Η δήλωσή της γιατί συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο
Η Βασιλική Γραμματικογιάννη είναι δημοσιογράφος, με αγάπη και μεράκι για το περιβάλλον. Γεννήθηκε στην Αθήνα και συνεχίζει να έχει πάντα στην καρδιά της την Αιτωλοακαρνανία, αφού είναι ο τόπος που μεγάλωσε. Η καριέρα της ως δημοσιογράφου ξεκίνησε το 1987 από το περιοδικό ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΣΜΟΣ της ΠΑΣΕΓΕΣ και συνεργάστηκε με πολλά ΜΜΕ ενώ το 2010 στήνει τη στήλη eco-voice στην Athens Voice. Είναι σήμερα μία από τις λίγες δημοσιογράφους για περιβαλλοντικά θέματα, καλύπτοντας μάλιστα παρόμοια θέματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ έχει συμμετάσχει σε διεθνείς αποστολές για περιβαλλοντικά θέματα. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα θέματα της κυκλικής και δημιουργικής οικονομίας
Η Βασιλική Γραμματικογιάννη εξηγεί γιατί έβαλε υποψηφιότητα για τις ευρωεκλογές:
Θυμόσαστε πότε σκεφτήκατε για τελευταία φορά με αισιοδοξία το μέλλον;
Καλύπτοντας το πρόγραμμα Freiraum του Ινστιτούτου Γκαίτε για την Εφημερίδα των Συντακτών, συνειδητοποίησα πως όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης είχα σταματήσει να κάνω σχέδια για το μέλλον, γιατί είχα σταματήσει να βλέπω μέλλον. Συνειδητοποίησα ότι αυτό δεν είχε συμβεί μόνο σε μένα. Ολόκληρη η κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδο. Και δεν μιλάω μόνο για την ελληνική κοινωνία. Η επαφή μου με τους καλλιτέχνες και τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών από ολόκληρη την Ευρώπη, με έκαναν να δω ότι ακόμη και οι πιο εξελιγμένες κοινωνίες βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδα. Σε αδιέξοδα που οδηγούν σε αυτοκαταστροφικές επιλογές. Άλλωστε η εκλογή του Τράμπ στην Αμερική και το BREXIT στην Ευρώπη αυτό ακριβώς μαρτυρούν.
Παλιά βλέπαμε μέλλον γιατί βλέπαμε τη ζωή να βελτιώνεται και τα πράγματα να γίνονται καλύτερα. Τώρα τι βλέπουμε; Τις ανισότητες να μεγαλώνουν και μαζί τους και ο εξτρεμισμός. Τις ελευθερίες να περιορίζονται και τη βία να κυριαρχεί. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Και όταν η κοινωνία δεν μπορεί να ονειρευτεί ένα καλύτερο μέλλον, στρέφεται προς το παρελθόν προκαλώντας την αυτοκαταστροφή της.
Η κοινωνία μας εκφασίζεται γιατί δεν βλέπει μέλλον. Και καθώς οι φασίστες ισχυροποιούνται, οι δημοκρατίες αδυνατίζουν. Καθώς οι δημοκρατίες αδυνατίζουν η θεσμοθετημένη βία γίνεται όλο και πιο ομαλή, όλο και πιο φυσιολογική. Για παράδειγμα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ως κάτι φυσιολογικό τις κλούβες της αστυνομίας να κλείνουν την Ηρώδου Αττικού και τους στρατιώτες με αυτόματα όπλα να περιφέρονται στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Εικόνες που έβλεπες μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα.
Από την άλλη πλευρά η κλιματική αλλαγή που θα αδυνατίζει ακόμη περισσότερο τις κοινωνίες, θα δημιουργεί τεράστιες ροές περιβαλλοντικών προσφύγων, οι οποίες θα εντείνουν όλο και περισσότερο τις παραπάνω πιέσεις.
Ένας κόσμος που πέφτει στο χάος ο κόσμος μας, γιατί ξεμείναμε από ιδέες. Ξεμείναμε από κοινωνικό όραμα για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Στους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ονειρευόμαστε αυτόν τον καλύτερο κόσμο και επιδιώκουμε να τον δημιουργήσουμε.
Έχουμε ιδέες. Κοσμοπολίτικες ιδέες για το πώς θα διαμορφώσουμε και θα καλλιεργήσουμε τον κόσμο μας. Οικονομικές ιδέες που δεν αποκλείουν κανένα. Πολιτιστικές ιδέες για ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον. Έχουμε ιδέες και όραμα για να πάμε μπροστά και όχι να γυρίσουμε πίσω σε σκοτεινές εποχές. Στην παρέα μας χωράτε όλοι.
