Στο +10,6% διαμορφώθηκε τον Οκτώβριο η ετήσια αύξηση των τιμών του κρέατος τοποθετώντας τον ρυθμό ανόδου στο υψηλότερο επίπεδο μέσα στο 2025 μέχρι σήμερα και εντείνοντας την ακρίβεια στα τρόφιμα.
Η άνοδος αυτή ξεπέρασε κατα πολύ το ήδη υψηλό +8,4% του Σεπτεμβρίου, επιβεβαιώνοντας ότι οι τιμές στο κρέας αναδεινύονται σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για τον οικογενειακό προϋπολογισμό, σε ένα δίμηνο όπου γενικά τα είδη διατροφής έχουν αρχίσει και πάλι να πέρνουν την ανηφόρα, παρά την σχετική εξισορρόπηση του γενικού πληθωρισμού.
Ως εκ τούτου, η εικόνα του Οκτωβρίου στα κρέατα συνδυάζει δύο στοιχεία:
Πρώτον, όπως προαναφέρθηκε, είναι η μεγαλύτερη μηνιαία ετήσια αύξηση του 2025 μέχρι τώρα και,
Δεύτερον, είναι υψηλότερη από όλα τα αντίστοιχα διαστήματα της τελευταίας πενταετίας, πλην του 2022 που αποτέλεσε το αποκορύφωμα της πληθωριστικής κρίσης, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία (εν γένει η μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων 5 ετών καταγράφηκε τον Φεβρουάριο του 2023
Ειδικότερα, πέρυσι τον Οκτώβριο η αύξηση στο κρέας ανήλθε σε ρυθμό +2,1%, το 2023 +8,3%, ενώ το 2019 ήταν στο +1,5%. Το 2020 δεν υπάρχει ενιαία καταγραφή της ΕΛΣΤΑΤ για την κατηγορία «κρέατα (γενικά)» αλλά οι επιμέρους κατηγορίες (μοσχάρι, χοιρινό, αρνί/κατσίκι, αλλαντικά) εμφάνισαν σαφώς ηπιότερες μεταβολές συγκριτικά με το φετινό +10,6%.
Μόνο σε σχέση με το 2022, όταν το κρέας είχε εκτιναχθεί στο +17,3%, η φετινή άνοδος είναι χαμηλότερη, αλλά εξακολουθεί να είναι βαριά για τον καταναλωτή, καθώς οι αυξήσεις συσσωρεύονται πάνω σε αυξήσεις, χωρίς ο καταναλωτής να βρίσκει καμία ανακούφιση έστω και προσωρινή…
Πού οφείλεται η επιμονή στις αυξήσεις του κρέατος
Aν και ο παγκόσμιος δείκτης τιμών κρέατος του FAO υποχώρησε τον Οκτώβριο, αυτό οφειλόταν κυρίως σε πτώση σε χοιρινό και πουλερικά ενώ στις ίδιες ανακοινώσεις σημειώνεται ότι οι διεθνείς τιμές βοείου κινήθηκαν ανοδικά, στηριγμένες από ισχυρή ζήτηση. Η αντίρροπη αυτή εικόνα εξηγεί γιατί το μοσχάρι «σπάει» τον μέσο όρο και στην Ελλάδα και παραμένει ακριβό.
Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η ευλογιά στα αιγοπρόβατα, η οποία επηρέασε όμως την ελληνική αγορά κρέατος με δύο τρόπους.
Πρώτον, μέσω της προσφοράς καθώς οι περιορισμοί στις μετακινήσεις, τα σφαγεία και οι θανατώσεις ζώων συρρίκνωσαν τη διαθεσιμότητα αιγοπρόβειου κρέατος. Επισήμως έχουν ανακοινωθεί εκατοντάδες χιλιάδες θανατώσεις και κλείσιμο μονάδων, με το ΥΠΑΑΤ να κλιμακώνει διαρκώς τα μέτρα.
Δεύτερον, μέσω της ζήτησης καθώς όταν το αρνί και το κατσίκι σπανίζουν ή ακριβαίνουν, μέρος της κατανάλωσης μετατοπίζεται σε υποκατάστατα όπως το μοσχάρι και το χοιρινό. Η ίδια η κυβέρνηση και διεθνείς φορείς έχουν προειδοποιήσει για επιπτώσεις στις τιμές και στις ροές της αγοράς, ειδικά αν οι περιορισμοί επεκταθούν.
Επιπλέον, το κόστος παραγωγής στην εγχώρια κτηνοτροφία παραμένει αυξημένο, κυρίως λόγω ζωοτροφών και ενεργειακών και μεταφορικών δαπανών. Στοιχεία του κλάδου δείχνουν ότι η δαπάνη για ζωοτροφές στην Ελλάδα παραμένει υψηλή σε σχέση με την αξία της ζωικής παραγωγής, ενισχύοντας τις πιέσεις στις τελικές τιμές.
Με άλλα λόγια ακόμη και όταν τμήματα του κόστους υποχωρούν, το σύνολο δεν επιστρέφει στα προ κρίσης επίπεδα, ενώ οι ανατιμήσεις διατηρούνται. Έτσι, η ακρίβεια στο κρέας διατηρείται πιο επίμονα από άλλες κατηγορίες.
Το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζεται και στη συμβολή του κρέατος στον γενικό δείκτη: τον Οκτώβριο το κρέας είχε από τις μεγαλύτερες θετικές επιπτώσεις στον δείκτη τιμών καταναλωτή, δίπλα σε άλλα τρόφιμα όπως τα φρούτα και τα γαλακτοκομικά/αυγά, τη στιγμή που κατηγορίες όπως το ελαιόλαδο κινούνταν πτωτικά. Για τα νοικοκυριά αυτό σημαίνει ότι, παρά τη συνολική επιβράδυνση του πληθωρισμού, οι τιμές στο κρέας παραμένουν ένας από τους βασικούς «φορείς» ακρίβειας στο καλάθι.
Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα του 2025 δείχνει ότι το κρέας εξακολουθεί να τραβά την ανηφόρα, με τον Οκτώβριο να αποτελεί το φετινό «ταβάνι» μέχρι στιγμής. Το κατά πόσο θα δούμε ουσιαστική αναστροφή θα κριθεί από το αν θα συμπιεστούν σταθερά οι βραχυπρόθεσμοι συντελεστές κόστους (ιδίως οι ζωοτροφές) και αν θα περάσει αυτή η μείωση στην τελική τιμή του ραφιού.
