Την Κυριακή, 14 Μαΐου 2017, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, με την ευκαιρία της λήξεως των πνευματικών ευκαιριών καθώς και του πέρατος των μαθημάτων του Κοινωνικού Φροντιστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Βραχωρίτης» για την περίοδο 2016-2017, που διοργανώνει ο Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Αγρινίου.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι Αντιδήμαρχοι Αγρινίου κ.κ. Ν.Γκρίζης και Χ.Γκούντας, ιερείς ενοριών του Αγρινίου και της ευρύτερης περιοχής, εκπρόσωποι συλλόγων καθώς και πλήθος κόσμου, το οποίο γέμισε και φέτος τον περίβολο του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Αγρινίου όπου διεξήχθη η εκδήλωση.

• Η φετινή εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην Κωνσταντινούπολη, με τη συμμετοχή τριών χορωδιών:

– της Βυζαντινής Χορωδίας του συλλόγου Ιεροψαλτών Αγρινίου, η οποία έψαλλε αναστάσιμους ύμνους και απέδωσε, συνοδεία οργάνων, ψαλμοτράγουδα για τη Βασιλεύουσα,

– της Νεανικής – Παιδικής Χορωδίας του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, η οποία τραγούδησε τραγούδια για την Πόλη,

– της Αθηναϊκής Χορωδίας Ο.Ε.ΒΥ.Χ. (Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Χορωδίας), η οποία υπό τη διεύθυνση του κυρίου Μιχαήλ Μακρή, παρουσίασε αποσπάσματα του ορατορίου «Η Πόλις Εάλω» και τραγούδησε τραγούδια για την Πόλη των ονείρων μας.

Ακολούθησε χαιρετισμός τριών παιδιών του Κοινωνικού Φροντιστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Βραχωρίτης» και  βράβευση των εθελοντών καθηγητών και καθηγητριών του Φροντιστηρίου.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ορχηστική απόδοση του ύμνου «Τη Υπερμάχω» καθώς και ορχηστρικών τραγουδιών από τους μαθητές των τμημάτων εκμάθησης μουσικών οργάνων (κιθάρας, μπουζουκιού, λαούτου) της Ενορίας Αγίου Δημητρίου Αγρινίου και με χορούς από μαθητές του τμήματος εκμάθησης παραδοσιακών χορών που διοργανώνει η ενορία μας.

• Μέσα από όλα τα έργα που παρουσιάσθηκαν στην εκδήλωση, έγινε ιστορική αναδρομή όλων των σημαντικών και δη των τραγικών γεγονότων που στιγμάτισαν όχι μόνο τη Βασιλεύουσα αλλά και ολόκληρο τον Ελληνισμό. Παρουσιάσθηκαν συνάμα και οι θρύλοι και οι παραδόσεις για το ποθούμενο, τον ανεκπλήρωτο πόθο και όραμα γενεών και γενεών, που θα σημάνει άλλωστε και την ολοκλήρωση της ημιτελούς ακόμη Επαναστάσεως, η οποία ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου του 1821 στην Αγία Λαύρα. Άλλωστε οι μέρες μας θεωρούνται κατά πολλούς ως η περίοδος εκπλήρωσης των προφητειών για τη Βασιλεύουσα.

