«Νομοθετήθηκε το αυτονόητο», ήταν η απάντηση του υπουργείου Τουρισμού στα δημοσιεύματα που αφορούν τη στάθμευση των τροχόσπιτων, προκειμένου να δοθεί «ένα τέλος στην καταχρηστική κατάληψη δασών, αιγιαλών, αρχαιολογικών χώρων και γενικότερα χώρων κοινής χρήσης».
Το υπουργείο Τουρισμού με τον νόμο 5170/2025 υποστηρίζει ότι κάτι ανάλογο «ισχύει σε όλες τις ευνοούμενες χώρες οι οποίες προστατεύουν, ως αυτονόητα, τα δημόσια αγαθά της υγιεινής και της ασφάλειας του συνόλου των πολιτών και των επισκεπτών, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύουν ρητώς την καταχρηστική χρήση δημόσιου χώρου εις βάρος του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος».
H απάντηση του υπουργείου Τουρισμού
«Τι πραγματικά ισχύει με τον νόμο 5170/2025 για τα τροχόσπιτα/τροχοκινούμενα;» Με την επίμαχη διάταξη νομοθετήθηκε το αυτονόητο!
Αυτό που ισχύει και εφαρμόζεται σε όλες τις ευνομούμενες χώρες, οι οποίες προστατεύουν, ως αυτονόητα, τα δημόσια αγαθά της υγιεινής και της ασφάλειας του συνόλου των πολιτών και των επισκεπτών, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύουν ρητώς την καταχρηστική χρήση δημόσιου χώρου εις βάρος του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.
«Χειρόφρενο» στο ανεξέλεγκτο κάμπινγκ με τροχόσπιτο: Τι προβλέπει ο νέος νόμος
για τη στάθμευση και τη φιλοξενία
Προστατεύουμε δηλαδή το δημόσιο συμφέρον και θωρακίζουμε τη νομιμότητα! Οι πολίτες/επισκέπτες με τροχόσπιτο μπορούν να σταθμεύουν σε οργανωμένα camping, σε επιχειρήσεις δηλαδή που λειτουργούν νόμιμα και πληρούν όλες τις προδιαγραφές υγιεινής και ασφαλείας των επισκεπτών και γενικότερα τις νόμιμες πολεοδομικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές, θέτοντας έτσι ένα ΤΕΛΟΣ στην καταχρηστική κατάληψη δασών, αιγιαλών, αρχαιολογικών χώρων και γενικότερα χώρων κοινής χρήσης, από τροχόσπιτα και τροχοκινούμενα οχήματα.
Άλλωστε, η σχετική διάταξη έρχεται ουσιαστικά να εφαρμοστεί σε πλήρη εναρμόνιση με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ως είχε νομοθετηθεί με το άρθρο 10 ν. 392/1976 και του άρθρου 7 ν. 4276/2014 σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες…»
Περαιτέρω, στη διάταξη, ρητά γίνεται μνεία ότι, η στάθμευση επιτρέπεται και κατά τις διατάξεις του άρθρου 34 του ΚΟΚ, ήδη νομοθετημένου από το 1999, που διατηρείται σε ισχύ και αναφέρει «…Στις κατοικημένες περιοχές απαγορεύεται η στάθμευση ρυμουλκούμενων, τροχόσπιτων και σκαφών, πέραν από 24 συνεχείς ώρες. Η στάθμευση αυτών μπορεί να πραγματοποιείται σε κατάλληλους περιφραγμένους χώρους που ορίζονται από τους οικείους δήμους ή κοινότητες…….»
Τέλος, προβλέπεται ρητά να επιτρέπεται η δωρεάν στάθμευση ενός τροχόσπιτου (φιλοξενία) ενώ για περαιτέρω χρήση χώρου απαιτείται η δημιουργία επιχείρησης. Με τον τρόπο αυτόν τίθεται φραγμός στην παράνομη δραστηριότητα επιχείρησης σε βάρος των νόμιμων και με προδιαγραφές αδειοδοτημένων camping.
Το υπουργείο Τουρισμού συνεχίζει να εργάζεται, με όχημα την τήρηση της νομιμότητας, για την εξασφάλιση της ποιότητας της ταξιδιωτικής εμπειρίας και την προστασία και αναβάθμιση των προορισμών της χώρας.
Τέλος στην ελεύθερη στάθμευση
Το άρθρο 27 του Ν. 5170/2025 απαγορεύει ρητά τη στάθμευση τροχόσπιτων και ημιρυμουλκούμενων:
Σε αιγιαλούς, παραλίες, δάση, κοινόχρηστους χώρους και αρχαιολογικούς τόπους
Σε δημόσια ή δημοτικά πάρκινγκ
Ακόμα και σε ιδιωτικά οικόπεδα, εφόσον φιλοξενούνται πάνω από ένα τροχόσπιτο
Το πρόστιμο ορίζεται στα 300 ευρώ ανά όχημα ή άτομο, ενώ προβλέπεται ακόμα και ποινή φυλάκισης έως 3 μήνες σε περίπτωση επανάληψης ή βαριάς παράβασης. Στο στόχαστρο μπαίνουν ακόμη και μικροί οικοδεσπότες που παρείχαν φιλοξενία τροχόσπιτων σε αυλές ή αγροκτήματα στα χωριά του Πηλίου, χωρίς να διαθέτουν ειδική άδεια επιχείρησης.
Αντιδρούν οι λέσχες τροχοκινούμενων
Η Ελληνική Λέσχη Αυτοκινούμενων Τροχόσπιτων εξέφρασε την έντονη αντίθεσή της, δηλώνοντας πως η ρύθμιση «τιμωρεί έναν ολόκληρο τρόπο ζωής και διακοπών». Με αφορμή πρόσφατο περιστατικό με πρόστιμα στην Ακράτα, όπου εφαρμόστηκε ο νόμος, προχώρησε σε έκτακτη συνεδρίαση και νομικές κινήσεις προς τα αρμόδια υπουργεία. Όπως υποστηρίζει, η ψήφιση του νόμου έγινε χωρίς διαβούλευση, αφήνοντας εκτεθειμένους χιλιάδες πολίτες και επισκέπτες, ενώ η εφαρμογή του εγείρει ακόμη και ζητήματα συμβατότητας με το δικαίωμα μετακίνησης εντός της Ε.Ε.
