Ο άτυχος άνδρας αντιμετώπιζε πρόβλημα νεφρικής ανεπάρκειας  και περνούσε ένα γολγοθά αφού είναι δυστυχώς σοβαρό  το  πρόβλημα της έλλειψης εθνικής στρατηγικής πάνω στο θέμα των μεταμοσχεύσεων. Αυτό έχει σαν επακόλουθο ο μέσος χρόνος αναμονής για τη μεταμόσχευση ενός αιμοκαθαιρόμενου να φτάνει τα δέκα χρόνια. Λόγω της μεγάλης αναμονής που υπάρχει στη λίστα είναι πολύ πιθανόν ένας αιμοκαθαιρόμενος να μην προλάβει πότε στην ζωή του λάβει το πολυπόθητο μόσχευμα, όπως ο Αποστόλης.

Μάλιστα ο Σύλλογος Νεφροπαθών της Αιτωλοακαρνανίας επιβεβαιώνει την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι νεφροπαθείς και    εκφράζει προς την οικογένεια του Αποστόλη τα θερμά του συλλυπητήρια και υπόσχεται στη μνήμη του να εντείνει τον αγώνα για να υπάρξουν στο μέλλον πολύ περισσότεροι δότες , τονίζοντας, «Ανέβηκε ο Απόστολος Δανιάς και η οικογένεια του ένα ατέλειωτο Γολγοθά χωρίς την συμπαράσταση που έπρεπε να έχει από την Πολιτεία αναζητώντας το πολύτιμο μόσχευμα που θα έδινε τουλάχιστο μια ανάσα στην βασανισμένη ζωή του. Αυτό το μόσχευμα δεν βρέθηκε ποτέ γιατί στη χώρα μας μόνο 3,5 άτομα στο ένα εκατομμύριο είναι δότες οργάνων.Το Δ.Σ του Συλλόγου Νεφροπαθών Αιτωλοακαρνανίας εκφράζει προς την οικογένεια του Αποστόλη τα θερμά του συλλυπητήρια και υπόσχεται στη μνήμη του να εντείνει τον αγώνα για να υπάρξουν στο μέλλον πολύ περισσότεροι δότες Οργάνων σώματος για να σώζονται πολλοί περισσότεροι συνάνθρωποι μας.Κι αυτό σε πρώτη φάση δεν στοιχίζει,απλά είναι θέμα ευαισθησίας και αγάπης προς τον συνάνθρωπο, αλλά και ταυτόχρονα ένα θέμα κινητοποίησης, στελέχωσης και εξασφάλισης των αναγκαίων υποδομών από την Πολιτεία.»

Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα αυτή την ώρα περίπου 1.200 άτομα βρίσκονται στη λίστα αναμονής για κάποιο μόσχευμα νεφρού αφού η προσφορά δεν είναι μεγάλη.

Σχετική έρευνα του Ευρωβαρόμετρου από το 2009με βάση την οποία στην Ελλάδα ο βασικός λόγος για τον οποίο οι πολίτες δεν δωρίζουν τα όργανά τους είναι γιατί δεν εμπιστεύονται το σύστημα υγείας και των μεταμοσχεύσεων γενικότερα. Το ποσοστό για την κατηγορία αυτή είναι 45%, ενώ ποσοστό 31%καταγράφεται για τα άτομα που φοβούνται την παρέμβαση στο ανθρώπινο σώμα. Σε ποσοστό 10% οι Έλληνες δεν θα ήθελαν να δώσουν αλλού τα όργανά τους εξαιτίας θρησκευτικών λόγων. Το 31% των Ευρωπαίων από την άλλη δεν απαντά με σαφήνεια για τους λόγους που δεν προχωρά στη δωρεά, ενώ το 25% αυτών προβάλλουν την ανησυχία τους για την παρέμβαση στο άψυχο σώμα. Σε ποσοστό 21% οι Ευρωπαίοι δηλώνουν πως δεν εμπιστεύονται το σύστημα Υγείας, ενώ το 7% αυτών δεν δωρίζουν όργανα για θρησκευτικούς λόγους.

Τι ισχύει 

Μέχρι το 2011 η ελληνική νομοθεσία όριζε ότι όποιος ήθελε να γίνει δωρητής οργάνων έπρεπε να το δηλώσει ρητά στον ΕΟΜ, ο οποίος θα του χορηγούσε και την αντίστοιχη κάρτα δότη. Τη χρονιά εκείνη η νομοθεσία άλλαξε και πλέον με βάση το νόμο «η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του». Καιρό αργότερα προστέθηκε σε αυτόν και η προϋπόθεση της «συναίνεσης της οικογένειας» τού υποψήφιου δότη, ενώ σήμερα στην ουσία η οικογένεια είναι αυτή που έχει τον τελευταίο λόγο.

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υπάρχουν 5 μονάδες μεταμόσχευσης νεφρού, 2 μονάδες μεταμόσχευσης ήπατος και 1 μονάδα μεταμόσχευσης καρδιάς.

Η Ελλάδα έχει συνάψει εδώ και χρόνια συμφωνία με την Ιταλία για τα επείγοντα περιστατικά μεταμοσχεύσεων κυρίως ήπατος ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τη Βιέννηόσον αφορά τις μεταμοσχεύσεις πνευμόνων που δεν πραγματοποιούνται στην Ελλάδα. Κατά τα άλλα, λίγες μεταμοσχεύσεις νεφρού πραγματοποιούνται στη Γαλλία, κάποιες ήπατος στην Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Τα έξοδα για όλα αυτά καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του φορεά, το ποσό το οποίο μέχρι σήμερα έχει διατεθεί για τα εν λόγω ταξίδια υπολογίζεται στα 30 εκατομμύρια ευρώ.

Όσον αφορά τις παιδικές μεταμοσχεύσεις, μέχρι πρόσφατα γίνονταν για τους νεφρούς στη Θεσσαλονίκη, ωστόσο σύμφωνα με τον κ. Μπολέτη, το πρόγραμμα δεν θα συνεχιστεί εκεί αφού στόχος είναι να μεταφερθεί στο Λαϊκό Νοσοκομείο το οποίο θα τις πραγματοποιεί σε συνεργασία με το Αγλαϊα Κυριακού. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο ΕΟΜ -ο οποίος ανέλαβε την ευθύνη ανάπτυξης του μεταμοσχευτικού προγράμματος της χώρας μας στις αρχές της δεκαετίας του 2000- ξεκίνησε τη χρονιά εκείνη με μόλις 40 δότες το έτος (3,6 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού – α.ε.π.) και 97 μεταμοσχεύσεις οργάνων. Το 2008 οι δότες οργάνων έφτασαν τους 98 (8,9 δότες α.ε.π.) και οι μεταμοσχεύσεις από αποβιώσαντα δότη τις 266. Για το έτος 2015, οι δότες διαμορφώθηκαν σε 39 (2,7 α.ε.π.) και οι μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων από πτωματικό δότη σε 91.

Το 2016 οι αποβιώσαντες δότες έφτασαν τους 51 και οι μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων ήταν 102 από πτωματικό δότη. Το 2017 είχαμε 67 αποβιώσαντες δότες με 143 μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων.