῆς συμφιλιώσεως ποὺ ἀπόψε σπέρνονται ξανὰ στὸν ματωμένο πλανήτη μας θὰ καταφέρουν τελικά, μέ τὴν δική Του Χάρη, νὰ γίνουν πανύψηλο δέντρο, ποὺ ἡ σκιά του θὰ χαρίσει παρηγοριὰ καὶ ἐλπίδα. Ὁ ὕμνος τῶν Ἀγγέλων μᾶς μεταφέρει ξανὰ τὴν μεγάλη πρόσκληση: νὰ γίνουμε κήρυκες τῆς ἀγάπης καὶ τῆς συγγνώμης Του σὲ κάθε σπίτι, σὲ κάθε γειτονιά, σὲ κάθε πόλη, στὴν πατρίδα μας ὁλόκληρη καὶ στὴν οἰκουμένη. Αὐτὸ ἀδελφοί μου εἶναι ἡ εὐθύνη ποὺ ἀναλαμβάνουμε ὡς μέλη τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, ποὺ ἀπόψε πανηγυρίζει: Νὰ ἀποτελέσουμε Ἀποστόλους τοῦ δικοῦ Του Εὐαγγελίου καὶ καθρέφτες τῆς δικῆς Του φιλευσπλαχνίας.
«Χριστὸς γεννᾶται», ἡ ἐλπίδα γεννᾶται, ἡ χαρὰ γεννᾶται. Ἂς παραδώσουμε τὶς καρδιές μας στὸ φῶς του ἀστέρα καὶ στὴν δοξολογία τῶν ἀγγέλων. Ἂς παρακαλέσουμε Ἐκεῖνον, τὸν ἀνεξίκακο Δημιουργὸ καὶ Ζωοδότη Χριστό, νὰ ξαναγεννήσει τὴν ὕπαρξή μας ὅπως γεννιέται ἀπόψε Ἐκεῖνος καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε σὲ ὅλη τὴν διαδρομή Του, ἀπὸ τὴν Βηθλεὲμ μέχρι τὴν αἰωνιότητα. Ἀμήν.
Εὐφρόσυνα καὶ εἰρηνικὰ Χριστούγεννα.
Μέ ὅλη μου τήν πατρική ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Μπορείτε να δείτε το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου στον ακόλουθο σύνδεσμο https://www.youtube.com/watch?v=98ArdKaT3T4
