Γράφει ο Μάρκος Βασίλας*
Ηπαρούσα ενεργειακή κρίση δεν προέκυψε αίφνης, όπως ορισμένοι θέλουν να την παρουσιάζουν για τους δικούς του λόγους μικροπολιτικής. Η προηγούμενη κυβέρνηση δημιούργησε το και ενεπλάκη σε ένα Χρηματιστήριο Ενέργειας έτσι απλά, ά-λογα και ά-κριτα, χωρίς περιορισμούς, χωρίς τους όποιους μακροσκοποθετικούς υπολογισμούς και σχεδιασμούς για το τι μπορεί να συμβεί. Διότι αδυνατώ, παντελώς, προσωπικά, να θεωρήσω ότι μπορεί να οραματίστηκαν την άκρως δυσμενή συνθήκη, που βιώνουμε κατά τον ενόντα χρόνο, και, όμως, να προέβησαν στη δημιουργία αυτού του Χρηματιστηρίου. Η σημερινή κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, ακολουθεί την παραδοχή ότι “η αγορά αυτορυθμίζεται” άρα δε χρειάζεται να τεθεί κανένας έλεγχος, κανένας φορολογικός περιορισμός. Βρήκαν το άρμα του Χρηματιστηρίου, προσδέθηκαν σε αυτό, κερδοσκούν ασυστόλως, εκτόξευσαν την τιμή της ενέργειας, διέλυσαν τους οικογενειακούς, και όχι μόνο, προϋπολογισμούς στον αέρα. Και διερωτώνται… Τις πταίει; Η απάντηση έρχεται δια της προβολής και μετάθεσης της ευθύνης… «Όχι εγώ, ο άλλος»…
Εχουμε ελπίδα σωτηρίας; Από τη κεντρική πολιτική σκηνή, ίσως όχι. Αν υπάρχει, έστω και η ελάχιστη ελπίδα διόρθωσης, όχι μόνο σε αυτό,αλλά, και σε πλείστα άλλα πεδία, αυτή μπορεί να προκύψει, να έρθει, μόνο από την Αυτοδιοίκηση. Το 2010 όταν ο Γ. Παπανδρέου έλεγε για πράσινη ανάπτυξη κάποιοι τον χλεύαζαν και εμείς τον κοιτάζαμε εν απορία. Σήμερα που κατανοούμε πλέον τι γίνεται, ο Παπανδρέου κάνει λόγο για τη Δημοκρατία της Ενέργειας. Αναφέρεται, δηλαδή, στην πεμπτουσία του ποιος θα ελέγχει την πράσινη ανάπτυξη, ποιοι θα καρπωθούν τον πλούτο του ήλιου και του αέρα στον κάθε τόπο, θα είναι μόνο οι μεγαλοεπιχειρηματίες ή θα πάρουν μερίδιο και οι Δήμοι, οι Συνεταιρισμοί, οι Σύλλογοι, οι Φορείς…
Ενα από υψηλά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των επαρχιακών Δήμων είναι και η δυνατότητα συμμετοχής των στην ενεργειακή ανάπτυξη. Πάντα διατυπώνουμε το παράπονο για το ότι η πληθυσμιακή πύκνωση των αστικών Δήμων τούς δίνει έσοδα πολλά σε σχέση με την επαρχία. Να, λοιπόν, ένας χώρος,ένα ανοιχτό πεδίο προ(σ)κλήσεων, όπου η επαρχία διαθέτει την ευκαιρία την οποία δεν έχουν αστικές περιοχές, ας το εκμεταλλευτούμε, λοιπόν, ανάλογα.
Στον Δήμο μας, για να έρθουμε και στα καθ’ ημάς, παρόλο που συμμετέχουμε σε μια προσπάθεια της Περιφέρειας για φωτοβολταϊκά,εντούτοις, αυτή δεν επαρκεί. Προβάλλει άμεση ανάγκη, ως εκ τούτου, να υπάρξει ΧΩΡΌΤΑΞΙΚΌΣ Σχεδιασμός Ενέργειας στον Δήμο μας, πριν είναι πολύ αργά. Απλά, πρέπει άμεσα να ορίσουμε και να προσδιορίσουμε, επαρκώς, το τι δίνουμε στους ιδιώτες για επένδυση, τι κρατάμε για τον Δήμο, και τι για μελλοντικές αναγκαιότητες των Συνεταιρισμών, των Συλλόγων, των φορέων. Αυτό θα έπρεπε να αποτελεί ένα από όσα θα συζητούνταν ενόψει των επερχόμενων Αυτοδιοικητικών Εκλογών. Τέτοια θέματα θα έπρεπε να καθορίζουν τις επόμενες υποψηφιότητες για τον Δήμο μας. Τέτοια θέματα πρέπει να αποτελέσουν τη διαβούλευση των δημοτικών εκλογών.
