Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Πάνος Αλεξόπουλος. Ο Κόκαλος για τους μεγάλυτερους, ο κυρ – Πάνος για τους πιο μικρούς. Όχι ο Πάνος δεν ήταν ένας ακόμα πιστός φίλαθλος της ομάδας μας, ήταν πολλά περισσότερα. Από μόνος του κεφάλαιο στην ιστορία του Συλλόγου. Ένας άνθρωπος αγνός, γεμάτος σεβασμό και ανιδιοτέλεια που επέλεξε να μην εξαργυρώσει ποτέ τίποτα από όσα έκανε. Για αυτό και κέρδισε επάξια τον σεβασμό όλων, ακόμα κι αντιπάλων.
Ο Πάνος δεν περίμενε να μπει εκδρομή, ήταν εκδρομή από μόνος του. Ακόμα κι όταν οι περισσότεροι είχαν κάνει πίσω, αυτός και μια χούφτα άλλοι ήταν εκεί. Με μοναδικό όπλο το κασκόλ του και την μπόλικη τρέλα του, ήταν παντού. Κυριολεκτικά παντού. Ακόμα κι όταν δεν του το επέτρεπε η υγεία του, το επέβαλε το χρέος του απέναντι στην ιδέα του ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ. Από τα χιόνια της Λειβαδιάς και την Καστοριά, μέχρι την Καλαμάτα, την Κρήτη και τη Λέσβο και πόσα ακόμη γήπεδα, όπου κι αν αγωνίστηκε ο Τίτορμος, όποιος κι αν ήταν ο αντίπαλος, σε οποιαδήποτε κατηγορία. Με αδιαπραγμάτευτη αφοσίωση αλλά και εύστοχη κριτική ματιά.
Εμείς οι φίλοι σου, τα αδέρφια σου, τα παιδιά σου σήμερα σε αποχαιρετάμε και σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας έμαθες. Να είμαστε πάντα δίπλα στην ομάδα και να αγαπάμε τον ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ. Αυτό δεσμευόμαστε να το περάσουμε κι εμείς στις νέες γενιές.
θυρα 6
