Την αδήριτη ανάγκη ενίσχυσης των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων –ιδίως στην ελληνική περιφέρεια– αναδεικνύει με κοινοβουλευτική παρέμβαση προς την Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Μίλτος Ζαμπάρας, από κοινού με 13 ακόμη Βουλευτές.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός αποτελεί βασικό κύτταρο του αθλητικού οικοσυστήματος της χώρας και πολύτιμο θεσμό κοινωνικής συνοχής. Ειδικά στην ελληνική περιφέρεια, όπως στην Αιτωλοακαρνανία, οι αθλητικοί σύλλογοι παίζουν ρόλο υπαρξιακό για την τοπική κοινωνία: προσφέρουν διέξοδο στη νεολαία, διατηρούν ζωντανό τον δημόσιο χώρο, διδάσκουν ήθος, συνεργασία και ευγενή άμιλλα.
Κι όμως, τα ερασιτεχνικά σωματεία –ακόμη και τα πλέον τυπικά και εγγεγραμμένα στο Μητρώο της ΓΓΑ– ασφυκτιούν υπό το βάρος σοβαρών οικονομικών δυσχερειών. Ένα από τα μεγαλύτερα ανελαστικά κόστη τους αφορά την απασχόληση προπονητών, οι οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις υποαμείβονται ή εργάζονται οριακά και υπό επισφαλείς συνθήκες, προκειμένου τα σωματεία να παραμείνουν εν ζωή.
Ενδεικτικά, και μετά από δια ζώσης συναντήσεις, αναφέρονται τα σωματεία της Βόνιτσας – ο Ναυταθλητικός Όμιλος Βόνιτσας (ΝΑΟΒ), ο Α.Ο. Βόνιτσας (μπάσκετ) και ο ΠΑΣ Αμβρακικός (ποδόσφαιρο) – ιστορικοί σύλλογοι με πολυετή παρουσία και σημαντική προσφορά στον ναυταθλητισμό και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό της Αιτωλοακαρνανίας. Παρά την υποδειγματική οργάνωση και το ανθρώπινο δυναμικό τους, επιβιώνουν αποκλειστικά χάρη στις συνδρομές των μελών και την ανιδιοτελή προσφορά εθελοντών, χωρίς καμία πρόσβαση σε κρατικά ή ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία.
Ταυτόχρονα, προγράμματα όπως το «Αθλητισμός για Όλους» δεν υλοποιούνται στους περισσότερους Δήμους της περιοχής – είτε λόγω οικονομικής αδυναμίας είτε λόγω διοικητικής αδράνειας. Έτσι, ακόμη και όταν υπάρχουν σωματεία με δυνατότητα και υποδομές να «σηκώσουν» τέτοιες δράσεις, αποκλείονται, αφήνοντας τις τοπικές κοινωνίες χωρίς πρόσβαση στη μαζική άθληση.
Με βάση τα παραπάνω, ο Μίλτος Ζαμπάρας καλεί την Υπουργό να απαντήσει:
- Αν προτίθεται το Υπουργείο να θεσμοθετήσει την πρόσβαση των αναγνωρισμένων σωματείων σε προγράμματα επιδοτούμενης απασχόλησης, προκειμένου να καλυφθούν βασικές ανάγκες όπως η μισθοδοσία προπονητών και άλλου απαραίτητου προσωπικού. Επιπλέον, αν εξετάζεται η ένταξή τους σε χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως το ΕΣΠΑ ή άλλα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα.
- Αν υπάρχει σχεδιασμός ώστε προγράμματα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού για τη μαζική άθληση να μπορούν να υλοποιούνται απευθείας από τα αθλητικά σωματεία, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οι ΟΤΑ αδυνατούν. Τέλος, ερωτάται αν εξετάζεται η ανάπτυξη κινήτρων, όπως τα voucher άθλησης, που θα συνδέουν τους πολίτες –και κυρίως τους νέους– με τα τοπικά σωματεία.
Η πολιτεία οφείλει να εγκαταλείψει τον ελιτίστικο και πελατειακό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει την άσκηση αθλητικής πολιτικής και να δει κατάματα την πραγματικότητα της περιφέρειας. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός χρειάζεται σχέδιο, πόρους και θεσμική αναγνώριση. Χρειάζεται επένδυση, όχι εγκατάλειψη.
