Κραυγή αγωνίας από τους ανθρώπους του πολιτισμού που αγωνιούν για το μέλλον του κλάδου, καθώς η απόφαση της κυβέρνησης να βάλει τέλος σε κάθε είδους καλλιτεχνική δραστηριότητα προκαλεί αντιδράσεις αλλά και αιτήματα. Με επιστολή τους οι παραγωγοί θεατρικών παραστάσεων αλλά και οι διοργανωτές θεαμάτων – ακροαμάτων ζητούν ουσιαστική στήριξη από το υπουργείο καθώς όπως υπογραμμίζουν αλλιώς ο Πολιτισμός θα ξεψυχήσει. Ταυτόχρονα, δεν κρύβουν την δυσαρέσκειά τους για την λειτουργία άλλων χώρων, όπως οι εκκλησίες κλπ, που όπως αναφέρουν είναι πιο επικίνδυνοι για την διασπορά του ιού.

«Είναι πια βέβαιο πως το ελληνικό θέατρο είναι ο πλέον ταλαιπωρημένος κλάδος της ελληνικής οικονομίας» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση της Ένωσης Θεατρικών Παραγωγών, όπου αναπτύσσεται αναλυτικά η «Οδύσσεια» που έχουν βιώσει οι εργαζόμενοι στις θεατρικές παραγωγές από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα.

«Το θέατρο αποτελεί εργασιακό χώρο, που ουδέποτε συνδέθηκε με κρούσμα, και λειτουργεί κατά κοινή ομολογία με αυστηρή τήρηση του υγειονομικού πρωτοκόλλου, από το σύνολο των δραστηριοποιούμενων στο χώρο. Αναμφίβολα, και χωρίς διάθεση κοινωνικού αυτοματισμού, οι θεατρικές αίθουσες λειτουργούν ασφαλέστερα από εμπορικά κέντρα, ΜΜΜ, κομμωτήρια και Εκκλησίες. Και αυτό οφείλουμε να το υπερασπιστούμε. Άλλωστε η λειτουργία των θεάτρων θα έπρεπε πάνω απ΄ όλα να είναι πολιτική επιλογή και απόφαση της Κυβέρνησης και να μην υπαγορεύεται από τις οριζόντιες και ισοπεδωτικές πολλές φορές προτάσεις των επιδημιολόγων» υπογραμμίζεται με έμφαση.

Τα αιτήματα

Οι θεατρικοί παραγωγοί ζητούν από την Πολιτεία να διατηρήσουν ανοιχτά τα θέατρα ως ασφαλείς χώρους συνάθροισης, στο βαθμό που δεν εφαρμόζεται ολικό lock down. Παράλληλα, αξιώνουν να επιδοτούνται με αποζημίωση ύψους 40% οι θεατρικές παραγωγές που λειτουργούν, με το 20 % της δυναμικότητας τους οι αίθουσες που έκλεισαν με κυβερνητική εντολή ή που είναι αδύνατον να λειτουργήσουν αλλά και οι παραγωγές που σταμάτησαν λόγω κυβερνητικής απόφασης με δίκαια και ασφαλή κριτήρια αλλά και αποζημίωση για όλες τις παραστάσεις που ακυρώθηκαν από δήμους και περιφέρειες, χωρίς κρατική εντολή. Τέλος καλούν την κυβέρνηση να καταρτίσει, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους θεατρικών φορέων ,σχέδιο στήριξης και ανάπτυξης του ελληνικού θεάτρου.

Από την πλευρά της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος ζητά να ενημερωθεί επισήμως σχετικά με το αν και πόσα κρούσματα υπήρξαν από την 1η Ιουλίου μέχρι σήμερα στους χώρους, καταγγέλλει το κλείσιμο του πολιτισμού σε αντίθεση με άλλους κλάδους της και εκφράζει την επιφύλαξή της για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματός της.

«Νιώθουμε ότι ο ήδη ευαίσθητος κλάδος μας δέχεται μία αναίτια επίθεση» αναφέρουν, μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή τους ενώ καταγγέλλουν ότι τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν «δίνουν την χαριστική βολή» στον κλάδο τους.

