Από την αρχή του έτους τέθηκαν σε ισχύ αυξήσεις στις τιμές των διοδίων που κυμαίνονται από 7% έως 9% , στους αυτοκινητόδρομους Πατρών – Αθηνών, Αντιρρίου – Ιωαννίνων, καθώς και στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, σε ότι αφορά την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.
Οι αυξήσεις αυτές αποτελούν έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα ανατιμήσεων που έχει προηγηθεί σε βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα ,καύσιμα και ενέργεια ,επιβαρύνοντας περαιτέρω τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Αντίστοιχες πιέσεις αναμένονται πλέον και στο κόστος κίνησης των επαγγελματικών οχημάτων μεταφοράς προϊόντων και αγαθών με πρώτα θύματα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αδυνατώντας να απορροφήσουν τους κραδασμούς θα μετακυλήσουν το κόστος στον καταναλωτή.
Σε μια περίοδο πενιχρών αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις και σε αυτό το ασταθές οικονομικά περιβάλλον με έντονο το αποτύπωμα της πληθωριστικής και ενεργειακής κρίσης, θα περιμέναμε από το αρμόδιο Υπουργείο να λάβει στοχευμένα μέτρα ώστε να προσαρμοστούν οι τιμές των διοδίων σε επίπεδα που να μην επιβαρύνουν το εισόδημα εργαζομένων και επιχειρήσεων.
Αντί αυτού όμως γίναμε μάρτυρες μιας πολύμηνης προεκλογικής «σκληρής διαπραγμάτευσης»- φαρσοκωμωδίας μεταξύ Κυβέρνησης και Παραχωρησιούχων που σαν αποτέλεσμα είχε την προβλεπόμενη αύξηση που διεκδικούσαν οι δεύτεροι εντός του 2023 ,να την λάβουν τμηματικά τα επόμενα τρία χρόνια ,αρχής γενομένης από το 2024!
Για μια ακόμα φορά η Κυβέρνηση επέλεξε επικοινωνιακά τεχνάσματα για να δώσει στην πραγματικότητα μάχη οπισθοφυλακής απέναντι στις παραχωρησιούχες εταιρείες στις οποίες συμμετέχουν ελληνικοί και διεθνείς κατασκευαστικοί όμιλοι που παράλληλα εκτελούν ή διεκδικούν συμβάσεις δισεκατομμυρίων ευρώ από Δημόσιο για έργα και επενδύσεις σε διάφορους τομείς της Οικονομίας.
Είναι φανερό ότι σε μια περίοδο όπου η αισχροκέρδεια δρα ανεξέλεγκτη και η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται, η Κυβέρνηση επιλέγει, μετά τους Παραγωγούς Ενέργειας, να κλείσει το μάτι και στους Παραχωρησιούχους, αφήνοντας την αγορά να εξελίσσεται σε εργαλείο κερδοσκοπίας στην πλάτη των ασθενέστερων οικονομικά συμπολιτών μας.
Όσο λοιπόν και εάν επιμένουν να παρουσιάζουν μία εικονική πραγματικότητα ευμάρειας και ανάπτυξης στην χώρα η σκληρή καθημερινότητα τους διαψεύδει. Αποδεικνύεται κάθε μέρα ότι αυτή η Κυβέρνηση ούτε μπορεί αλλά ούτε και θέλει να συγκρουστεί προς όφελος των πολλών.
