Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στο διοικητή της 8^ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, που απελευθέρωσε το Αγρίνιο, στρατηγό Γεράσιμο Αυγερόπουλο.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με απαγγελία αποσπάσματος από ποίημα, της συλλογής «Γειτονιές του κόσμου», του Γιάννη Ρίτσου. Στη συνέχεια έγινε χαιρετισμός από το Γιώργο Τζωρτζόπουλο, αντιπρόεδρο του ΔΣ του Παραρτήματος Αγρινίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

Την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης έκανε ο Αλέξανδρος Παγώνης, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ.

Στην έναρξη της ομιλίας του κάλεσε τη νεολαία να μάθει την ιστορική αλήθεια και: «να βρουν τα δικά τους πρότυπα στον αγώνα για μία καλύτερη ζωή. Τέτοια αναρίθμητα πρότυπα είναι η Ήλεκτρα Αποστόλου, ο Ναπολέων Σουκατζίδης, η δικιά μας Μαρία Δημάδη, που σήμερα είμαστε στην πλατεία που δόθηκε το όνομα της, οι 200 της Καισαριανής, οι 120 του Αγρινίου, της Μεγάλης Παρασκευής. Τέτοιο πρότυπο είναι και ο Γεράσιμος Αυγερόπουλος, στον οποίο είναι αφιερωμένη η σημερινή εκδήλωση, διοικητή της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ που απελευθέρωσε το Αγρίνιο. Θρυλικό Στρατηγό, που πέρασε από όλα τα μετερίζια του αγώνα, εξορίστηκε από το ‘48 σε Ικαρία-Μακρόνησο-Αϊ Στράτη. Ενώ η Χούντα μερικά χρόνια αργότερα, από την πρώτη μέρα τον συνέλαβε και τον έστειλε στη Γιούρα, παρότι ήταν 80 ετών. Είναι ο ίδιος που έδιωξε τον Παττακό όταν ζήτησε να τον δει».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην επίθεση που δέχεται το ΚΚΕ, ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα, κατηγορώντας το ότι: «γιατί το ΚΚΕ μπορεί να γιορτάζει τις δικές του νίκες ή ήττες, ενώ ο αντίπαλος όχι», απαντώντας: «Το ΚΚΕ επιδιώκει την συζήτηση με ιδεολογικοπολιτικούς όρους, την ανοίγουμε οι ίδιοι εξάλλου ακόμα, για τα λάθη που κάναμε εκείνη την περίοδο. Οι εκδηλώσεις του αντιπάλου όμως είναι εκδηλώσεις μίσους, γιατί μιλάμε για την περίοδο των πιο άγριων τρομακτικών διώξεων, ενάντια σε κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια που δεν δεχόταν να είναι κυνηγημένοι και βασανισμένοι, αυτοί που έδωσαν την ψυχή τους, που έδωσαν τα πάντα για την απελευθέρωση από τους ναζί κατακτητές. Ενάντια σε όσους δεν δέχονταν μεταπολεμικά, αντί να δικαιώνεται ο λαός μας και η πάλη του, να δικαιώνονται οι συνεργάτες των ναζί και οι απόντες από τον αγώνα!».

Αναφέρθηκε όμως, και σε όσους “τιμούν” την ΕΑΜικη Αντίσταση αλλά με τις πράξεις τους τη λοιδορούν καθημερινά: «Η σοσιαλδημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, για να ξεπλύνουν τις δικές τους αμαρτίες, των μνημονίων που εφάρμοσαν, την καταλήστευση του λάου που έφεραν. Αυτοί που καμιά σχέση δεν έχουν με τα ιδανικά της αριστεράς, νομίζουν ότι για κάθε ένα από τα αμαρτήματα τους, που είναι και αμέτρητα, θα γλιτώνουν άμα κάνουν καμιά εκδήλωση για τον ΕΛΑΣ ή βάζουν κανά πορτρέτο του Βελουχιώτη στο γραφείο τους, όπως ο πολύς κ. Πολάκης. Ας το ξανασκεφτούν, γιατί η «οργή των νεκρών» είναι αμείλικτη… Δεν «συμφιλιώνεται» ο αγώνας του ΕΑΜ και του ΔΣΕ με τον Πάϊατ, τον διαβολικά καλό Τραμπ, τον «Μπίμπη», τα χαϊδεμένα παιδιά του μεγάλου κεφαλαίου και τις λοιπές «δημοκρατικές δυνάμεις»! 

