Πανελλαδική απεργία και μοτο πορεία πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στους τομείς κούριερ-διανομέων-εξωτερικών μεταφορέων. Διεκδικούν βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα, ενιαία ειδικότητα, πενθήμερο – 7ωρο – 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς, Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, επίδομα επικινδυνότητας καθώς και παροχή εταιρικής μηχανής και ατομικών ειδών προστασίας.
Αντίστοιχες κινητοποιήσεις θα γίνουν και σε άλλες πόλεις της χώρας, όπως σε Θεσσαλονίκη, Βόλο, Καλαμάτα, Λάρισα, Ιωάννινα, Αίγιο, Ηράκλειο και Ρέθυμνο.
Η μοτοπορεία στην Αθήνα ξεκίνησε από το Πεδίον του Άρεως.
Μεταξύ άλλων η απόφαση της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου αναφέρει:
«Δεν σκύβουμε κεφάλι και απεργούμε!
Γιατί αν και έχουν περάσει 15 χρόνια από το 2010, που υπογράφηκε το πρώτο μνημόνιο, η εργατική τάξη συνεχίζουμε να σηκώνουμε στις πλάτες μας την διάσωση της οικονομίας και την εθνική ανάπτυξη.
Γιατί στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είμαστε πρωταθλητές στις ώρες εργασίας, και προτελευταίοι στο ύψος του μισθού. Για να επιβιώσουμε πρέπει να εργαζόμαστε 50-70 ώρες την εβδομάδα.
Γιατί η κυβέρνηση θέλει να μας πεθάνει στην δουλειά. Οι νόμοι Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, ανάμεσα στα άλλα επεκτείνουν την Κυριακάτικη εργασία, κάνουν πιο φθηνές τις υπερωρίες, νομιμοποιούν την 13αωρη εργασία, την εργασία το Σάββατο και την εργασία για τους συνταξιούχους, ενώ το απεργιακό μας δικαίωμα ποινικοποιείται.
Γιατί οι εκατοντάδες νεκροί εργάτες και αμέτρητοι σακατεμένοι ή/και βαριά τραυματισμένοι είναι η απτή απόδειξη της παραπάνω θανατοπολιτικής.
Τα λοκ ντάουν, η εμφάνιση και η επιδρομή των εταιρειών πλατφόρμας εργασίας άλλαξαν τα δεδομένα και το καθεστώς εργασίας μας προς το χειρότερο.
Οι εταιρείες κούριερ μετατράπηκαν σε κάτεργα εντατικοποίησης, χαμηλών μισθών, αδήλωτης εργασίας και εξαντλητικών ωραρίων. Οι ταχυμεταφορικες εταιρείες έκαναν καθεστώς τις παραπάνω συνθήκες.
Οι εταιρείες πλατφόρμες βάφτισαν την μισθωτή εργασία ψευδεπίγραφη freelance εργασία. Με αυτό τον τρόπο πέτυχαν μια σειρά από πράγματα. Διαχώρισαν εμάς τους διανομείς σε φρι και μισθωτούς, στοχεύοντας και στην κατασκευή ενός εν δυνάμει απεργοσπαστικού μηχανισμού. Απαλλάχτηκαν από μια σειρά εργοδοτικές υποχρεώσεις, με κυριότερες την ασφάλιση και την εργοδοτική ευθύνη σε εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα. Έχουν μεταφέρει όλη την κουβέντα στην τιμή της παραγγελίας, όταν βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα -ασφάλιση, ωράριο, άδειες, επιδόματα, δώρα- πετάχτηκαν στον σκουπιδοτενεκέ. Έφεραν τους στολάρχες και τους στόλους, όπου οι εργαζόμενοι είναι υποδηλωμενοι ή αδηλωτοι χωρίς κανένα δικαίωμα και πληρώνονται με το κομμάτι, ενώ ο στολάρχης, ως σύγχρονος φεουδάρχης, τους κρατάει το 30-35% του τζίρου των παραγγελιών!
Στις διάφορες πιάτσες της ταχυεστίασης οι διανομείς εργαζόμαστε συχνά με εικονικές συμβάσεις. Πρακτική που επηρεάζει το σύνολο των αποδοχών και των δικαιωμάτων μας (αποζημίωση 15%, βενζίνες, δώρα, επιδόματα, προσαυξήσεις, παροχή ΜΑΠ). Η εργατική νομοθεσία παραβιάζεται συστηματικά και η εργοδοτική ασυδοσία είναι πανταχού παρούσα. Η διαφορά με το παρελθόν είναι πως πλέον βρίσκεις μια σειρά από εργοδότες που καταβάλουν τα νόμιμα και είναι τυπικοί».
Aθήνα 9.84, Σπύρος Χαλικιάς
