«Το τέλος των Μνημονίων: Αριστερά – Προοδευτική Διακυβέρνηση» ήταν το θέμα της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε σήμερα, Δευτέρα 9 Ιουλίου στις 20:00, στο Παπαστράτειο Μέγαρο Αγρινίου.Ομιλητές ήταν , ο Υπουργός Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας και επικεφαλής της ΕΚΙΕΑ, Φώτης Κουβέλης και ο Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος. Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό Γραμματέας της Δημοτικής Οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο Αγρίνιο κ.Παύλος Θεοδωρίδης, ο οποίος είναι και υπεύθυνος στην περιοχή της Ενωτικής Κίνησης Ευρωπαϊκής Αριστεράς .
Στην εκδήλωση, το «παρών» έδωσε και η συνεργαζόμενη με τον ΣΥΡΙΖΑ Βουλευτής Β’ Πειραιώς, Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου.
Την εκδήλωση χαιρέτισαν με μήνυμα τους οι Βουλευτές Αιτ/νιας κ. Γιώργος Βαρεμένος και η κα. Μαρία Τριανταφυλλου οι οποίοι δεν μπόρεσαν να παραστούν λόγω υποχρεώσεων τους στο Εξωτερικό.
Την ανάγκη η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία «να αναθεωρήσει την πολιτική της σύμπλευσης με το νεοφιλελευθερισμό, να απεγκλωβιστεί από το φαύλο κύκλο της αυτοαναίρεσης και να ανακαθορίσει την ταυτότητα της, συνομιλώντας με τις κοινωνίες» τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Φώτης Κουβέλης,
- Ακολουθούν σημεία από την ομιλία του Φώτη Κουβέλη:
· Η νέα σχέση της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δείχνει να ανακαθορίζεται μετά την έξοδο από τα μνημόνια, διαμορφώνει νέες δυνατότητες για συγκεκριμένες διεκδικήσεις. Τις διεκδικήσεις αυτές ενισχύουν, άλλωστε, τα θετικά βήματα της ελληνικής οικονομίας. Η αισιοδοξία της εκτίμησης μας αναφέρεται στην παραδοχή, που είναι ταυτόχρονα και αναγκαία προϋπόθεση, ότι η υπεράσπιση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, δεν μπορεί να είναι ένα τεχνοκρατικό αφήγημα που θέτει εκτός τη μισή ευρωπαϊκή κοινωνία. Η ανάπτυξη οφείλει να έχει προοδευτικό πρόσημο και απαραίτητη προϋπόθεση προς την κατεύθυνση αυτή, αποτελεί το παραγωγικό μοντέλο που θα ακολουθηθεί αλλά και η δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου.
· Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, είναι μπροστά σε μια πρόκληση: προϋπόθεση για να έχει μέλλον είναι να αναθεωρήσει την πολιτική της σύμπλευσης με το νεοφιλελευθερισμό, να απεγκλωβιστεί από το φαύλο κύκλο της αυτοαναίρεσης και να ανακαθορίσει την ταυτότητα της, συνομιλώντας με τις κοινωνίες. Ταυτόχρονα να τοποθετηθεί, στην υπαρκτή αντίθεση και στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ της προοδευτικής και συντηρητικής πολιτικής, από την πλευρά της προόδου. Η αυτοκριτική στην πολιτική θα πάψει να είναι συνώνυμο της υποκρισίας, αν συνοδεύεται από συγκεκριμένα βήματα αντιστροφής μιας λανθασμένης πορείας. Η σοσιαλδημοκρατία οφείλει να θέσει και πάλι το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης και να αντιπαλέψει το συνεχώς διευρυνόμενο έλλειμμα αλληλεγγύης μέσα στις κοινωνίες, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να καλλιεργήσει και να υπηρετήσει τις ανθρωπιστικές αξίες. Από την πορεία της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη και την Ελλάδα ειδικότερα, όπου ταυτίστηκε με το νεοφιλελευθερισμό, οφείλει να βγάλει ορισμένα συμπεράσματα, τα οποία οδηγούν στην αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού της. Οι πολιτικές της λιτότητας στην Ευρώπη, είτε με μνημόνια είτε χωρίς, η διεύρυνση των ταξικών και κοινωνικών ανισοτήτων, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η υπονόμευση των κρατικών δομών πρόνοιας, έφεραν στο προσκήνιο της πολιτικής την ακροδεξιά, τις φασιστικές και ναζιστικές οργανώσεις και κινήσεις. Δυστυχώς, η μετατόπιση του κεντρικού πολιτικού άξονα σε συντηρητικότερες κατευθύνσεις, εάν δεν είναι συνειδητή επιλογή για τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, τις οδηγεί να υιοθετούν την πολιτική ρητορική και την πρακτική, των πιο σκοτεινών και αντιδραστικών κύκλων στην Ευρώπη.
