Οι Κωνσταντόπουλος και Λιάβας που στελεχώνουν εσχάτως το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των «κυανοκίτρινων» δεν έχουν κλείσει τα 20 τους χρόνια, ο πρώτος πρόσφατα ενηλικιώθηκε και αμφότεροι συγκαταλέγονται στην Generation X του ελληνικού ποδοσφαίρου

Ο Παναιτωλικός τα τελευταία χρόνια «επενδύει» στους «μαθητές» του, τους απόφοιτους των «ακαδημιών» του δηλαδή που «ανέβηκαν» στην πρώτη ομάδα και έχουν ενεργό/ουσιαστικό ρόλο στα αγωνιστικά του δρώμενα.

Οι Γιώργος Λιάβας και Απόστολος Κωνσταντόπουλος αποτελούν ίσως τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα. Πρόκειται για 2 παιδιά, όχι με τον γενικό όρο της λέξης αλλά και τον ουσιαστικό, αφού ο πρώτος γεννήθηκε το 2001 και ο δεύτερος το 2002, δηλαδή είναι 19 και 18 ετών αντίστοιχα.

Ο Λιάβας μάλιστα, παρότι πιτσιρικάς, μετρά αισίως 50 εμφανίσεις στην πρώτη κατηγορία αρκετές εκ των οποίων ως αρχηγός, ενώ ο Κωνσταντόπουλος μας «συστήθηκε» την περασμένη σεζόν και φέτος λογίζεται για ενδεκαδάτος.

Αμφότεροι αμυντικοί, πλέον έχουν «μονιμοποιηθεί» στην καρδιά της άμυνας των «κυανοκίτρινων», καθώς ο βενιαμίν – ή πιο σωστά ο πιο βενιαμίν του ζευγαριού – είναι ένας κλασικός στόπερ, ενώ ο «παλιός» – όσο δύναται να ειπωθεί αυτό για τον Λιάβα – μπορεί να παίξει σε αρκετές θέσεις των «μετόπισθεν».

Όμως δεν αρκεί να είσαι μικρός για να πάρεις μία θέση στο αρχικό σχήμα αφού απαιτούνται και τα απαραίτητα «προσόντα» και αμφότεροι φαίνεται πως τα διαθέτουν. Για αυτό άλλωστε στο Αγρίνιο τους στηρίζουν.

Όπως άλλωστε και τους υπόλοιπους μικρούς (π.χ. Τσιγγάρας), αλλά οι δυο τους μπορούν και να χαρακτηριστούν ως η… δύναμη πυρός της Generation X των «κυανοκίτρινων».

Ας δούμε λοιπόν τα πεπραγμένα τους όταν αγωνίζονται πλάι πλάι στα στόπερ, σε μία νευραλγική θέση όπου εκτός των ικανοτήτων μεγάλο ρόλο παίζει και ο παράγοντας εμπειρία.

