Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Το ότι τελευταία πολλά χρόνια μπαίνει όλο και πιο βαριά ταφόπλακα στον δημόσιο χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας, είναι σε όλους τους Έλληνες γνωστό, καθώς το βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους.
Ότι τα περισσότερα δημόσια νοσοκομεία και ιδιαιτέρως τα επαρχιακά αντιμετωπίζουν τεράστια υποστελέχωση, σε ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, είναι επίσης γνωστό εδώ και χρόνια.
Όμως αυτά που συμβαίνουν στο νοσοκομείο της Πρέβεζας, νομίζω δύσκολα θα βρουν προηγούμενο.
Δεν αναφέρομαι βεβαίως στα σοβαρά προβλήματα των κτιριακών εγκαταστάσεων, για τα οποία έχουμε πολλές φορές αναφερθεί.
Άλλωστε, το τελευταίο διάστημα, είτε με δημόσιες δαπάνες είτε με δωρεές ιδιωτών επιχειρούνται κάποια μπαλώματα για να αντιμετωπιστούν οι τριτοκοσμικές συνθήκες..
Ούτε βεβαίως αναφέρομαι στις ελλείψεις, κυρίως σε γιατρούς, που αντιμετωπίζουν κλινικές «πρώτης γραμμής» καθώς κι αυτό το έχουμε επανηλλειμένα σχολιάσει ..
Αναφέρομαι στα όσα δημόσια αναγνωρίστηκαν τις τελευταίες ημέρες από τον Πρόεδρο των εργαζόμενων και από την Πρόεδρο του επιστημονικού συμβουλίου του νοσοκομείου.
Τι είπαν με απλά λόγια οι δύο γιατροί:
Ότι η λειτουργία της ιατρικής υπηρεσίας του νοσοκομείου Πρέβεζας είναι πλέον επισφαλής και ότι οι ασθενείς πολύ δύσκολα μπορούν να τύχουν της απαραίτητης ιατρικής φροντίδας, όταν θα την έχουν ανάγκη.
Κι αυτή την άκρως ανησυχητική διαπίστωση, την δικαιολόγησαν επαρκώς με συγκεκριμένα παραδείγματα τα οποία και παρέθεσαν λεπτομερώς.
Αναφέρω ενδεικτικά:
1.Το νοσοκομείο έχει μόνο έναν ορθοπεδικό, με ότι αυτό σημαίνει.
2. Στο νοσοκομείο υπάρχει επίσης μόνο ένας μόνιμος χειρουργός και άλλοι δύο συνταξιούχοι που έρχονται “με μπλοκάκια”, επιλέγουν τις εφημερίες τους.
3. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι οι 2 κλινικές, τον μήνα που διανύουμε, να μένουν χωρίς εφημερεύοντα γιατρό για 12 περίπου μέρες η χειρουργική και για πάνω από 20 μέρες η ορθοπεδική.
4. Οι αναισθησιολόγοι είναι οριακά, δουλεύουν με 10 εφημερίες το μήνα και δεν μπορούν ούτε να ξεκουραστούν.
5. Δεν υπάρχει πρόγραμμα εφημερίας, καθώς αυτό βγαίνει μέρα με τη μέρα, ενώ οι συνθήκες υπερεφημέρευσης του προσωπικού και τα “εντέλλεσθε” της Διοίκησης προς τους γιατρούς, εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για τους ίδιους και για τους ασθενείς τους
6. Πολύ σημαντικό επίσης είναι το γεγονός ότι το 40% των εργαζομένων στο νοσοκομείο Πρέβεζας αποτελείται από συμβασιούχους, των οποίων οι συμβάσεις λήγουν τέλος του έτους.
Και διερωτάται κάθε καλόπιστος πολίτης.
Τι άλλο άραγε πρέπει να συμβεί για να ιδρώσει το αυτί των αρμοδίων και των τοπικών φορέων;;
-Η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Υγείας τα βρίσκουν όλα καλώς καμωμένα στο χώρο της υγείας και θέτουν ως προτεραιότητα τα απογευματινά ιατρεία, την είσοδο ιδιωτών στα δημόσια νοσοκομεία κοκ
-Η Διοίκηση του Νοσοκομείου κατανοεί τα προβλήματα και συμπάσχει, όμως είναι ανήμπορη να αντιδράσει και ρίχνει το μπαλάκι των ευθυνών “προς τα πάνω”…
Βέβαια θα μπορούσε κάποιος να επισημάνει στον κ. Σκανδάλη ότι υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης, όταν διαπιστώνει ότι η δομή την οποία διοικεί βουλιάζει υπό το βάρος των προβλημάτων.
Όμως που τέτοια πολιτική ευθιξία!!!!
-Ο κυβερνητικός Βουλευτής επιδιώκει συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία και ανακοινώνει την προκήρυξη θέσεων για γιατρούς.
Όμως, όπως του έχω εξηγήσει και προσωπικά, με τέτοιες εξοντωτικές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας στο νοσοκομείο μας, ποιος γιατρός θα επιλέξει να διοριστεί σ’ αυτό.
Κατά τη γνώμη πολλών, το νοσοκομείο Πρέβεζας έχει πάψει προ πολλού να είναι ελκυστικό για τους γιατρούς, ακόμη και για τους ειδικευόμενους.
– Ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με τις συχνές κοινοβουλευτικές του παρεμβάσεις, επιχειρεί να αναδείξει την τραγική κατάσταση, όμως κανείς δεν ξεχνά ότι τα ίδια προβλήματα αντιμετώπιζε το νοσοκομείο και στη δικιά τους διακυβέρνηση.
-Η Περιφέρεια Ηπείρου θεωρεί ότι έχει κάνει το χρέος της με τα χρήματα που έδωσε πριν 2 χρόνια γι επισκευές στο κτίριο, οι οποίες ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει.
– Και ο Δήμος Πρέβεζας δε φαίνεται να έχει στις προτεραιότητές του τα ζητήματα υγείας, παραγνωρίζοντας βέβαια ότι μια περιοχή που δεν έχει ασφαλείς υποδομές υγείας δεν μπορεί να είναι ελκυστικός τουριστικός προορισμός, όπως θέλουν να παρουσιάσουν την Πρέβεζα.
Προτιμούν ως φαίνεται τις δημόσιες σχέσεις, τα μνημεία και τις προτομές…
Και τι απομένει;;
Κατά τη γνώμη μου, αντί να καταφεύγουμε στις αναφορές και στις καταγγελίες στα social media ως τη μόνη λύση, θα πρότεινα έναν ακόμη δρόμο δοκιμασμένο!!
Η κοινωνία να αναλάβει πρωτοβουλίες και να διεκδικήσει ΕΔΩ & ΤΩΡΑ λύσεις στα οξυμένα προβλήματα του νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας .
Και οι πολίτες μπορούν και πρέπει παράλληλα να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στις επικείμενες Ευρωεκλογές, απαιτώντας αλλαγή πολιτικής στο χώρο της υγείας, στήριξη του ΕΣΥ και κίνητρα για την προσέλκυση γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία.
ΥΓ. Τα όσα δραματικά συμβαίνουν στο νοσοκομείο Πρέβεζας, θα μπορούσαν να συμβούν, αν δεν συμβαίνουν κιόλας, στο νοσοκομείο Λευκάδας, Άρτας, Φιλιατών κοκ…