Η Κωνσταντινούπολη ιδρύθηκε το 330 μ.Χ. από το Μέγα Κωνσταντίνο, στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου, που χτίσθηκε και εκατοικείτο από τον 7^ο αιώνα π.Χ. από Έλληνες Μεγαρείς. Η «Νέα Ρώμη», όπως ονομάσθηκε, αποτέλεσε για περισσότερο από 1.000 χρόνια πρωτεύουσα της Ρωμανίας  (Βυζαντινής Αυτοκρατορίας) και κέντρο του ελληνικού στοιχείου, ενώ ακόμη και σήμερα, παρά το ότι αποτελεί το σημαντικότερο κέντρο της Τουρκίας, δεν παύει να παραπέμπει στο μακρόχρονο ελληνικό της παρελθόν. Έχοντας ήδη εξασθενήσει σημαντικά κατά την άλωσή της από τους παπικούς Σταυροφόρους το 1204, η Κωνσταντινούπολη πολιορκείται εκ νέου τον Απρίλιο του 1453, επί βασιλείας του Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Δραγάση Παλαιολόγου, από 150.000 Οθωμανούς και 12.000 γενίτσαρους. Μετά από 54 ημέρες πολιορκίας και παρά τη σθεναρή αντίσταση των μόλις 8.500 υπερασπιστών της Πόλης (συμπεριλαμβανομένων των ξένων μισθοφόρων στρατιωτών), οι Τούρκοι γίνονται κύριοι της Κωνσταντι­νούπολης την Τρίτη 29 Μαΐου 1453, στις δυόμισι το μεσημέρι. Οι σκηνές που ακολούθησαν την αποφράδα εκείνη ημέρα ήταν τραγικές: καταστροφές, λεηλασίες, αρπαγές, αιχμαλωσίες, βιασμοί, σφαγές και βεβηλώσεις εκκλησιών. Παντού θρήνοι και κλάματα, οδυρμοί και κραυγές πόνου… Την τρίτη ημέρα μετά την Άλωση, ο Μωάμεθ ο Β’ έδωσε εντολή να γίνουν γιορτές και πανηγύρια για τη «μεγάλη νίκη». Μάλιστα, ακόμη και σήμερα οι Τούρκοι γιορτάζουν κάθε χρόνο την επέτειο της Αλώσεως με μεγάλη λαμπρότητα, ενώ αντίθετα εμείς θάβουμε δυστυχώς βαθιά τις ιστορικές μας μνήμες, έχοντας μάλιστα συχνά επιθετική διάθεση σε όσους αναφέρονται σε αυτές.

Η Κωνσταντινούπολη, κατά πολλούς ιστορικούς και εκκλησιαστικούς συγγραφείς, δε θα έπεφτε, αν δε βίωνε στα χρόνια προ της Αλώσεως την ηθική και δογματική κατάπτωση. Την περίοδο εκείνοι, οι Βυζαντινοί εντυπωσιαζόταν από το δυτικό φρόνημα, παραμερίζοντας σταδιακά τις ελληνορθόδοξες δικές τους παραδόσεις. Η βεβήλωση της Αγιάς-Σοφιάς από τους Παπικούς μετά τη Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439), έφερε μεγάλη διχόνοια στην Κωνσταντινούπολη, διαιρώντας το λαό και προκαλώντας ακόμη και εσωτερικές συγκρούσεις. Δυστυχώς και σήμερα, οι συγκυρίες στην πατρίδα μας είναι παρόμοιες: ηθική πτώση, προσπάθεια εκδυτικισμού, δήθεν «προοδευτικότητα» με άρνηση Θεού, θέσπιση νόμων ξένων προς την παράδοση και τις αξίες μας, υπόγειες προσπάθειες ώστε η Ορθοδοξία να έχει μόνο «μουσειακή» θέση στην Ελλάδα. Μήπως θα πρέπει οι συγκυρίες αυτές να μας προετοιμάσουν για μια νέα πτώση; Ή μήπως για μια νέα ανύψωση, όπως αυτή περιγράφεται στις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και του Αγίου Παϊσίου; Ο καθένας μας ας σταθεί απέναντι στην πίστη, στην ιστορία και στην παράδοση μας.

Ευχαριστούμε όλες τις Χορωδίες και τα τμήματα που συμμετείχαν στην εκδήλωση, καθώς και όλους τους προσκεκλημένους που παρευρέθησαν. Ιδιαίτερες ευχαριστίες θα θέλαμε επίσης να εκφράσουμε:

Στην Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Βυζαντινή Χορωδία (Ο.Ε.ΒΥ.Χ.), η οποία τίμησε με την παρουσία και τη συμμετοχή της, την εκδήλωσή μας.

