Κυριακή κοντή γιορτή: Για να είναι πράγματι οι εκλογές «γιορτή της Δημοκρατίας» και όχι «πάρτυ πολιτικής εξαπάτησης»
«Ο σοφός λαός δεν κάνει λάθη». Τη φράση αυτή προβάλουν ως την αδιαμφισβήτητη μια και μόνη αλήθεια όλοι οι πολιτικοί, σύγχρονοι και παλαιότεροι, προκειμένου να «υμνήσουν» την αστική Δημοκρατία κατά τρόπο που εξυπηρετεί τις συγκυριακές τους επιδιώξεις. Στην πραγματικότητα οι λαοί όλων των εθνών κάνουν λάθη και τα λάθη αυτά είναι συχνά τραγικά.
Η ιστορία έχει να επιδείξει εκατοντάδες τέτοιων λαθών. Στην Ελλάδα ειδικότερα, η κατά καιρούς λαϊκή ετυμηγορία υπήρξε τέτοια που σήμερα κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος. Παρουσιάζουμε, έτσι, σήμερα ορισμένα από τα τραγικά λάθη του κυρίαρχου και «αλάνθαστου» λαού, λάθη ταυτόχρονα και της ακατανίκητης Δημοκρατίας, που… τίποτε δεν φοβάται, ποτέ δεν εκβιάζεται και αδιέξοδα δεν έχει.
Και ξεκινάμε από την αρχαία Ελλάδα, όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία. Και δεν θα μιλήσουμε για τις «κυβερνήσεις» της εποχής και το πώς ο λαός τις επέλεγε, γιατί αυτό χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Θα μιλήσουμε, όμως, για ορισμένα πρόσωπα που η ιστορία έχει καταγράψει ως σπουδαίους άνδρες και που ο λαός, δημοκρατικά τους εξόρισε, τους καταδίκασε, τους φυλάκισε.
Ιδού η μοίρα που επεφύλαξε ο λαός σε ανθρώπους που διαμόρφωσαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό: Ο Αισχύλος πέθανε στα 69 του στην εξορία. Το ίδιο και ο Ευριπίδης σε ηλικία 77 ετών. Ο Ηρόδοτος 79 ετών πέθανε εξόριστος, όπως και ο Αναξαγόρας στα 72 του χρόνια. Ο Αριστοφάνης πέθανε από την πείνα εξόριστος κι αυτός στα 63 του χρόνια. Ο Πυθαγόρας επίσης από πείνα στα 70 του. Ο Πλάτων σε ηλικία 80 ετών εξόριστος. Ο Ισοκράτης στα 98 στην εξορία. Ο Σοφοκλής εξόριστος από πείνα. Ο Σωκράτης καταδικάστηκε και ήπιε το κώνειο. Ο Αριστείδης εξοστρακίστηκε κι αυτός και πέθανε από πείνα. Ο Θεμιστοκλής πέθανε εξόριστος. Ο Περικλής παραιτήθηκε λόγω κατηγορίας. Ο Θουκυδίδης πέθανε εξόριστος, όπως και ο Αλκιβιάδης. Ο Φειδίας πέθανε στη φυλακή και ο Ικτίνος στην εξορία. Ο Δημοσθένης πήρε δηλητήριο. Ο Πρωταγόρας πέθανε εξόριστος.
Αυτοί και πολλοί άλλοι σπουδαίοι Έλληνες κατηγορήθηκαν για ασέβεια (ύβρις), κάποιοι για «διαπλοκή» (στρατηγοί – πολιτικοί) και κάποιοι άλλοι για… διαφθορά. Πραγματικά αίτια ήταν, βεβαίως, η λάθος κρίση των Ελλήνων, η λάθος κρίση του λαού και της δημοκρατίας. Το γεγονός δηλαδή ότι παρασύρθηκαν από τους λαοπλάνους ρήτορες της εποχής ή τους επικοινωνιολόγους, αν προτιμάτε.
Υπάρχουν, όμως, και πολλά άλλα, περισσότερο σύγχρονα παραδείγματα. Από τα τραγικά λάθη της Επανάστασης, που οδήγησαν σε εμφύλιες διαμάχες, μέχρι τις εκλογές που έχασε ο Βενιζέλος και που οδήγησαν στη Μικρασιατική τραγωδία. Υπάρχουν επίσης πολλά ακόμη πιο σύγχρονα «λαϊκά σφάλματα», για τα οποία, όμως, θα κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος. Κάποια είναι προφανή. Και είναι αυτά που μας οδήγησαν, …εδώ που βρισκόμαστε.
Γι’ αυτό την Κυριακή χρειάζεται προσοχή.
Αυτό που δεν χρειάζεται είναι να κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη. Να πιστέψουμε στα ίδια ψέματα, να εμπιστευτούμε τους ίδιους ανίκανους, να πέσουμε στις ίδιες παγίδες.
Και μην ξεχνάτε ότι …η ψήφος είναι μυστική. Στο παραβάν είμαστε μόνοι, ενώπιοι των δικών μας ευθυνών. Εκεί, δεν υπάρχει κανείς να μας εκβιάσει, να μας εξαπατήσει, να μας θέσει ψεύτικα διλλήματα, υποσχέσεις που ξέρουμε ότι δεν θα τηρηθούν…. Εκεί, ο καθένας οφείλει να πράξει αυτό που πραγματικά πιστεύει.
Φ. Μπ.