Η γιορτή αυτή, μία από τις μεγαλύτερες της Ορθοδοξίας, έχει βαθιές ρίζες στην παράδοση και συνοδεύεται από πλήθος λαϊκών εθίμων. Πέρα από τη θεολογική σημασία —την μετάσταση της Παναγίας στους ουρανούς— για πολλές αγροτικές κοινωνίες αποτελούσε και ορόσημο αλλαγής εποχών. Το τέλος του Καλοκαιρού και την προετοιμασία για τις φθινοπωρινές εργασίες εν όψει του χειμώνα.

Η Παναγία, ως «Μητέρα του Θεού» αλλά και «Μητέρα όλων», συνδέεται με τη γονιμότητα, τη γη, τη συγκομιδή και την προστασία του σπιτιού και της οικογένειας. Έτσι η γιορτή της γίνεται συμβολικό πέρασμα από την πληρότητα του καλοκαιριού στην εσωστρέφεια και προετοιμασία του χειμώνα.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου, με το ιερό της μήνυμα, στέκει στο μεταίχμιο δύο εποχών: της ζεστής, φωτεινής αφθονίας και της ήσυχης, περισυλλεκτικής περιόδου που προμηνύει ο ερχομός του χειμώνα. Όπως η Μητέρα αγκαλιάζει και προστατεύει τα παιδιά της, έτσι και η Παναγία σκεπάζει τον κόσμο με τη χάρη της, δίνοντας δύναμη, ελπίδα και καρτερία.

Είναι μια ημέρα που η προσευχή ενώνεται με την ευγνωμοσύνη για το αγαθό της ζωής, αλλά και με την εσωτερική ετοιμασία για τις δοκιμασίες που φέρνει ο χρόνος στην κοινή μας πορεία με όλα τα πλάσματα πάνω στη γη.

Ας τιμήσουμε λοιπόν τη Μητέρα όλων με σεβασμό στη Μητέρα Γη. Όπως Εκείνη σκεπάζει τον κόσμο με αγάπη, έτσι κι εμείς ας προστατέψουμε τα δάση, τα νερά, τον αέρα και όλα τα πλάσματα. Η αληθινή ευλάβεια φαίνεται στην πράξη. Ας αφήσουμε στις επόμενες γενιές έναν πλανήτη καθαρό, ζωντανό και γεμάτο ελπίδα.

Χρόνια πολλά σε όλους