Με βαθιά θλίψη και οργή σήμερα το πρωί ενημερωθήκαμε ότι ένας νέος συμπολίτης μας έχασε τη ζωή του σε ένα έργο που κατασκευαζόταν για λογαριασμό της ΔΕΥΑ.
Σήμερα θα περισσέψουν τα «θερμά συλλυπητήρια στους οικείους» και οι ευχές «να μην θρηνήσουμε ξανά νέους ανθρώπους», ακόμα κι από κείνους που υπηρετούν και εφαρμόζουν αυτές τις λογικές χωρίς κανένα έλεγχο και χωρίς κανέναν αποκλεισμό από τους επόμενους διαγωνισμούς, όταν αποδειχθεί ότι τα μέτρα ασφαλείας δεν τηρήθηκαν ή τηρήθηκαν μερικώς. Γιατί η ευθύνη δεν είναι μόνο του εργολήπτη, είναι και του εργοδότη (εν προκειμένω του Δήμου), ο οποίος οφείλει να ελέγχει, αν στα έργα τα οποία γίνονται για λογαριασμό του τηρούνται και εφαρμόζονται το σύνολο των μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται.
Να σημειωθεί ότι το σημερινό εργατικό δυστύχημα έρχεται μία μόλις μέρα μετά την ψήφιση του πιο αντεργατικού νομοσχεδίου που ψηφίστηκε σ’ αυτή τη χώρα (εφαρμογή 13 ωρών εργασίας, κατάργηση του πενθημέρου, εξαήμερη εργασία, ποινικοποίηση του δικαιώματος στην περιφρούρηση της απεργίας) και παραδίδει τους εργαζόμενους στη αυθαιρεσία της όποιας εργοδοσίας είτε δημόσια είναι αυτή είτε ιδιωτική.
Μόλις προχθές έγιναν γνωστά τα σοκαριστικά στοιχεία για τα εργατικά δυστυχήματα μέσα στο 2023. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία των Συλλόγων εργαζομένων στις Τεχνικές επιχειρήσεις της χώρας 135 εργαζόμενοι έχουν χάσει τη ζωή τους, 229 τραυματίστηκαν σοβαρά ενώ πανελλαδικά, οι νεκροί ανήλθαν σε 57 το πρώτο τετράμηνο, 69 το δεύτερο και 9 έως σήμερα, δίχως να έχουμε ακόμα τον συνολικό αριθμό των ανθρώπων που χάθηκαν κατά τη διάρκεια ή από και προς την εργασία τους στις τελευταίες φυσικές καταστροφές.
Οι προεκλογικές καμπάνιες των «κυρίαρχων παρατάξεων» στον προεκλογικό αγώνα για το Δήμο Αγρινίου αρχίζουν και τελειώνουν με επικοινωνιακές φιέστες για οράματα, με παχιά λόγια για ανάπτυξη και εκτίναξη της περιοχής στην ευημερία αλλά, δυστυχώς για όλους εμάς, η καθημερινότητα τους διαψεύδει συνεχώς. Έτσι γινόμαστε μάρτυρες όχι μόνο της γύμνιας μας σε μια σειρά υποδομές που μας καθιστούν ανοχύρωτους ή που υποβαθμίζουν τους όρους της ζωής μας αλλά προστίθενται πλέον και τα θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα.
Όσοι αντιλαμβάνονται το Δήμο Αγρινίου ως «λάφυρο» που είτε το κατέχουν είτε θέλουν να το πάρουν, δεν θα μιλήσουν ποτέ για τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, ειδικά σε νευραλγικούς τομείς όπως οι τεχνικές υπηρεσίες, γιατί εκεί οι αλήθειες, που δεν τολμούν ούτε να τις πουν, είναι ορατές. Γιατί εκεί η πολιτική που τους έχει επιβληθεί και που ουδέποτε έκαναν το παραμικρό για να την αλλάξουν είναι: «όχι προσλήψεις, όχι έργα με αυτεπιστασία, εργολάβοι παντού και για τα πάντα!»
Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι δεν χρειαζόμαστε μεσσίες που θα μας σώσουν. Χρειαζόμαστε μια άλλη αντίληψη πολιτικής όπου οι υπαρκτές ανάγκες μας και η κάλυψη τους με ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής συγκρότησης θα γίνουν το δικό μας ζητούμενο.
Κλείνοντας να υπογραμμίσουμε ότι στεκόμαστε αλληλέγγυοι και συμπαραστάτες στον πόνο που νοιώθουν οι συγγενείς και οι φίλοι του 25χρονου παλικαριού και καλούμε τη δημοτική αρχή «να σταθεί στο πλευρό αυτής της οικογένειας» με ταπεινότητα και τύψεις.