Η αλλαγή της ώρας σε θερινή πραγματοποιείται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου. Έτσι, στις 31 του μηνός τα ξημερώματα, οι δείκτες των ρολογιών θα πάνε μία ώρα μπροστά.
Στις 31 του μηνός τα ξημερώματα, οι δείκτες των ρολογιών θα πάνε μία ώρα μπροστά κι εμείς θα κοιμηθούμε μία ώρα λιγότερο
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα χάσουμε μία ώρα ύπνου.
«Σας υπενθυμίζουμε ότι, την Κυριακή 31 Μαρτίου 2024, λήγει η εφαρμογή του μέτρου της χειμερινής ώρας, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/84 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19/01/2001, σχετικά με τις διατάξεις για τη χειμερινή ώρα. Οι δείκτες των ρολογιών πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, δηλαδή από 03:00 π.μ. σε 04:00 π.μ.» αναφέρεται στην ανακοίνωση του υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.
Πώς ξεκίνησε το μέτρο
Το μέτρο της αλλαγής της ώρας, ξεκίνησε καθώς θεωρείτο ότι οι άνθρωποι θα αξιοποιούν καλύτερα το φως της ημέρας κατά τους μήνες του καλοκαιριού και θα εξοικονομούν ενέργεια.
Στη δεκαετία του ’70, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
Από το 1996 ισχύει μία ενιαία, πανευρωπαϊκή ρύθμιση, κατά την οποία την Άνοιξη γυρίζουμε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά (ώστε να αξιοποιούμε το φως της ημέρας για μία ώρα επιπλέον), ενώ το Φθινόπωρο τα επαναφέρουμε μία ώρα πίσω.
Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Η Λευκορωσία σταμάτησε την εναλλαγή ώρας μετά το 2011 και υιοθέτησε μόνιμα τη θερινή ώρα (UTC +3), για να συμβαδίσει με την αλλαγή που είχε κάνει αρχικά η Ρωσία. Από τις 27 Απριλίου 2011 και με διάταγμα του Ρώσου (τότε) προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ καθιερώθηκε η θερινή ώρα Μόσχας (+4 UTC) καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
