Σ΄ένα υπέροχο χώρο , με τη ζεστή φιλοξενία του Συλλόγου Πολυτέκνων Ιωαννίνων και του προέδρου τους κ. Κώστα Μπαλωμένου τα μέλη των τμημάτων Αμφιλοχίας Δίοδος, με την βοήθεια των υπευθύνων κ. Ελένης Βαγγέλη και κ. Μάκη Τρομπούκη καθώς και της υπέροχης ορχήστρας , έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και κατάφεραν να τους χειροκροτεί όρθια μία κατενθουσιασμένη και συγκινημένη αίθουσα!!
Υμνος στους γονείς και στην πολύτεκνη μάννα Ελλάδα με τραγούδια και κείμενα που άγγιξαν το κοινό.
Η εφημερίδα Ηπειρωτικός αγών γράφει για την εκδήλωση.
Η Αμφιλοχία τραγουδά για τους γονείς
«Στην πρώτη δύσκολη στιγμή, μάνα μου θα φωνάξω. Και όταν νιώθω αδύναμος, πατέρα θα σε ψάξω». Και δεν ήταν μόνο το τραγούδι «Ο ύμνος στους γονείς» του Γιάννη Λιόντου, που άφησε θετικές εντυπώσεις στο πολυπληθές κοινό την Κυριακή. Ήταν πολλά μαζί. Οι εκδηλώσεις των πολυτέκνων της περιοχής μας σφραγίστηκαν με αυτή τη γιορτή. «Στη στοργική αγκαλιά της πολύτεκνης Ελλάδας μας» είπαν τα μέλη που ξεκίνησαν από την Αμφιλοχία για να χαροποιήσουν τον κόσμο, αλλά και να δώσουν δείγματα της δουλειάς τους.
Ύμνος στους γονείς
Είναι κάποιοι άνθρωποι, που διοικούν συλλόγους, σωματεία, που τα καταφέρνουν μια χαρά κι άλλοι που, παρά την καλή τους θέληση, δεν το’χουν. Άλλοι είναι γνωστοί χρόνια πολλά στο κουρμπέτ, όπως λέμε εμείς εδώ στα Γιάννενα και τους ανοίγονται πόρτες πολλές, για να μπορέσουν να καλύψουν ανάγκες στους συλλόγους τους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να οργανώσουν εκδηλώσεις.
Ένας από εκείνους που τα καταφέρνουν πάντα -όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό κι ό, τι και να μου λένε- είναι ο πρόεδρος των Πολυτέκνων Ιωαννίνων, ο Κώστας Μπαλωμένος. Μέσα σε όλα και πανταχού παρών. Κάποιος στην εφημερίδα εδώ και χρόνια κάνοντας μαζί του χιούμορ του έδωσε το παρατσούκλι «πατερούλης» κι εκείνος το δέχθηκε ανταπαντώντας στο χιούμορ. Το χρησιμοποιεί και ο ίδιος ως προσωνύμιο, όταν έρχεται στον Η.Α. δείχνοντας πως φέρνει επάξια τον τίτλο.
Την Κυριακή το πρωί βρεθήκαμε στο κλείσιμο μιας σειράς εκδηλώσεων του συλλόγου πολυτέκνων, που έγινε στην αίθουσα Δημ. Χατζής στα Παλιά Σφαγεία. Δεν θα σταθούμε στις λεπτομέρειες, στις ομιλίες και στα παρεμφερή, παρά μονάχα σε μια αγαλλίαση και χαρά που μας χάρισαν οι μουσικοί και οι χορωδοί του Κέντρου Λόγου, Τέχνης και Επιστήμης «Αμφιλοχίας Δίοδος». Είναι απορίας άξιον κι αυτό: πώς τους ανακάλυψε ο ίδιος και μας τους έφερε στα Γιάννενα. Εκεί στην αίθουσα αυτή, όμως, γνωρίσαμε και μια άλλη πτυχή της προσωπικότητας του προέδρου, τη συναισθηματική, όταν τα δάκρυα στα μάτια του κύλησαν με το τραγούδι «Ύμνος στους γονείς». Και ήταν πράγματι μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές.
«Αμφιλοχίας Δίοδος»
Ποτέ δεν περιμέναμε ότι μια μικρή πόλη, όπως είναι η Αμφιλοχία, θα είχε μια τέτοια μουσική παρουσία. Συμμετείχαν τα τμήματα χορωδίας και το τμήμα φλογέρας και ακούστηκαν πολύ όμορφα τραγούδια. Η νύφη του Αμβρακικού, με τους ανέμους της, όπως κάποιοι αποκαλούν την Αμφιλοχία, κατάφερε να μας δώσει το μουσικό της στίγμα με έναν μοναδικό τρόπο. Γονείς και τα παιδιά τους ήταν μεταξύ των χορωδών και των μουσικών κι αυτό είναι κάτι που φέρνει ελπίδες. Όλα τα όργανα επί σκηνής -πιάνο, μπουζούκι, κιθάρα, βιολί, φλάουτο, κλαρίνο, κρουστά και φλογέρες- με τα παιδιά και την ίδια τη δασκάλα τους, από μια μουσική μπάντα και χορωδία πολλά υποσχόμενη. Το χειροκρότημα όλων ήρθε ως επιβράβευση, αλλά και σαν ελπίδα, ότι μπορεί «μισοπέλαγα να αρμενίζουμε», όπως λέει και το τραγούδι -μάλιστα με φουρτούνες- αλλά θα τα καταφέρουμε τελικά. Αυτοί οι ωραίοι μουσικοί κι απλοί άνθρωποι μας έδωσαν παραδείγματα.
https://www.facebook.com/100010525449506/videos/737001253327383/