Το αποτελούμενη από τρεις επιμέρους και συνδεόμενες μεταξύ τους συλλογές: “Séance”, “Το σώμα πονά” και “Σκόνη”.

Ο τίτλος “Πέρασμα” είναι εμπνευσμένος από τη σχέση και την αλληλεπίδραση μεταξύ των συλλογών αυτών καθώς και από τον τόπο και το χώρο στον οποίο παρουσιάζονται.

Ένα πέρασμα είναι και η ίδια η πόλη που μας φιλοξενεί. Μοιάζει σαν μέσα από αυτήν  να οδηγείσαι σε μια άλλη διάσταση καθώς το φως της λιμνοθάλασσας ανακλάται πάνω της και την τυλίγει, δημιουργώντας την αίσθηση πως κάτι το ιδιαίτερο υπάρχει και συμβαίνει εδώ. Μια μετάβαση από το ιστορικό παρελθόν προς το μέλλον με τρόπο απόλυτα εσωτερικό, σχεδόν εικαστικό.

Στον φιλόξενο και υψηλής αισθητικής χώρο της γκαλερί “Τύρβη”, το “Πέρασμα” σηματοδοτείται μέσω ενός τρίπτυχου που κάθε μέρος του απεικονίζει με τον δικό του τρόπο κι από ένα κομμάτι ενός ενιαίου χάρτη εσωτερικών διαδρομών.

Η “Séance” είναι μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών μεσαίου format, στις οποίες ένα σταθερό εικαστικό στοιχείο χρησιμοποιείται ως καμβάς επάνω στον οποίο τοποθετούνται αντικείμενα ενός παλιού σπιτιού και συνθέτουν Νεκρές Φύσεις δημιουργώντας ένα μοτίβο μετάβασης από το παρελθόν στο παρόν. Ένας δίαυλος επικοινωνίας που ξαναζωντανεύει τη μνήμη και τη συνδέει με τις ζωές των ανθρώπων που έζησαν κάποτε εκεί.

Το Σώμα πονά

“ Το Σώμα πονά”, είναι ένα σύνολο έγχρωμων φωτογραφιών. Πρόκειται κυρίως για νεκρές φύσεις στις οποίες γίνεται χρήση συμβόλων και συμβολισμών που σκοπό έχουν να σχολιάσουν με εικαστικό τρόπο την πάσχουσα ανθρώπινη ύπαρξη, η οποία συνειδητά απουσιάζει εδώ με τη ρεαλιστική της μορφή. Το σώμα που πονά, καθρεφτίζει τον κόσμο με τη μορφή της σωματικής εξουθένωσης, της ενοχής, ακόμη και της ερωτικής έκστασης ή ως αντανάκλαση της κοινωνικής βίας.

Σκόνη

Στη “Σκόνη”, ένα φυσικό φαινόμενο του μακρινού παρελθόντος μετατρέπεται σε ένα σύγχρονο σύμβολο για το πέρασμα από την ανθρώπινη  παρουσία στην ερήμωση κι από την ύπαρξη στην ανυπαρξία. Η εγκατάλειψη, η ερημοποίηση και ο θάνατος που προξένησε το Dust Bowl τη δεκαετία του ’30 στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, μετασχηματίζονται εδώ σε μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών, εικόνες εμπνευσμένες από το ομότιτλο θεατρικό έργο της Ελένης Χατζή.