Κάτι ανάλογο συνέβη και με τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία των καθυστερήσεων του Ιρανού, όπου και πάλι ο 33χρονος έκανε φάουλ «ξυραφιά» και αυτόματα η παρουσία του αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες η ομάδα να απειλήσει/σκοράρει σε στημένες φάσεις.
Παράλληλα με το «καλημέρα» έδειξε διάθεση να βγει μπροστά. Κυρίως προς το φινάλε της αναμέτρησης οπότε και στέγνωσε το γήπεδο άρα ήταν πιο «φιλικό» για έναν παίκτη που θέλει να παίξει μπάλα και να τη βάλει κάτω. Πήρε πρωτοβουλίες ευρισκόμενος κυρίως στον άξονα και σε έναν πιο ελεύθερο ρόλο, έψαξε την κάθετη και επιδίωκε να παίζει γρήγορα και να αναζητά κενούς χώρους. Για όσους θυμούνται και η μεγάλη ευκαιρία του Ντίας στο πρώτο ημίχρονο ξεκίνησε από εκείνον, όταν και βρήκε έξυπνα τον Βέργο που με τη σειρά του «έστρωσε» την μπάλα για τον Ουρουγουανό.
Ο Τσότσαλιτς από την πλευρά του βρέθηκε στα στόπερ, έδειξε «στεγνός» και από την πρώτη στιγμή άφησε το.. στίγμα του. Σίγουρα «μένει» η φάση του 37′ όπου έδιωξε πάνω στη γραμμή το κοντινό πλασέ του Καραμάνου και για αυτό άλλωστε ήταν ίσως ο MVP του αγώνα. Ομως ζήτημα αν «έχασε» 1-2 μονομαχίες σε όλο το ματς, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως στο δεύτερο μισό η Λαμία απείλησε μόνο μία φορά σε ροή αγώνα (στις καθυστερήσεις με τον Ρόμανιτς).
«Κυριάρχησε» μέσα στην περιοχή του και με τον Κωνσταντόπουλο να πέφτει συνήθως πάνω στον αντίπαλο φορ, εκείνος σαν «σκούπα»… καθάριζε όλα τα υπόλοιπα. Διάβαζε τις φάσεις, κατεύθυνε τους συμπαίκτες του και έκλεψε τις εντυπώσεις.
Η εικόνα των δύο «νέων» και ο τρόπος που λειτούργησαν παρότι είναι λίγες ημέρες στην ομάδα αποτυπώνει και το πώς συμπεριφέρονται τα «κυανοκίτρινα» αποδυτήρια, αφού τους ενέταξαν και τους εγκλιμάτισαν σύντομα και σε μεγάλο βαθμό. Πλέον απομένει να φανεί εάν το παιχνίδι τους θα έχει και την απαιτούμενη διάρκεια.