«Συμπεράσματα από τη δράση του ΚΚΕ τη δεκαετία του 1940» : Με το θέμα αυτό πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης,12/2/2020, στη Δημοτική Αγορά στο Αγρίνιο , η ενδιαφέρουσα πολιτική εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ. Μια πρωτοβουλία που παρακολούθησαν μέλη και φίλοι του Κόμματος και ήταν κεντρική ομιλήτρια η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Την εκδήλωση άνοιξε, στην κατάμεστη αίθουσα, η Αλεξάνδρα Λαμπροκωστοπούλου, Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ. Αφού καλωσόρισε του συμμετέχοντες, τόνισε, ότι: «Με την αποψινή μας εκδήλωση επιδιώκουμε τα μέλη, οι οπαδοί, οι φίλοι του Κόμματος, να ακούσουν από πρώτο χέρι τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, για την περίοδο αυτή. Αλλά κυρίως να μάθουν τα πλούσια ιστορικά διδάγματα και συμπεράσματα που προκύπτουν τόσο για το σήμερα όσο και για το αύριο».
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με απαγγελία του ποιήματος «Ιστορία», του Κώστα Βάρναλη.
Μετά την απαγγελία το λόγο πήρε η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, για την ομιλία της εκδήλωσης.
Η κ.Παπαρήγα μεταξύ άλλων στην ομιλία της τόνισε ότι η δεκαετία του 1940 είναι «αντιπροσωπευτικά πλούσια σε γεγονότα προς απόδειξη της πλήρους διάστασης ανάμεσα στα εργατικά – λαϊκά από τη μια μεριά και τα καπιταλιστικά συμφέροντα από την άλλη».
Αφού στάθηκε στον ηρωισμό που επέδειξε το Κόμμα και τη δεκαετία του 1940, υπογράμμισε ότι ταυτόχρονα «υπερηφανευόμαστε και γιατί το Κόμμα μας δεν φοβήθηκε να βάλει βαθιά το νυστέρι στην Ιστορία του, να αναζητήσει και τις δικές του αδυναμίες, τα δικά του λάθη, εκείνα που αν δεν γινόντουσαν, αυτός ο αγώνας στον οποίο ηγήθηκε το ΚΚΕ ενδεχομένως να έφτανε στη νίκη, στην κατάργηση των εκμεταλλευτικών καπιταλιστικών σχέσεων, στο ξεκίνημα της νέας, της σοσιαλιστικής κοινωνίας».
Αναφερόμενη σε συμπεράσματα από τη δεκαετία του 1940, τόνισε σαν πρώτο και ισχυρότερο διαχρονικό συμπέρασμα το «ότι ο βαθύς διαχωρισμός ανάμεσα στην αστική και την εργατική τάξη, ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και τους υφιστάμενους την εκμετάλλευση, δεν ξεθωριάζει, δεν υποσκελίζεται από οποιαδήποτε άλλη αντίθεση και αλίμονο όταν το επαναστατικό εργατικό κίνημα χαράσσει την πολιτική του, μακροπρόθεσμα ή μέσο/βραχυπρόθεσμα, παρακάμπτοντας αυτή τη νομοτέλεια».
Και δείχνοντας την αξία τέτοιων συμπερασμάτων, επισήμανε ότι αυτά «αφορούν και τη διαμόρφωση των Θέσεων και της στάσης του Κόμματος σε σειρά σημαντικών ζητημάτων σε μη επαναστατικές συνθήκες: Είτε είναι το πρόβλημα των τουρκικών απειλών και διεκδικήσεων, είτε η μαζική είσοδος προσφύγων πολέμου ή οικονομικών μεταναστών, είτε η μαζική ανεργία λόγω εκτεταμένης οικονομικής κρίσης, είτε καταστροφών στον περιβάλλοντα χώρο ως συνέπειες της βιομηχανικής, οικοδομικής και οποιασδήποτε άλλης ανθρώπινης παρέμβασης στη φύση, αφού αυτή γίνεται με στόχο το κέρδος, στο έδαφος του σχεδιασμού που υπηρετεί τον ανταγωνισμό και όχι την κοινωνική ευημερία».
Ολοκληρώνοντας, στάθηκε στο ρόλο της επαναστατικής θεωρίας στη διαμόρφωση επαναστατικής στρατηγικής, από όπου «προκύπτει το διαχρονικό καθήκον των κομμουνιστών για αυτομόρφωση, για ουσιαστική αντίληψη της κομμουνιστικής κοσμοθεωρίας».
Στο χώρο της εκδήλωσης λειτούργησε και έκθεση βιβλίου των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής», όπου ο καθένας θα μπορούσε να προμηθευτεί νέες και παλιότερες εκδόσεις.