Ο αείμνηστος, Αντιδήμαρχος Παναγιώτης Τομαράς που άφησε με τον πρόωρο θάνατό του μεγάλο κενό στην αυτοδιοίκηση, υπήρξε ένας γνήσιος λαϊκός υπηρέτης της τοπικής κοινωνίας. Ήταν μέλος μιας φτωχής οικογένειας και εργάστηκε σκληρά για να ζήσει και ίσως για αυτό τον λόγο στεκόταν πάντα δίπλα στον πολίτη και προσπαθούσε να βοηθήσει.  Άλλωστε δεν ήταν τυχαίο ότι ο Γιάννης Βαϊνάς και ο Θύμιος Σώκος του εμπιστεύθηκαν για πολλά χρόνια θέσεις ευθύνης.

Μέχρι σήμερα τον “μνημονεύουν”  στις εργατικές κατοικίες του Αγίου Κωνσταντίνου γιατί ο Πάνος,  όταν κλήθηκε  (με το μηχανάκι όπως συνήθιζε να κυκλοφορεί) να επιλύσει τα προβλήματα, δεν έμεινε στις υποσχέσεις. Όταν λοιπόν είχαν παραδοθεί οι εργατικές κατοικίες (’90) οι ιδιοκτήτες για χρόνια δεν μπορούσαν να μπουν ούτε στα σπίτια τους από τις λάσπες. Έτσι όταν περίσσευε λίγο τσιμέντο το έριχνε εκεί και κατάφερε να κάνει λίγο την ζωή αυτών των ανθρώπων καλύτερη. Και γήπεδα έγιναν και παιδικές χαρές και  την ίδια μέριμνα είχε δείξει και  ο πρώην δήμαρχος Αγίου Κωνσταντίνου, Ανδρέας Ψωμιάδης.

Και σήμερα τα έργα σε περιοχές σαν αυτή, θεωρούνται “παράνομα”  και “πασχίζει” η δημοτική αρχή να βρει μια  νόμιμη λύση γιατί όπως λέει ….”μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν”.  Δεν ξέρουμε αν σε στάνες και αυλές σπιτιών οι τσιμεντοστρώσεις έγιναν “νόμιμα” από κάποιο μαγικό τζίνι, αλλά σίγουρα για την λέξη “παράνομο” κρατάμε αρκετές επιφυλάξεις.

ΥΓ. Ελπίζουμε να μην είναι τόσο “παράνομο” …όσο και οι  αναθέσεις σε εργολάβους της πρώην δημοτικής αρχής.