Τήν Τρίτη 11 Φεβρουαρίου ἐ.ἔ. ἑορτή τοῦ Ἁγίου Βλασίου Ἐπισκόπου Σεβαστείας πανηγύρισε ἡ ὁμώνυμη Ἐνορία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, χάρη τῆς ὁποίας φέρει καί ἡ Μητρόπολη στόν τίτλο της τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου. Ὁ Ἅγιος Βλάσιος εἶναι κέντρο τῆς ὁμώνυμης Ἀρχιερατικῆς Περιφέρειας καί τῆς Ἐπαρχίας Παρακαμπυλίων, ἡ ὁποία ἀνήκει διοικητικά στόν Δῆμο Ἀγρινίου. Κεῖται στίς δυτικές πλαγιές τοῦ Παναιτωλικοῦ ὄρους, ἀποτελεῖται ἀπό δεκατρία χωριά μέ πάνω ἀπό ἑξήντα συνοικισμούς, ἀλλά μέ συνολικό πληθυσμό κάτω ἀπό 2.000 κατοίκους συνολικά.
Ἡ ἀπόσταση τῆς Ἐνορίας ἀπό τήν Ναύπακτο εἶναι δύο περίπου ὧρες, μέσῳ Μεσολογγίου καί Ἀγρινίου. Ὁ δρόμος πού περνᾶ ἀπό τόν Ἅγιο Βλάσιο στήν συνέχεια ὁδηγεῖ μέχρι τό Καρπενήσι. Γι’ αὐτό ὁ Σεβασμιώτατος ξεκίνησε ἀπό τήν Ναύπακτο στίς 6.00 τό πρωί προκειμένου νά τελέση τήν Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία τῆς πανηγύρεως.
Στήν Ἀρχιερατική Λειτουργία συμμετεῖχαν ὁ Πρωτοσύγκελλος π. Καλλίνικος Γεωργᾶτος, ὁ συνταξιοῦχος Ἱεροκήρυκας π. Ἀντώνιος Βαζούρας, ὁ Ἱεροκήρυκας τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας π. Λαυρέντιος Καρανάσιος, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Καρπενησίου π. Εὐάγγελος Φεγγούλης, ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἁγίου Βλασίου π. Παναγιώτης Σαβελώνας, ὁ Ἐφημέριος π. Κωνσταντῖνος Κοντογεῶργος καί ἄλλοι Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς μας. Ἔψαλε δέ θαυμάσια χορός Ἱεροψαλτῶν μέ Πρωτοψάλτη τόν κ. Κωνσταντῖνο Πολίτη, Πρόεδρο τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν πού κατάγεται ἀπό τόν Ἅγιο Βλάσιο.
Τίς Ἀρχές ἐκπροσώπησαν οἱ Ἀντιδήμαρχοι Ἀγρινίου Εὐθύμιος Γρίβας καί Σωτήριος Κολοβός, ὁ Πρόεδρος τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Ἀγρινίου Ἰωάννης Φαρμάκης, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου Παναγιώτης Πολυχρόνης, ὁ Ἀστυνομικός Διοικητής Δημήτριος Νταβαρίνος κ.ἄ.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του μίλησε γιά τόν ἅγιο Βλάσιο Ἐπίσκοπο Σεβαστείας καί τόν παρουσίασε ὡς προσευχόμενο Ἐπίσκοπο. Μέ τήν θεία Λειτουργία καί τά μυστήρια πού τελοῦσε προσευχόταν στόν Θεό, στό σπήλαιο πού ζοῦσε προσευχόταν μέ πολλή δύναμη, γι’ αὐτό ἔκανε θαύματα, ἡμέρωνε τά ζῶα καί τό μαρτύριό του τό ἀντιμετώπισε μέ προσευχή, γι’ αὐτό καί πολλοί πίστευσαν στόν Χριστό καί μαρτύρησαν μαζί του.
Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν ἀξία τῆς προσευχῆς, καί ἀνέλυσε τόν λόγο τοῦ ἁγίου Σωφρονίου τοῦ ἁγιορείτου, ὅτι «ἡ προσευχή εἶναι ἀτελεύτητη δημιουργία, ἀνώτερη ἀπό κάθε τέχνη καί ἐπιστήμη. Μέ τήν προσευχή εἰσέρχεται μέσα μας ἡ ζωή τοῦ Θεοῦ». Σημείωσε ὅτι ὅλα ὅσα κάνουμε στήν ζωή ἔχουν κάποιο τέλος, ἀλλά ἡ προσευχή συνεχίζεται καί μετά θάνατον, ἄν ἔχουμε μάθει νά προσευχόμαστε ὅσο ζοῦμε εἶναι «ἀτελείωτη δημιουργία». Προέτρεψε δέ τούς Κληρικούς καί λαϊκούς νά ἀξιοποιήσουν αὐτήν τήν περίοδο τοῦ Τριωδίου γιά νά μάθουν τήν μεγάλη δύναμη τῆς προσευχῆς.
Στό τέλος δέ τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε ὅτι πάντα ἡ ἡμέρα αὐτή κατά τήν ὁποία ἀνέρχεται ἀπό τήν Ναύπακτο στόν Ἅγιο Βλάσιο εἶναι κουραστική γιά τό σῶμα, ἀλλά μέ τήν θεία Λειτουργία καί συνάντησή του μέ τούς κατοίκους ἀγάλλεται. Εὐχαρίστησε δέ κάθε ἕναν ξεχωριστά τούς Κληρικούς, τούς ἱεροψάλτες, τούς ἐπιτρόπους, τούς ἄρχοντες καί ὅλους ὅσοι προσῆλθαν γιά νά ἑορτάσουν τόν ἅγιο Βλάσιο.
Μετά τήν θεία Λειτουργία σέ κεντρικό καφενεῖο τοῦ χωριοῦ συναντήθηκαν ὅλοι νά συζητήσουν διάφορα τοπικά θέματα, γεύθηκαν δέ τά γλυκά πού προσέφεραν οἱ κυρίες τοῦ χωριοῦ.