Αυτοδιοικητικές Εκλογές στον Δήμο μας
Το 2019 οι εκλογές δυστυχώς κρίθηκαν μόνο στην επίτευξη της αλλαγής της τότε Αυτοδιοικητικής Αρχής και σε τίποτε άλλο. Δεν άκουγε κανένας, πολύ περισσότερο δε, δεν αξιολογούσε ουδείς, το τι έλεγαν οι υποψήφιοι, και ποιο ήταν, αλλά, ο εστιασμός αποδιδόταν αποκλειστικά και μόνον στο ποιος σχηματισμός θα μπορούσε να φέρει την πολλά υποσχόμενη αλλαγή θώκου. Και η αλλαγή επετεύχθη, αλλά, μαζί της ήρθε και η παντελής ανικανότητα διοίκησης. Είναι, γενικώς, πλέον αποδεκτό ότι η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να ανταποκριθεί, ούτε κατ’ ελάχιστον, στην απλή διαχείριση της καθημερινότητας των Δημοτών της – πολύ περισσότερο σε πιο σύνθετες αναλήψεις διαχείρισης. Στο πλαίσιο αυτό της γενικευμένης ανεπάρκειας, καθίσταται πλέον αντιληπτό ότι ανέλαβε τα ηνία του Δήμου μόνο για να αποπεμφθεί η προηγούμενη διοίκηση, χωρίς πρόγραμμα χωρίς προσωπικό.
Και τώρα τι γίνεται; Συνεχίζουμε να αποδεχόμαστε τη σύνολη ανικανότητα ή γυρίζουμε στο παλιό περιεχόμενο με ένα πεπαλαιωμένο περιτύλιγμα, χωρίς ουσιώδη λόγο, χωρίς στόχευση; Αυτή τη φορά πλέον δεν μπορούμε να ακούμε, με ερμητικά κλειστά μυαλά, ωραίους λόγους όπως την προηγούμενη, ωραία είναι τα βουνά , οι θάλασσές και οι λίμνες , ωραία και τα χωριά μας – (ωραία είναι η νύφη μας ωραία τα προικιά μας). Πρέπει να απαντήσουμε σε συγκεκριμένα θέματα με τόλμη πρέπει να πάρουμε συγκεκριμένες θέσεις με συγκεκριμένες προτάσεις.
Όι διαπιστώσεις στην πολιτική, χωρίς πρόταση και όραμα, είναι κενό γράμμα. Στο πρίσμα των προλεχθέντων, θεωρώ ότι μετά τις πρώτες βουλευτικές εκλογές, που έχουν επισκιάσει κάθε διάλογο για τις αυτοδιοικητικές, πρέπει να ξεκινήσει μία σοβαρή κουβέντα, με ειλικρίνεια και θάρρος, που θα αφορά per se τις Αυτοδιοικητκές εξελίξεις. Υπάρχουν Πρόσωπα 35-50 χρονών, επιστήμονες που ζουν εδώ και εργαζονται. Που μπορούν να μιλάνε για την ανάπτυξη του Δήμου μας για την επόμενη 20ετία και να μη σου προκαλούν μειδίαμα λόγω του προχωρημένου της ηλικίας τους. Εχουμε επιχειρηματίες πολύ επιτυχημένους κυριως στο πρωτογενη τομέα αλλα και οχι μόνο, που διαβιούν και επένδυσαν στον Δήμο μας και κατατρύχονται από την καθημερινή αγωνία για αυτόν και το μέλλον τους σε αυτόν. Ανθρωποι που κοιμούνται το βράδυ στο Δήμο μας και αγωνιούν για την επομένη της κατάληξής του. Όι άνθρωποι αυτοί πρέπει να δραστηριοποιηθουν πολιτικά αυτοδιοικητικά συνεπικουρούμενοι από εμάς τους μεγαλύτερους και υποτίθεται, και μπορεί όντως να ισχύει, διαθέτουμε την εμπειρία και τη σοφία, να μπορούν να οργανώσουν το μέλλον. Όλο αυτό το ανθρώπινο δυναμικό να σταματήσει να κάνει μόνο κριτική στους άλλους και να συμμετέχουν οι ίδιοι καθορίζοντας το μέλλον του τόπου τους. Πρέπει να αναλάβουν αυτοδύναμα τις ευθύνες τους με ρίσκο και παρρησία και όχι πίσω από παλιούς για να μη χρεωθούν την οποία αποτυχία, που στο «παιχνίδι» μπορεί εν τοις πράγμασιν να υπάρξει. Μόνο έτσι θα έρθει η πραγματική αλλαγή και θα πάρει το δρόμο που αξίζει ο δήμο μας, με τη συμμετοχή των νέων ανθρώπων.
Όσο για τις αγωνίες κάποιων παλιότερων για τις θεσεις, ο Ανδρέας έλεγε ότι πολιτικές θέσεις υπάρχουν για όλους και αν δεν υπάρχουν τις φτιάχνουμε, αλλά ποτέ δεν προκαταλαμβάνονται. Γιατί υπάρχει ένα προαπαιτούμενο, η ψήφος του Λαού
Χριστός Ανέση, χρόνια πολλά.
