Στις 8 και 9 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η 2η Διεθνή συνάντηση Μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την 10 και 11 Μαρτίου ακολούθησε η 50η Γενική Συνέλευση της ΓΣΕΒΕΕ.
Η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Ναυπακτίας και Δωρίδας εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρο Δαβανέλλο Θέμη ενώ παραβρέθηκε και ο Αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Αιτ/νίας κ.Παναγιώτης Ράπτης.
Ειδικότερα με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της 50ης Γενικής Συνέλευσης της ΓΣΕΒΕΕ που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 10 & 11 Μαρτίου 2018 στο Ξενοδοχείο Caravel.
«Το 2017 μπορεί να έκλεισε με θετικά σημάδια για την ελληνική οικονομία, όμως μια περισσότερο προσεκτική ανάγνωση των στοιχείων και των δεικτών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτή η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας εξακολουθεί να είναι εύθραυστη και ευάλωτη», επεσήμανε στην εισήγησή του ο Πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας, κ. Γιώργος Καββαθάς, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε συγκεκριμένα στους δείκτες που αποτελούν παράγοντες ανησυχίας.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε από τον Πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ στην πίεση των «θεσμών» για επιτάχυνση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και στη θέση του χρηματοπιστωτικού τομέα ως τροφοδότη της ανάκαμψης που εξακολουθεί να είναι περιθωριοποιημένη. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «δεδομένου ότι η ελληνική οικονομία ήταν και παραμένει τραπεζοκεντρική, αλλά και με δεδομένο ότι η κρίση δημοσίου χρέους του 2010 γρήγορα μετασχηματίστηκε σε τραπεζική κρίση, ένα μεγάλο μέρος των δανείων που έλαβε και επωμίστηκε η ελληνική κοινωνία υπό τη μορφή του δημοσίου χρέους ήταν χρέος των τραπεζών. Σήμερα ο τραπεζικός τομέας όχι μόνο δεν είναι σε θέση να διαδραματίσει με τρόπο αποτελεσματικό το ρόλο του τροφοδότη της ανάπτυξης, αλλά φαίνεται να είναι αρκετά ευάλωτος».
«Η θέση της Συνομοσπονδίας» συνέχισε ο κ. Καββαθάς αναφορικά με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, «είναι η εξής: Πριν προχωρήσει η διαδικασία των fast track ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, η καθεμιά τράπεζα ξεχωριστά και όλες μαζί οφείλουν, έχοντας υποχρέωση στους Έλληνες πολίτες που επωμίστηκαν τα χρέη τους, να διακρίνουν ανάμεσα στους στρατηγικούς κακοπληρωτές και σε αυτούς που έχουν πραγματικά αδυναμία εξυπηρέτησης. Ακολούθως, να προχωρήσουν τους πλειστηριασμούς στις περιπτώσεις των στρατηγικών κακοπληρωτών και παράλληλα να προχωρήσουν σε ρυθμίσεις για εκείνη την κατηγορία των δανειοληπτών που δείχνουν ότι έχουν αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων τους. Το βάρος, επομένως, πέφτει στις τράπεζες και όχι στους δανειολήπτες. Και τούτο ενισχύεται από την περίεργη διστακτικότητα που έχουν δείξει μέχρι τώρα σε σχέση με τον εξωδικαστικό μηχανισμό, έναν θεσμό άλλωστε τον οποίο οι ίδιες είχαν προτείνει. στο μέλλον αποτέλεσμα άλλων μηχανισμών».