Ο χάριτι θεού επίσκοπος και μητροπολίτης Κοσμάς της αγιωτάτης μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας
Προς τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες και τον ευσεβή λαό της καθ’ ημάς θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως.
Η πρώτη Κυριακή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, είναι αφιερωμένη στο μεγαλείο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Ορθοδοξία εκφράζει το μεγαλείο της πίστεώς μας.
Έτσι, η σημερινή ημέρα και εορτή διαλαλεί σε όλο τον κόσμο την λαμπρότητα, την δύναμι και την αποκλειστικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όλοι μας γνωρίζουμε και πρέπει να γνωρίζουμε ποιά είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας.
Με την παρούσα εγκύκλιό μας θα επισημάνουμε, θα υπενθυμίσουμε και θα υπογραμμίσουμε τρεις μεγάλες αλήθειες τις οποίες ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, οφείλουμε να στερεώσουμε στο νου, στην καρδιά και στη ζωή μας.
Α) Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία μας κατέχει, διατηρεί, ομολογεί και διδάσκει ακεραία και ανόθευτη την αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Την Αλήθεια την οποία από άκρα συγκατάβασι και αγάπη απεκάλυψε ο Τριαδικός Θεός μας στον κόσμο και την εκήρυξε ο Μονογενής Υιός του Πατρός, ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός. Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία κηρύσσει αυτούσιο και απαραχάρακτο το ιερό Ευαγγέλιο, όπως το παρέδωσε ο Σαρκωθείς Θεός μας.
Δεν τα λέμε αυτά, αγαπητοί, επειδή είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Τα λέμε, γιατί αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Η άπαξ παραδοθείσα πίστις διατηρήθηκε ακεραία και ανόθευτη μόνο μέσα στην Ορθόδοξο Εκκλησία.
Η αγία Παράδοσι της Εκκλησίας μας, με τον λόγο και την αγία ζωή των Αποστόλων, των Πατέρων, των Οσίων, των μαρτύρων, των ομολογητών, των νεομαρτύρων δεν επέτρεψε να μολυνθή η αδαμαντίνη Πίστις μας. Έστω και αν χύθηκαν ποταμοί αιμάτων των αγίων μας. Για παράδειγμα, ο,τι πίστευε ο άγιος Ιγνάτιος, ο άγιος Πολύκαρπος, ο άγιος Αθανάσιος, ο άγιος Βασίλειος, ο άγιος Φώτιος, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και όλοι οι Πατέρες, το ιδιο ακριβώς πιστεύουμε και σήμερα.
Να το στερεώσουμε μέσα μας, αγαπητοί: Ο,τι διδάσκει, ο,τι πιστεύει, ο,τι λατρεύει, ο,τι προσφέρει σε εμάς με τα άγια δόγματα, με τα άγια μυστήρια η Εκκλησία, σε ο,τι μας καλεί να υπακούουμε και να ζούμε για να ενωθούμε αξίως με τον Χριστό μας, αυτό και μόνον είναι η γνησία Αλήθεια του Τριαδικού μας Θεού.
Β) Όλα αυτά που αναφέρουμε, μας γνωρίζουν και μας βεβαιώνουν ότι η σωτηρία μας, μόνον δια της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι κατορθωτή.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει προς τον Απόστολο Τιμόθεο τα εξής: «το Πανάγιον Πνεύμα λέει ξεκάθαρα ότι στους εσχάτους καιρούς θα αποστατήσουνε μερικοί από την πίστι και θα προσκολληθούν σε πνεύματα παραπλανητικά και σε διδασκαλίες δαιμονικές» (Α’ Τιμ. δ , 1).
Αυτό γίνεται και σήμερα. Άνθρωποι θολωμένοι από υπερηφάνεια, από εγωισμό, από φρόνημα κοσμικό και υποκρισία, αποστρέφονται την Αλήθεια, απαρνούνται και προδίδουν την Ορθοδοξία, ποδοπατούν την πατρώα ευσέβεια και προχωρούν αναίσθητοι στην πλάνη, την κακοδοξία και την αίρεσι.