Η Ο.Ε.ΒΥ.Χ. ιδρύθηκε το 1992 από τον Μιχάλη Μακρή και τους συνεργάτες του με σκοπό την ψυχική  και πνευματική ωφέλεια του ανθρώπου καθώς επίσης την μελέτη, προβολή και διάδοση της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Μουσικής. Στα 25 χρόνια από την ίδρυσή της έχει πραγματοποιήσει πάνω από 600 εμφανίσεις με κορυφαίες στιγμές, μεταξύ άλλων, τη συναυλία «Ίδε ο Αμνός» στην Εθνική Λυρική Σκηνή το 2007, το μεγάλο Μουσικό Αφιέρωμα στη Σμύρνη «Η Σμύρνη κάποτε…» στο Ηρώδειο το 2009, τις συναυλίες «Αγγέλων ήχοι – Ανθρώπων στίχοι» το 2012 και «Ελλήνων Αναστάσιμα» το 2016 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, κ.α. Έχει εκδώσει 32 ψηφιακούς δίσκους που περιλαμβάνουν ανέκδοτες ακολουθίες αλλά και σημαντικά έργα μεγάλων συνθετών της Ορθοδόξου Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Μουσικής. Το έργο της Ο.Ε.ΒΥ.Χ. έχει αναγνωριστεί από σημαίνοντα πρόσωπα της θρησκευτικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής, τόσο της Ελλάδος όσο και του εξωτερικού. Το ορατόριο «Η Πόλις Εάλω», αποσπάσματα του οποίου παρουσιάσθηκαν στην εκδήλωσή μας, είχε πρωτοπαρουσιαστεί παρουσία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.

Ο ιδρυτής της Ο.Ε.ΒΥ.Χ. Μιχάλης Μακρής, με καταγωγή από τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, εγγονός του πατρός Κωνστάντιου Βαφειάδη, οικονόμου του οικουμενικού Πατριαρχείου, καθηγητή στη Θεολογική σχολή της Χάλκης, είναι πτυχιούχος Εκκλησιαστικής Ψαλμωδίας, Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, Μουσικού Π.Ν., Αρμονίας, Αντίστιξης, Φυγής (Φούγκας) και Σύνθεσης. Διετέλεσε μέλος της διάσημης Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας (ΕΛ.ΒΥ.Χ.) και είναι πρωτοψάλτης, καθηγητής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, διευθυντής της Βυζαντινής και της Παραδοσιακής Χορωδίας και Ορχήστρας του Εθνικού Ωδείου Αθηνών και έφορος του Τμήματος της Βυζαντινής Μουσικής του Εθνικού Ωδείου Αθηνών.

Στο Δήμο Αγρινίου, για την άδεια παραχώρησης των κτηριακών συγκροτημάτων των σχολείων στο Κοινωνικό Φροντιστήριο  «Άγιος Ιωάννης ο Βραχωρίτης» καθώς και για την κατασκευή της εξέδρας της εκδήλωσης.

Στις εθελόντριες που για έκτη συνεχόμενη χρονιά προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα Συσσίτια της Ευαγγελιστρίας Αγρινίου, που διοργανώνει ο Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, όπου σιτίζονται καθημερινά πολυάριθμοι αδελφοί μας.

Στους εθελοντές καθηγητές και καθηγήτριες, οι οποίοι δίδαξαν για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά μαθήματα της ειδικότητάς τους στο Κοινωνικό Φροντιστήριο, που διοργανώνει ο Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Αγρινίου, «Άγιος Ιωάννης ο Βραχωρίτης», στο οποίο φέτος φοίτησαν 520 μαθητές και μαθήτριες όλων των τάξεων Γυμνασίου και Λυκείου. Ευχαριστούμε επίσης τους κ.κ. Ευστάθιο Βάρδια και Ιωάννη Σάββα, διευθυντές του 2^ου και του 6^ου Γυμνασίου Αγρινίου, για την παραχώρηση και φέτος των κτηριακών συγκροτημάτων των σχολείων τους, για τη διεξαγωγή των μαθημάτων του Κοινωνικού Φροντιστηρίου.

Οι εθελοντές καθηγητές & καθηγήτριες των ενισχυτικών μαθημάτων της Εκκλησίας σχολικής περιόδου 2016/2017 στο Κοινωνικό Φροντιστήριο «Άγιος Ιωάννης ο Βραχωρίτης», οι οποίοι έλαβαν έπαινο και βεβαίωση για την προσφορά διδακτικού έργου και για τη μεγάλη εθελοντική συμβολή τους στο κοινωνικό έργο της Ενορίας Αγίου Δημητρίου Αγρινίου είναι οι εξής (η αναφορά είναι κατ’ αλφαβητική σειρά, με βάση το επώνυμο):