Η Ορεινή Ναυπακτία διαθέτει μοναδική φυσική ομορφιά και αποτελεί πόλο έλξης για επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ωστόσο, το οδικό της δίκτυο, χαρακτηρίζεται από επικινδυνότητα και μεγάλα προβλήματα κατά τόπους, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να βιώνουν τον αποκλεισμό αλλά και να υπονομεύεται κάθε προοπτική ανάπτυξης της περιοχής.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν εκτενή σημεία της Ορεινής Ναυπακτίας που δεν έχουν ποτέ ασφαλτοστρωθεί. Συγκεκριμένα οι διαδρομές Πέρκος – Περίστα μήκους 3,5 χλμ, Κλεπά-Λειβαδάκι μήκους 3,5 χλμ , Κλεπά – Δενδροχώρι μήκους 5 χλμ, Καλλονή – Κριάτσι μήκους 6 χλμ. Τα σημεία αυτά παραμένουν εδώ και δεκαετίες στην ίδια κατάσταση. Κάτοικοι και επισκέπτες μεταβαίνουν στις κοινότητες αυτές μετ’εμποδίων, ιδίως δε τους χειμερινούς μήνες η κατάσταση είναι εφιαλτική και οι συνθήκες εξαιρετικά επικίνδυνες για κάθε διερχόμενο.
Επίσης οι κατευθυνόμενοι στις κοινότητες Καλλονής, Κυδωνιάς, Γραμμένης Οξυάς, Λεύκας και Μανδρινής χρησιμοποιούν αναγκαστικά το οδικό δίκτυο της Φωκίδας ή της Φθιώτιδας για να πλησιάσουν στην περιοχή, το οποίο μάλιστα είναι παλαιό και επικίνδυνο. Να σημειωθεί επίσης ότι από παλαιότερες κατολισθήσεις στα χωριά Κλεπά και Περίστα υπάρχουν μεγάλες και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην αποκατάσταση των ζημιών, ενώ η κατολίσθηση στην Ποκίστα που οδήγησε στην αποκοπή της Δυτικής Ναυπακτίας, είναι σήμερα σε εξέλιξη και οι κάτοικοι περιμένουν την ολοκλήρωση των έργων το συντομότερο δυνατόν, χωρίς άλλες καθυστερήσεις και εμπλοκή στη γραφειοκρατία.
Τέλος, η επικοινωνία των Δημοτικών Ενοτήτων Αποδοτίας και Πυλλήνης, αν και γειτονικές μεταξύ τους γίνεται σήμερα μόνο μέσω Ναυπάκτου. Ο αγροτικός δρόμος που συνδέει την Κοινότητα της Κεντρικής με την Αγία Κυριακή, θα μπορούσε να βελτιωθεί και να αξιοποιηθεί για την οδική σύνδεση των δύο ορεινών τουριστικών περιοχών, δημιουργώντας νέα δεδομένα για την περιοχή. Ωστόσο έως και σήμερα, καμία ενέργεια δεν έχει προγραμματισθεί από τα αρμόδια Υπουργεία προς αυτή την κατεύθυνση.
Στα ανωτέρω χρονίζοντα προβλήματα του οδικού δικτύου της Ναυπακτίας, ήρθε να προστεθεί τον Δεκέμβρη του 2021 η σοβαρή κατολίσθηση και καθίζηση στο δίκτυο που συνδέει την Άνω Χώρα και την Αμπελακιώτισσα κατόπιν της κακοκαιρίας της 11/12/2021, με αποτέλεσμα την αποκοπή του δρόμου και την απαγόρευση διέλευσης των οχημάτων. Μάλιστα, σε αυτοψία που πραγματοποιήθηκε από το ΙΓΜΕ πέντε περίπου μήνες μετά την καταστροφή, διαπιστώθηκε ότι τίθεται ζήτημα νέας χάραξης του δρόμου.
Τα προβλήματα για την τοπική κοινωνία και οικονομία είναι αλυσιδωτά. Η κοινότητα της Αμπελακιώτισσας βρίσκεται πλέον αποκομμένη. Οι κάτοικοι, οι επιχειρήσεις, οι ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά και η Ιερά Μονή Παναγίας Αμπελακιώτισσας που συγκεντρώνει πλήθος προσκυνητών από όλη την Ελλάδα, βρίσκονται πλέον σε απομόνωση. Η μετάβαση στην Αμπελακιώτισσα πραγματοποιείται αναγκαστικά μέσω Ελευθέριανης-Πόδου, μια διαδρομή δύσκολη, μέσα από δασική οδό, της οποίας ένα σημαντικό μέρος, μήκους περί των 10 χλμ παραμένει χωματόδρομος και δεν έχει στρωθεί ούτε καν με χαλίκι, παρότι στο παρελθόν είχε ανατεθεί σε εργολάβο. Ο συγκεκριμένος άξονας είναι κακής ποιότητας και με την πρώτη βροχόπτωση γίνεται λασπώδης, αδύνατον να διασχιστεί ακόμα και με οχήματα μεγάλου κυβισμού.
