Και οι δύο προπονητές στην αίθουσα Τύπου το παραδέχτηκαν: Ο Παναιτωλικός έπρεπε να πάρει κάτι παραπάνω από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό σήμερα.
Η ουσία όμως είναι ότι το παιχνίδι έληξε, για ακόμη μια φορά, με ήττα της Αγρινιώτικης ομάδας, η οποία δεν έχει κερδίσει ποτέ(!) τον Ολυμπιακό σε αγώνα πρωταθλήματος, παρά μόνο μία φορά σε ματς κυπέλου με 2-1, όπου και στο τέλος αποκλείστηκε.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι σήμερα ο Παναιτωλικός είχε στηθεί αριστοτεχνικά από τον προπονητή του και τακτικά ήταν σε εξαιρετικό επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έχασε στην πραγματικότητα μια (διπλή) ευκαιρία σε όλο το ματς, σε κανονική ροή (κι όχι από κάποια «τζούφια» κεφαλιά από στημένη φάση), μετά το 0-1 όταν και βρέθηκαν, μοιραία, χώροι.
Η διαφορά μπορεί να πει κανείς ότι ήταν πως σε μια φάση όπου παίκτης του Παναιτωλικού βρέθηκε μόνος με τον τερματοφύλακα, κατάφερε και τον… πέτυχε ενώ σε ένα από τα πολλά κόρνερ που είχε ο Ολυμπιακός, ο Τσάβες έμεινε στο τέρμα του και ήρθε το μοιραίο από πολύ κοντά, από τον πιο προβλέψιμο παίκτη.
Γενικότερα ήταν ένα κάπως «κρύο» ματς, οι οργανωμένοι οπαδοί του Παναιτωλικού έφτιαξαν ωραία ατμόσφαιρα, το υπόλοιπο γήπεδο είχε μόνο κάποιες εξάρσεις, άλλωστε στο Αγρίνιο, όταν δεν δίνονται εισιτήρια οργανωμένα σε φιλοξενούμενους από τις λεγόμενες «μεγάλες» ομάδες, το φαινόμενο των «ήσυχων» φιλάθλων σε μεγάλους αριθμούς είναι σύνηθες.
Γενικά, τα αίματα άναψαν μόνο στον τραυματισμό του Ρέτσου όπου ένας- δυο Αγρινιώτες υπερέβαλαν κάπως, οπότε άλλο που δεν ήθελε ένας ογκώδης… φρουρός της ερυθρόλευκης αποστολής, για να εκτοξεύσει προς την κερκίδα κάποια «θα σε βρω έξω…» και άλλα παρόμοια.
Εν κατακλείδι, στις λεπτομέρειες χάθηκε ένας σπουδαίος βαθμός αλλά οι λεπτομέρειες είναι τα πάντα. Προς τέρψιν ενός τύπου από μια απέναντι πολυκατοικία που ανά τακτά διαστήματα, όταν είχε ησυχία στο γήπεδο, φώναζε μόνος του «Ολυμπιακός» για να εισπράξει τα σχετικά κοσμητικά επίθετα…