Ο ελληνικός λαός είναι ενώπιον της οδυνηρής, έως τραγικής εμπειρίας, των μνημονιακών πολιτικών που επιβλήθηκαν στο όνομα αλλά και εξαιτίας των πολιτικών που εφάρμοζαν οι μεταπολιτευτικές κυβέρνησης. Πλήρωσε πολύ ακριβά η χώρα μας και ο λαός της τη συνταγή του νεοφιλελευθερισμού και τους οικονομίστικους δογματισμούς.
·Στη νέα ελπιδοφόρα περίοδο που ανοίγεται, χρειάζεται ένας προοδευτικός κοινωνικός και πολιτικός πόλος. Ένας προοδευτικός πόλος που θα στηρίζει τη μεγάλη προσπάθεια για τη δημοκρατία, τη δίκαιη ανάπτυξη, το μετασχηματισμό της κοινωνίας και του κράτους, τις δημοκρατικές θεσμικές τομές και θα συμπαρατάσσεται στην απόκρουση των σχεδίων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και των εκφραστών της.
Στη χώρα διαμορφώνονται δύο πολιτικοί πόλοι: ο ένας βαθύτατα νεοφιλελεύθερος και συντηρητικός και ο άλλος προοδευτικός. Οι πολιτικές δυνάμεις του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου – είτε αναφέρονται ως «κέντρο» είτε ως «κεντροαριστερά» είτε ως «σοσιαλδημοκρατικές» – δεν μπορούν να νίπτουν τας χείρας τους. Ο αναγκαίος διάλογος της Κεντροαριστεράς με την Αριστερά προϋποθέτει την απομάκρυνσή της Κεντροαριστεράς από τη σημερινή πολεμική ατμόσφαιρα, που είναι επιλογή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο κ. Μυλόπουλος, επέμεινε πολύ στις διεθνείς συνθήκες που υπάρχουν σε αυτή την συγκυρία, με τον νεοφιλελευθερισμό, όπως είπε, να προσπαθεί να δείξει πιο ελκυστικός από τον ακροδεξιό λαϊκισμό σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης κάνοντας λόγο για «ακροδεξιό νεοφιλελευθερισμό» που προκύπτει όταν αυτές οι δύο τάσεις συνεργάζονται. Η απάντηση σύμφωνα με τον ίδιο είναι η προοδευτική συνεργασία και διακυβέρνηση που, όπως υποστήριξε, μπορεί να αλλάξει και τώρα τους συσχετισμούς στην Ευρώπη.
Τέλος τον λόγο πήρε ο Υπουργός Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος έκανε λόγο για «άρρηκτες αρτηρίες» που τον συνδέουν με τον τόπο της Αιτωλοακαρνανίας. Τόνισε οτι είναι ανάγκη να θυμόμαστε την Ιστορία και κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τον απλό λαό. Επεσήμανε ότι η η κυβέρνηση θα έχει ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την μη μείωση των συντάξεων το πλεόνασμα στον ΕΦΚΑ, κατηγορώντας ευθέως την ΝΔ για απαράδεκτη στάση απέναντι στους ευρωπαίους και ειδικά στον Μοσκοβισί.
«Πρέπει να διδασκόμαστε από την Ιστορία. Σε περιόδους προοδευτικών κυβερνήσεων η Ελλάδα δεν είχε ποτέ απώλειες, αντίθετα όταν κυβερνούσαν οι ψευδοπατριώτες είχαμε καταστροφές. Δεν ξεχνούμε το μονοκομματικό κράτος της Δεξιάς, τους χωροφύλακες, την Κύπρο και την Μικρά Ασία που πρόδωσαν όσοι πολεμούσαν τους προοδευτικούς Βενιζέλο και Μακάριο. Γι’ αυτό και εμείς στο τότε ΠΑΣΟΚ λέγαμε πάντα στην Αριστερά ότι δεν ισχύει το “τι Παπάγος τι Πλαστήρας”.Ποτέ δεν ήταν το ίδιο. Όπως δεν είναι το ίδιο και τώρα ο Τσίπρας με τον Μητσοτάκη. Και οι προοδευτικοί πολίτες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους γιατί μπορούμε να φτιάξουμε τον προοδευτικό πόλο που χρειάζεται η χώρα, άλλωστε η συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο έχει ημερομηνία λήξης, το τέλος της τετραετίας», τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Κουρουμπλής.
«Η προοδευτική πρόταση για κοινωνικό κράτος πρέπει να συγκροτηθεί και να απαντήσει στη νεοφιλελεύθερη του Μητσοτάκη που λέει για μείωση φόρων. Κι εγώ θέλω να μειωθούν οι φόροι, αλλά χωρίς ανάπτυξη αυτό θα σημάνει περικοπή δαπανών από μισθούς και συντάξεις», κατέληξε ο κ. Κουρουμπλής.