Αρα αντίπαλός τους, εκτός των επιθετικών της άλλης ομάδας, είναι και ο χρόνος…

Πρώτη φορά έπαιξαν πλάι πλάι στο κέντρο της άμυνας στα περσινά play out, όταν ο Κωνσταντόπουλος ντεμπουτάρισε ως ανήλικος (!) στη μεγάλη κατηγορία κόντρα στον Ατρόμητο. Σε ένα ματς που έφερε τη σφραγίδα του, αφού στο 62’ διαμόρφωσε το μετέπειτα τελικό 2-2. Η εστία των «κυανοκίρινων» παραβιάστηκε σε 2 στατικές φάσεις και πιο συγκεκριμένα στο 18’ με την απευθείας εκτέλεση φάουλ του Γκάλο και στο 60’ με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μανούσου.
Λίγες ημέρες μετά ήταν πλάι-πλάι στον «τελικό» της Νέας Σμύρνης, όπου ο Παναιτωλικός επικράτησε του Πανιωνίου με 2-0 και έκανε το αποφασιστικό βήμα για την παραμονή του στην κατηγορία.
Την οποία και σφράγισε μαθηματικά στο φινάλε των play out χάρις στο 1-0 επί του Βόλου, όπου εκ νέου οι δύο πιτσιρικάδες αποτέλεσαν το κεντρικό του αμυντικό δίδυμο.
Στην φετινή πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο «Γεντί Κουλέ» τα «καναρίνια» έπαιξαν με τριάδα στα στόπερ, αφού τους μικρούς πλαισίωσε ο έμπειρος/ικανότατος Καρασαλίδης. Οι «κυανοκίτρινοι» απέσπασαν ισοπαλία 1-1 και η εστία τους παραβιάστηκε σε ροή αγώνα από τον Νέιρα στο 60’.
Ιδια διάταξη για τον Παναιτωλικό (3-5-2) και κόντρα στην ΑΕΚ, όπου οι 3 τους αποτέλεσαν εκ νέου τα στόπερ, μέχρι και το 81’ οπότε αντικαταστάθηκε ο Λιάβας και η ομάδα άλλαξε σχηματισμό. Μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο η Ενωση κέρδιζε 1-0, μετά από γκολ του Λιβάια σε στατική φάση (τελικά επικράτησε 2-0).
Στο Φάληρο ο Παναιτωλικός δεν άλλαξε πρόσωπα/σχήμα και έχασε με 2-0 από τον Ολυμπιακό. Ο Κωνσταντόπουλος έγινε αλλαγή στο 78’ με τους «ερυθρόλευκους» μπροστά στο σκορ με 1-0, χάρις σε γκολ του Ελ Αραμπί σε ροή αγώνα. Τελικά τα «καναρίνια» έχασαν με 2-0.
Κόντρα στον Αστέρα ο Κωνσταντόπουλος έμεινε στον πάγκο (ο Παναιτωλικός έπαιξε με τετράδα), αλλά στη Λαμία οι «κυανοκίτρινοι» επανέφεραν την τριάδα στην άμυνα (Λιάβας, Κωνσταντόπουλος, Καρασαλίδης) και απέσπασαν «λευκή» ισοπαλία.
Στα 4 ματς που ακολούθησαν με Ατρόμητο, ΠΑΟΚ, ΠΑΣ Γιάννινα, Αρη ο Λιάβας μετατοπίστηκε στο δεξί άκρο της άμυνας και μόνο για λίγα λεπτά πέρασε ως κεντρικός αμυντικός μαζί με τον Κωνσταντόπουλο σε τετράδα, χωρίς πάντως ο Παναιτωλικός να δεχθεί γκολ. Ως δίδυμο στα στόπερ, απόντος πλέον του τραυματία Καρασαλίδη, βρέθηκαν ξανά από την αρχή κάποιου αγώνα στο ΟΑΚΑ και την ήττα με 2-1 από τον Παναθηναϊκό. Οπου και τα δύο «πράσινα» τέρματα ήταν σε ροή αγώνα και μάλιστα ο Λιάβας στάθηκε άτυχος στο 43’ και σημείωσε αυτογκόλ.
Στο 2-1 επί της ΑΕΛ αποτέλεσαν εκ νέου το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και η «κυανοκίτρινη» εστία παραβιάστηκε στις καθυστερήσεις από τον Γιουνές σε εκτέλεση κόρνερ, δηλαδή σε στατική φάση.
Μέχρι που φτάσαμε την περασμένη Κυριακή στο Πανθεσσαλικό και το 0-0 με τον Βόλο, παρότι οι «κυανοκίτρινοι» έπαιζαν με παίκτη λιγότερο από το 28’. Οι δυο τους ήταν εκ νέου το κεντρικό αμυντικό δίδυμο σε ένα ματς όπου βρέθηκαν χέρι-χέρι στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων και μαζί κατέγραψαν, ενδεικτικά, 14 επεμβάσεις και 2 αποκρούσεις. Αμφότεροι ανταπεξήλθαν στην πίεση που τους ασκήθηκε.
Έτσι βλέπουμε πως ο 19χρονος και ο 18χρονος έχουν βρεθεί μαζί στα στόπερ του Παναιτωλικού από την αρχή κάποιου αγώνα και για ουσιαστικό χρονικό διάστημα (π.χ. δεν υπολογίζεται εκείνο με τον Αρη στο φινάλε) σε 10 «κυανοκίτρινα» ματς και με εκείνους στην καρδιά της άμυνας (ως δίδυμο ή τριάδα) η εστία της ομάδα τους παραβιάστηκε μόνο 4 φορές σε ροή αγώνα, από τους Νέιρα (ΟΦΗ), Ελ Αραμπί (Ολυμπιακό), Μακέντα (Παναθηναϊκό), plus το αυτογκόλ του Λιάβα κόντρα στο «τριφύλλι». Και στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε σε 8 «γεμάτα» παιχνίδια, ενώ με ΑΕΚ και Ολυμπιακό ήταν πλάι πλάι (σε τριάδα) μέχρι το 81’ και το 78’ αντίστοιχα.

gazzetta.gr