Την ίδια στιγμή, η Αμπελακιώτισσα παραμένει αποκλεισμένη και προς Περδικόβρυση, καθώς στο οδικό δίκτυο που συνδέει τις δύο κοινότητες, ένα μέρος του έως και σήμερα δεν έχει ασφαλτοστρωθεί παρότι έχει ενταχθεί στο έργο “Βελτίωση οδών πρόσβασης σε Ιερές Μονές και Προσκυνηματικούς χώρους της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας” χωρίς το έργο να εκτελεστεί, ενώ το υπόλοιπο μέρος, παρότι έχει ασφαλτοστρωθεί, παρουσιάζει κατολισθήσεις και καθιζήσεις όταν τα καιρικά φαινόμενα είναι έντονα και η κυκλοφορία διακόπτεται, καθιζήσεις άλλωστε που συνεχίζουν και στο δίκτυο προς Κρυονέρια.
Τα προβλήματα από την κατολίσθηση στο Τμήμα Αμπελακιώτισσα – Άνω Χώρα επεκτείνονται στην ευρύτερη περιοχή, σε όλες τις γειτονικές κοινότητες. Τούτο διότι έχει οδηγήσει στον αποκλεισμό γειτονικών και σε μεγάλο βαθμό αλληλεξαρτώμενων περιοχών. Η Αμπελακιώτισσα, αλλά και οι κοινότητες του Πόδου, της Ελευθέριανης, της Χόμορης κ.ά. είναι πλέον αποκομμένες από την κοντινή Άνω Χώρα και τις υποδομές της, τόσο σε επίπεδο προμήθειας αναγκαίων αγαθών, επαφής με επιχειρήσεις και υπηρεσίες και εξυπηρέτησής τους από το Κέντρο Υγείας Άνω Χώρας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις κοινότητες αυτές, οποιοσδήποτε χρειαστεί ιατρική βοήθεια θα μεταφερθεί πλέον αναγκαστικά στη Ναύπακτο σε απόσταση 60 και άνω χιλιομέτρων κι όχι στην διπλανή Άνω Χώρα όπου λειτουργεί Κέντρο Υγείας. Το Κέντρο Υγείας Άνω Χώρας που απείχε από τις κοινότητες αυτές περί τα 15 λεπτά, πλέον απέχει άνω της 1,5 ώρας – όσο δηλαδή περίπου απέχει και η Ναύπακτος. Γίνεται συνεπώς εύκολα αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής.
Ταυτόχρονα, μεγάλα είναι τα προβλήματα που έχει προκαλέσει η κατολίσθηση και στην τοπική οικονομία και ιδίως στον κλάδο του τουρισμού, καθώς οι γειτονικές αυτές κοινότητες αποτελούσαν μέχρι πρότινος πόλο έλξης για τους επισκέπτες που ανακάλυπταν τις γύρω περιοχές, τη φύση, την μοναδικής ομορφιάς Ευηνολίμνη. Με τα νέα δεδομένα λοιπόν, οι επισκέπτες καλούνται να περιοριστούν στα όρια της κοινότητας και της ξενοδοχειακής μονάδας που επισκέπτονται, γεγονός που λειτουργεί αποτρεπτικά για την επίσκεψή τους στην περιοχή.
Απέναντι στα συσσωρευμένα αυτά προβλήματα, οι κάτοικοι και οι επιχειρήσεις της Ορεινής Ναυπακτίας έχουν εισπράξει την αδράνεια της Πολιτείας. Δεν έχουν πραγματοποιηθεί και δεν έχουν προγραμματισθεί έργα για την αποκατάσταση της πρόσβασης στην Αμπελακιώτισσα, αλλά και για τη βελτίωση των οδικών αξόνων της Ορεινής Ναυπακτίας που παραμένουν επί δεκαετίες σε τραγική κατάσταση και την αποκατάσταση των κατολισθήσεων και των ζημιών στις υποδομές.