Μερικοί κάνουν σημαία την αγαπολογία και περιφρονούν την αδαμάντινη πατερική αλήθεια. Λησμονούν ότι μόνον εν αληθεία υπάρχει αγάπη. Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ομολογεί: «Αρχή ζωής πίστις∙ τέλος δε αγάπη∙ τα δε δύο (η ορθή πίστις και η αγάπη) εν ενότητι γενόμενα, Θεού άνθρωπον αποτελεί…».
Είναι δυνατόν ποτέ «οι λαλούντες διεστραμμένα» κατά τον Απόστολο Παύλο (Πραξ. κ’, 30), να μας οδηγήσουν στον αγιασμό και τη σωτηρία; Είναι δυνατόν οι αιρέσεις, οι οποίες αρνούνται και πολεμούν την Τριαδική Θεότητα και την Θεότητα του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού, να μας ετοιμάσουν για την σωτηρία; Πως θα σωθή ο άνθρωπος όταν ζει και τρέφεται πνευματικά μέσα στους «εκκλησιαστικούς οργανισμούς», όπως ονομάζει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό;
Βρίθουν από αιρετικές πλάνες αυτοί, παραποιούν η αρνούνται τα χαριτόβρυτα μυστήρια, αρνούνται την γνησία και αγιασμένη παράδοσι της Εκκλησίας μας.
Είναι ποτέ δυνατόν να έλθει στη σωτηρία ο άνθρωπος που σχετίζεται η παραμένει μέσα στην παναίρεσι του Οικουμενισμού; Μπορεί να μας σώσει εκείνος, ο οποίος καταπατεί και ισοπεδώνει όλα τα δόγματα της Ορθοδοξίας μας για να ενώσει όλες τις ψευτοθρησκείες με την αλήθεια του Χριστού, εν ονόματι δήθεν της αγάπης, της αδελφοσύνης, της δημοκρατίας και της ειρήνης, επειδή αυτό επιδιώκουν οι σκοτεινές δυνάμεις;
Ποτέ λοιπόν μη λησμονήσουμε την αλήθεια αυτή: «Ουκ έστι εν ουδενί άλλω η σωτηρία» παρά μόνον στην Ορθόδοξο Εκκλησία μας.
Γ) Οι δύο αλήθειες που αναφέραμε, υπαγορεύουν σε εμάς την τρίτη αλήθεια, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί: Έχουμε το μεγάλο προνόμιο να είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος θησαυρός, μεγαλύτερο προνόμιο και καύχημα. Να δοξάζουμε τον Κύριό μας για τη μοναδική αυτή ευεργεσία. Να προσέξουμε, όμως, για να μην παρασυρθούμε. Να γνωρίσουμε καλά την πίστι μας.
Επειδή η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι «κιβωτός σωτηρίας», πολεμείται με σφοδρότητα από τις σκοτεινές δυνάμεις. Ο μεγάλος και αόρατος εχθρός της είναι ο διάβολος. Οι ορατοί εχθροί, είναι τα όργανά του. Οι άπιστοι, οι άθεοι, οι υλισταί, οι κακόδοξοι, οι αλλόθρησκοι, αλλά και οι εσωτερικοί εχθροί της Εκκλησίας μας, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Επίσης, τέτοιοι εχθροί είναι οι αδιάφοροι, οι κοσμικοί χριστιανοί, όλοι εκείνοι που ψηφίζουν νόμους αντι-χρίστους, όλοι όσοι λατρεύουν το εγώ τους και όχι τον Θεάνθρωπο Κύριο.
Μη μας φοβίζουν οι εχθροί της Ορθοδοξίας μας. Την πολέμησαν με μανία πολλοί, κατά κόσμον επιφανείς, και όλοι χάθηκαν. Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας μένει, λάμπει, δοξάζει την κεφαλή της, τον Χριστό μας και σώζει τους ανθρώπους.
Δεν είμαστε, αγαπητοί, άλογα όντα. Είμαστε ψυχοσωματικές οντότητες και προοριζόμαστε να κατακτήσουμε την αιωνιότητα, τον παράδεισο.
Να γνωρίσουμε, να αγαπήσουμε, να ζήσουμε την Ορθοδοξία μας. Να την διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, να ζούμε με συνέπεια στην στοργική αγκάλη της, για να ζήσουμε με τον Χριστό και στη γη και στον ουρανό.
Το εύχομαι ολόψυχα.
Μετά πατρικών ευχών,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
