30 χρόνια πριν χιλιάδες παιδιά σερβικής καταγωγής στη Βοσνία, ήταν ανάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους που βίωσαν τη φρίκη του πολέμου.
Ζούσαν καθημερινά με τον φόβο για την ίδια τη ζωή τους, καθώς οι βόμβες και οι σφαίρες σκόρπιζαν θάνατο γύρω τους. Οι τραγικές μνήμες της απώλειας αγαπημένων τους προσώπων παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στην ψυχή τους…
Εκείνη την τραγική περίοδο, η Ελλάδα στάθηκε αρωγός.
Χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, μεταξύ των οποίων συγγενείς ομογενών, «άνοιξαν» τα σπίτια τους για να υποδεχθούν και να φροντίσουν χιλιάδες Σερβόπουλα, τα οποία ακόμη και σήμερα δεν ξεχνούν την αγάπη, τη θαλπωρή και την ασφάλεια, που τους προσφέρθηκε.
Για πρώτη φορά και σχεδόν μετά από 30 χρόνια από τη λήξη του πολέμου της Βοσνίας, η Αντιπροσωπεία της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας στην Ελλάδα, με την στήριξη του Υπουργείου Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης και Διεθνής Συνεργασίας της Σερβικής Δημοκρατίας και με την ευγενική συμμετοχή του κυρίου Γιάννη Σερβετά, καλεί όλους αυτούς τους ΑΦΑΝΕΙΣ ΗΡΩΕΣ που φιλοξένησαν Σερβόπουλα κατά την διάρκεια του πολέμου να επικοινωνήσουν μαζί της για να καταγράψει όλη αυτή την προσπάθεια και βοήθεια που απλόχερα δόθηκε στον Σερβικό λαό.
Απόδειξη ότι \τριάντα χρόνια μετά, οι θετικές αναμνήσεις όλων αυτών των παιδιών από το διάστημα που πέρασαν στην Ελλάδα – και φυσικά η ευγνωμοσύνη τους – δεν έχουν σβήσει. Πολλά από αυτά κρατούν ακόμη επαφή με τις οικογένειες που ανέλαβαν τη στήριξή τους σε αυτά τα κρίσιμα χρόνια, Όπως η Βάνια που φιλοξενήθηκε στην οικογένεια του Σωτήρη Σαξάμη στο Αγρίνιο και επέστρεψε σήμερα να δει ξανά τους ανθρώπους που της προσέφεραν αγάπη και ζεστασιά. Μάλιστα ο Σωτήρης Σαξάμης για αυτή την επίσκεψη αναφέρει “Σήμερα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και συγκινημένος για την ξαφνική επίσκεψη της Βάνιας που είναι στην φωτογραφία. Το κορίτσι αυτό είναι από την Βοσνία, σερβικής υπηκοότητας,και το φιλοξένησα στο σπίτι μου για ένα περίπου χρόνο την περίοδο του πολέμου.Ηλθε μαζί με την σερβική τηλεόραση για το γύρισμα μιας ταινίας που έχει ως θέμα την φιλοξενία και βοήθεια των πολιτών του Αγρινίου στον Σερβικό λαό.Τοτε ήταν ένα παιδί 10 ετών και σήμερα μια πανέμορφη γυναίκα . Μας συγκίνησε ιδιαίτερα η παρουσία της και της ευχόμαστε κάθε ευτυχία στη ζωή της και το σπίτι μας είναι πάντα ανοικτό για την ίδια και την οικογένειά της”