Ανακοίνωση Ένωσης Θεατρικών Παραγωγών

Από σήμερα [3 Νοεμβρίου] το ελληνικό θέατρο εισέρχεται σε μια νέα περίοδο ανασφάλειας, που έρχεται να επιδεινώσει την ήδη διαταραγμένη επί 10 μήνες λειτουργία του .Είναι πια βέβαιο πως το ελληνικό θέατρο είναι ο πλέον ταλαιπωρημένος κλάδος της ελληνικής οικονομίας. Τώρα, καλείται για τέταρτη φορά να διακόψει τη λειτουργία του, με ανυπολόγιστες οικονομικές ζημίες, που συνεπάγονται την οικονομική καταστροφή. Αξίζει να αναφέρουμε πως πρώτη τα θέατρα έκλεισαν, με κυβερνητική απόφαση, στις 12 Μαρτίου 2020, αφήνοντας μεγάλες οικονομικές εκκρεμότητες, προγραμματισμένες πρεμιέρες που δεν έγιναν ποτέ, αλλά και παραστάσεις που δεν ολοκλήρωσαν τον προγραμματισμένο κύκλο τους. Εννοείται πως η πτώση των εισπράξεων των θεάτρων από την πρώτη εμφάνιση κρουσμάτων ως το κλείσιμό τους ήταν κατακόρυφη.

Η επαναλειτουργία της θεατρικής δραστηριότητας προγραμματίστηκε για την 15ηΙουλίου, αλλά με έκτακτη απόφαση της κυβέρνησης προκρίθηκε [στις 25/6] η επίσπευση επαναλειτουργίας την 1η Ιουλίου, δημιουργώντας μια σειρά “παρενεργειών” στο πολιτιστικό καλοκαίρι. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι θίασοι, και ενώ βρίσκονταν σε περιοδεία [και επομένως με σοβαρά εκτός έδρας έξοδα], αντιμετώπισαν, σε πολλές περιπτώσεις, την αιφνίδια ακύρωση προγραμματισμένων πολιτιστικών εκδηλώσεων, από την πλευρά των δήμων, χωρίς την παραμικρή οικονομική αποζημίωση.

Ακολούθησε η ακύρωση από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας όλων των προγραμματισμένων εκδηλώσεων πολιτισμού. Στη συνέχεια η απόφαση του περιφερειάρχη Αττικής να ακυρώσει όλες τις προγραμματισμένες μέχρι 31Αυγούστου εκδηλώσεις της περιφέρειας. Σε αυτούς προστίθενται και πολλοί δήμοι, οι οποίοι καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού ακύρωναν μονομερώς τις εκδηλώσεις και τα φεστιβάλ τους. Ακολούθως, με κυβερνητική απόφαση και πάλι, ακυρώθηκαν όλες οι εκδηλώσεις στην Αττική από 20 Σεπτεμβρίου.

Η λειτουργία των θεάτρων επετράπη και πάλι με αυστηρό και ασφυκτικό πρωτόκολλο [30% πληρότητα] από την 12η Οκτωβρίου. Το μέτρο αυτό μας ανακοινώθηκε τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 9 Οκτωβρίου!

Οποιος γνωρίζει τα στοιχειώδη για τη λειτουργία του θεάτρου, αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό. Εν πάση περιπτώσει, εκατοντάδες παραγωγές προγραμματίστηκαν και ανακοίνωσαν ημερομηνίες πρεμιέρας. Τέλος, την 31η Οκτωβρίου ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την διακοπή κάθε πολιτιστικής δραστηριότητας από την 3η Νοεμβρίου και για ένα μήνα, δηλώνοντας πως “τα μέτρα… επικεντρώνονται σε δύο εστίες, που, διαπιστωμένα, ευνοούν τημετάδοση του ιού: Στη διασκέδαση και την κινητικότητα των πολιτών».

Οφείλουμε να επισημάνουμε πως το θέατρο αδίκως ταυτίζεται με διάφορες μορφές διασκέδασης, καθώς αποτελεί αυστηρά μέσο ψυχαγωγίας, που συμβάλλει στην ομαλή κοινωνική λειτουργία και ανάπτυξη, ενώ σίγουρα δεν προκαλεί κινητικότητα σημαντικού τμήματος του πληθυσμού. Το θέατρο αποτελεί εργασιακό χώρο, που ουδέποτε συνδέθηκε με κρούσμα, καιλειτουργεί κατά κοινή ομολογία με αυστηρή τήρηση του υγειονομικού πρωτοκόλλου, από το σύνολο των δραστηριοποιούμενων στο χώρο.