Αντίστοιχα επεσήμανε: «Και εδώ στο Αγρίνιο μας λένε χρόνια τώρα: γιατί πρέπει να γίνονται 2 χωριστές εκδηλώσεις για τη θυσία των 120, είναι η εποχή να συμφιλιωθούμε, όχι να χωριστούμε. Για φανταστείτε όμως το ΚΚΕ να ήταν συνδιοργανωτής, χειροκροτητής, για παράδειγμα, της φετινής εκδήλωσης μνήμης του δήμου Αγρινίου, που μάλιστα συμμετείχαν όλα τα κόμματα και παρατάξεις, όπου στην ομιλία του ο αντιδήμαρχος κ. Ζαρκαβέλης δεν είπε ούτε 1 φορά τη λέξη ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ούτε 1 φορά τη λέξη ΚΚΕ, ούτε 1 φορά για τους δωσίλογους που αντιπάλεψαν την Αντίσταση. Η δημοτική αρχή δεν ήξερε, δεν είχε διαβάσει, δεν είχε ακούσει για αυτά; Για φανταστείτε να νομιμοποιούσαμε στη συνείδηση του κόσμου αυτά τα αίσχη!».

Στο τέλος στάθηκε και στην πολιτική συγκυρία μέσα στην οποία γιορτάζεται φέτος η 76η επέτειος της Απελευθέρωσης του Αγρινίου από το ναζιστικό ζυγό, είναι ιδιαίτερη. Οι εξελίξεις στο Αιγαίο και στη Ανατολική Μεσόγειο: «μια περιοχή πλούσια σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων, κυρίως φυσικού αερίου, έχει ξεσπάσει ένας άγριος ανταγωνισμός ανάμεσα σε ισχυρά κράτη για το ποιος θα βάλει στο χέρι αυτόν τον πλούτο της. Ποιος θα έχει “το πάνω χέρι” στην εκμετάλλευση της έρευνας, της εξόρυξης, στους αγωγούς, τα λιμάνια, στους δρόμους περάσματος των εμπορευμάτων και προϊόντων».

Οι διάφορες συμμαχίες και οι συμφωνίες δεν υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα: «η θέση η οποία μπορεί να εκφράσει τα λαϊκά συμφέροντα είναι η θέση για καμιά αλλαγή συνόρων, καμιά αλλαγή των διεθνών συνθηκών, καμιά συμμετοχή σε παζάρια για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου, της Αν. Μεσογείου. Γιατί τα σύνορα αλλάζουν μόνο με πολέμους, επεμβάσεις που πληρώνουν τελικά με τη ζωή τους οι εργαζόμενοι, οι λαοί», ενώ ξεκαθάρισε ότι: «Οι κομμουνιστές, όπως πάντα στην ηρωική 100χρονη Ιστορία μας, θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Για να συντριβεί ο όποιος ξένος εισβολέας εάν τολμήσει και επιτεθεί στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως, επισημαίνουμε από τώρα, ότι δεν θα δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που θα κάνει τον πόλεμο. Καμιά ανοχή στην άρχουσα τάξη που συμμετέχει στον πόλεμο για την προώθηση των δικών της οικονομικών συμφερόντων, βάζοντας το λαό μας να χύνει το αίμα του. Θα επιδιώξουμε να τη βάλουμε με την πάλη μας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, με την ανατροπή της, για την οριστική νίκη του λαού. Αυτά είναι τα πραγματικά διδάγματα του αγώνα και της ΕΑΜΙΚΗΣ Αντίστασης!».