Αναμφίβολα, και χωρίς διάθεση κοινωνικού αυτοματισμού, οι θεατρικές αίθουσες λειτουργούν ασφαλέστερα από εμπορικά κέντρα, ΜΜΜ, κομμωτήρια και Εκκλησίες. Και αυτό οφείλουμε να το υπερασπιστούμε. Άλλωστε η λειτουργία των θεάτρων θα έπρεπε πάνω απ΄ όλα να είναι πολιτική επιλογή και απόφαση της Κυβέρνησης και να μην υπαγορεύεται από τις οριζόντιες και ισοπεδωτικές πολλές φορές προτάσεις των επιδημιολόγων.

Μέσα σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον, η ελληνική θεατρική παραγωγή συνθλίβεται στην προσπάθειά της να επιβιώσει. Η επιβίωση του θεατρικού κλάδου ως οικονομικού μεγέθους καθίσταται πλέον σχεδόν αδύνατη. Ο χώρος του Πολιτισμού και ειδικότερα του θεάτρου ξεψυχάει. Η Πολιτεία έχει χρέος να στηρίξει έμπρακτα τον χώρο του ελληνικού θεάτρου και το σύνολο της ελληνικής πολιτιστικής παραγωγής, επενδύοντας στον αναπτυξιακό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην εθνική οικονομία το θέατρο, όπως έπραξαν πλήθος κυβερνήσεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών, βάσει ενός αναπτυξιακού σχεδίου.

ZHTAME

• Η Ελληνική Πολιτεία να διατηρήσει Ανοιχτά τα θέατρα, ως ασφαλείς χώρους συνάθροισης, στο βαθμό που δεν εφαρμόζεται ολικό lock down.
• Οσο διαρκεί η πανδημία, οι θεατρικές παραγωγές που λειτουργούν να επιδοτούνται με αποζημίωση που ισούται με το 40% των – βάσει αδείας- θέσεων της αίθουσας
• Να αποζημιωθούν οι παραγωγές που σταμάτησαν λόγω κυβερνητικής απόφασης[12 Μαρτίου, 20 Σεπτεμβρίου και 3 Νοεμβρίου] με δίκαια και ασφαλή κριτήρια, που να προκύπτουν από τη διαφορά των εσόδων από το 2019 στο 2020.
• Να αποζημιωθούν οι αίθουσες που έκλεισαν με κυβερνητική εντολή ή που είναι αδύνατον να λειτουργήσουν με τα αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα, με το 20 %της δυναμικότητας τους βάσει νόμιμης άδειας
• Να αποζημιωθούν οι παραστάσεις που ακυρώθηκαν από δήμους και περιφέρειες, χωρίς κρατική εντολή.
• Να καταρτιστεί από την κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους θεατρικών φορέων, ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ και ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. Η ΕΝΘΕΠΑ – ΕΝΩΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ προσπαθεί από την ημέρα που συστάθηκε να αναδείξει τα προβλήματα του θεατρικού χώρου, να μελετήσει και να προτείνει λύσεις, ώστε αυτός ο χώρος να επιβιώσει με τις λιγότερες πληγές από την πανδημία.

Επιπλέον, η ΕΝΘΕΠΑ προσπαθεί να συμβάλει στη δημιουργία ενός υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος, με την θέσπιση κανόνων λειτουργίας της θεατρικής παραγωγής, που επιβάλλουν την υγιή συνύπαρξη εργαζομένων εργοδοτών.Ε ΝΩΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ(Σωματείο αναγνωρισμένο με την υπ’ αριθμόν 351/2020 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΘΑ

Την 1η Ιουλίου 2020 η Επιτροπή σας, επέτρεψε τη διεξαγωγή των πολιτιστικών εκδηλώσεων, τη στιγμή που ο κλάδος μας ήταν ο τελευταίος στον οποίον επετράπη η επαναδραστηριοποίηση μετά την καραντίνα. Έκτοτε οι εκδηλώσεις στα θέατρα και στους χώρους συναυλιών λειτούργησαν με πολύ αυστηρό πρωτόκολλο, το οποίο τηρήθηκε υποδειγματικά χάρη στην αποτελεσματικότητα των διοργανωτών, αλλά και στην εξαιρετική πειθαρχία που έδειξε το κοινό.

Με το δεύτερο κύμα της πανδημίας το πρωτόκολλο αυτό αυστηροποιήθηκε με ακόμα μικρότερη πληρότητα, της τάξεως του 30% και υποχρεωτική χρήση μάσκας από το κοινό σε όλη την διάρκεια της παράστασης ή της συναυλίας. Το γεγονός ότι η αυστηροποίηση του πλαισίου στον Πολιτισμό δεν συνοδεύτηκε με αντίστοιχα μέτρα σε άλλες πτυχές του δημόσιου βίου όπως στις μεταφορές και την εκπαίδευση, έκανε πολλούς να μιλούν για στοχοποίηση του κλάδου, ενώ οι νέες ποσοστώσεις στην πληρότητα των αιθουσών έκαναν σχεδόν αδύνατη την οικονομική βιωσιμότητα των παραγωγών. Παρόλα αυτά τα μέτρα τηρήθηκαν με ευλάβεια και ο χώρος μας ξεκίνησε τις προετοιμασίες για την χειμερινή περίοδο, που ήδη φάνταζε εξαιρετικά δύσκολη.

Και ενώ τα θεατρικά και μουσικά σχήματα ολοκλήρωναν τις πρόβες τους και ετοιμάζονταν για τις πρεμιέρες τους ή είχαν μόλις ξεκινήσει τη δραστηριότητά τους, τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Χαρδαλιάς έδωσαν την χαριστική βολή για τον κλάδο μας, αφού ο Πολιτισμός θα είναι κλειστός για το κοινό για τουλάχιστον έναν ολόκληρο μήνα. Τα μέτρα αυτά δεν περιελάμβαναν καμία αλλαγή στη δραστηριότητα άλλων κλάδων όπως η εκπαίδευση και οι μεταφορές, πέρα από την υποχρεωτική χρήση της μάσκας στα ΜΜΜ, μέτρο που ούτως ή άλλως ισχύει από το τέλος της καραντίνας.

Παράλληλα βλέπουμε να αναπτύσσεται μία ρητορική στο δημόσιο διάλογο διακινούμενη από εκπροσώπους τους κυβερνώντος κόμματος, αναφερόμενη σε μελέτες σύμφωνα με τις οποίες τα ΜΜΜ δεν είναι εστίες διάδοσης του ιού εν αντιθέσει με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης καθιστώντας επιτακτικό το άμεσο λουκέτο.

Όλη αυτή η μεθόδευση στοχοποιεί τον κλάδο μας, φοβίζει το κοινό, κάτι που θα μας επηρεάσει άμεσα όταν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις γίνουν ξανά προσβάσιμες.

Νιώθουμε ότι ο ήδη ευαίσθητος κλάδος μας δέχεται μία αναίτια επίθεση. Γι’ αυτό και σύμφωνα με το δικαίωμα που μας δίνει ο θεσμικός μας ρόλος, ζητάμε να μας προσκομίσετε τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι πολιτιστικές εκδηλώσεις καθήμενων (δηλαδή θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες σε αίθουσες συναυλιών με υποχρεωτική χρήση μάσκας και κινηματογραφικές προβολές) αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης.

Ζητάμε απαντήσεις: Πόσα κρούσματα από την 1η Ιουλίου μέχρι σήμερα συνδέονται μέσω της ιχνηλάτησης με τις παραπάνω εκδηλώσεις, πόσοι θεατές παρουσιάστηκαν θετικοί σε τυχαία τεστ και οτιδήποτε άλλο στοιχειοθετεί επιστημονικά την ανάγκη ενός τόσο αυστηρού και καταστροφικού για εμάς πλαισίου. Επιφυλασσόμαστε για οποιοδήποτε νόμιμο δικαίωμα αντίδρασης στην οικονομική και ηθική εξόντωση καθώς και στην συκοφάντηση του κλάδου μας, που προκαλούν οι αποφάσεις σας